Το προηγούμενο post, αυτό με το virtual tour στο σπίτι μας, δεν εξαφανίστηκε από μόνο του ούτε το "έστειλε" ο Blogger... Αποφάσισα να το κατεβάσω εγώ μετά από μια κουβέντα του Μάνου, έτσι ξαφνικά, εχτές το βράδυ, την ώρα που τρώγαμε στο Royal Thai με την Μαρία και τον Παναγιώτη... Μου είπε πως δεν νοιώθει άνετα να βλέπει την ζωή του να βγαίνει σε τέτοια έκταση μέσα από ένα blog, και συνειδητοποίησα πως έχει δίκιο... Πως πολύ συχνά, παρασυρμένη από την άνεση που νοιώθω εγώ εδώ μέσα, ανάμεσα σας, "εκθέτω" και κομμάτια της ζωής μου που δεν αφορούν μόνο εμένα... Και όσο και αν εγώ νοιώθω πως δεν υπάρχει πρόβλημα, ο Μάνος ή ο Άρις μπορεί να το βλέπουν αλλιώς...
Είναι μάλιστα τόσο πολύ μέσα στα πλαίσια της ιδιωτικής μου λογικής όλο αυτό, το ότι έχω την ανάγκη να αποφασίζω εγώ και για τους άλλους χωρίς να τους ρωτάω αν συμφωνούν, που μίλησε κατευθείαν στην ψυχή μου αυτό που μου είπε... Γιατί είχε δίκιο...Έτσι, από εδώ και πέρα θα προσπαθήσω να κρατήσω κάποια ισορροπία... Θα συνεχίσω να γράφω για μένα, θα συνεχίσω να κρατάω το ηλεκτρονικό μου ημερολόγιο και να σας εκμυστηρεύομαι τα όσα σκέφτομαι και τα όσα νοιώθω, θα φροντίσω όμως, αυτά που αφορούν άλλους ανθρώπους να τα κρατάω εκτός... Γιατί τώρα που το σκέφτομαι πια πιο αντικειμενικά, η αλήθεια είναι πως ο Μάνος μπορεί να ένοιωσε άβολα όταν εγώ αποφάσισα να μοιραστώ τα όποια, έστω και περιστασιακά, προβλήματας μας on line... Όχι επειδή τα διάβασαν κάποιοι άγνωστοι, αλλά επειδή τα διάβασαν και άνθρωποι που τον ξέρουν και τον συναναστρέφονται, και που μπορεί να σχημάτισαν λάθος εικόνα μια που μέσα σε όλο αυτό δεν υπήρχε και η δική του πλευρά.. Η δική του άποψη... Ή επειδή ο ίδιος, όντας πολύ πιο κλειστός σαν χαρακτήρας από μένα, δεν θα αποφάσιζε ποτέ να μιλήσει για όλα αυτά σε οποιονδήποτε πέρα από έναν ή δύο κολητούς του...
Φάουλ λοιπόν, και είναι ευτύχημα που είμαι με έναν άνθρωπο που έχει την υπομονή και την καλή διάθεση να περιμένει να μου πει αυτά που θέλει την κατάλληλη στιγμή... Και αν πρόκειται από εδώ και πέρα να μιλάω μόνο για μένα, ας κλείσω αυτή την παρένθεση με μια δημόσια παραδοχή... Σ' αγαπάω μωρό μου... Τελείως....Και σε ευχαριστώ πολύ που, τόσα χρόνια μετά, επιμένεις να με αντέχεις.... :-)
Πίσω στα καθημερινά μας τώρα, εχτές φάγαμε ταϋλανδέζικο , καφτερό όπως μου αρέσει με αποτέλεσμα να τρέχει η μύτη μου για ώρα μετά, τα είπαμε και με την Μαρία και τον Παναγιώτη μια που είχαμε καιρό να βγούμε οι τέσσερεις μας και περάσαμε πολύ ήσυχα αλλά και πολύ ομορφα ταυτόχρονα... Και σήμερα, σε λίγο, θα φτιάξω σνίτσελ με πατάτες τηγανητές μια που ο Άρις αποφάσισε να μείνει να φάει μαζί μας για μεσημέρι και αυτό το φαγητό είναι από τα αγαπημένα του. και το βράδυ είμαστε καλεσμένοι στο Patron, το παλιό Deals, μαζί με την Μάρθα και τον Άλκη. Και φυσικά σαν καλό, κοιλιόδουλο γουρούνι που είμαι, τα γράφω όλα αυτά και έχω ήδη μια τεράστια λιγούρα για πεϊνιρλί για αύριο το μεσημέρι... Βέβαια αυτό δεν σημαίνει κάτι γιατί δεν ξέρω αν θα τους καταφέρω να πάμε, αλλά θα προσπαθήσω... Κατά τα άλλα το πρόγραμμα έχει άφθονο άραγμα και ακόμα πιο άφθονο DVD μια που ήρθαν προχτές οι δύο σειρές που είχα παραγγείλει από το Amazon, ο 6ος κύκλος του 24 και ο δεύτερος του Bones και δεν ξέρουμε τι να πρωτοδιαλέξουμε.. Και αύριο το βράδυ στο Filmnet έχει τους Πειρατές της Καραϊβικής που δεν τους έχουμε δει και θα τους δούμε οπωσδήποτε, με burger ή pizza delivery γιατί έτσι πρέπει να βλέπονται τέτοιες ταινίες, με junk food και Coca Cola... Αφήστε που πεθαίνω για Johnny Depp ακόμα και αν είναι ντυμένος σιχαμένος πειρατής με μουστάκι, χρυσό δόντι και παπαγάλο στον ώμο....
Αυτά για το weekend, καλά να περάσετε όλοι, να διασκεδάσετε, να ξεκουραστείτε και κυρίως να γελάσετε... Φιλιά πολλά....
Υ.Γ. Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια και για τα σχόλια και τα mails για το σπίτι μας... Χάρηκα πολύ που σας άρεσε γιατί το έχω φτιάξει με πολλή αγάπη και με πολύ μεράκι...
Υ.Γ.2 Στην φωτογραφία είναι τα καινούρια σκουλαρίκια που μου έφτιαξε η Μαρία.. Και για να κάνουμε και λίγη διαφήμιση, είναι ασημένια, απολύτως χειροποίητα ,κοστίζουν 50 ευρώ και αν σας αρέσουν, μπορείτε να μου πείτε να σας στείλω φωτογραφίες από όλη της την συλογή και τιμές, για να παραγγείλετε....
Υ.Γ.3 Δοκίμασα να στείλω με mail τις φωτογραφίες των κοσμημάτων σε κάποιους από εσάς αλλά είναι πολύ μεγάλος ο όγκος του mail και δεν φτάνει... Οπότε, το καλό το παληκάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι... Θα ετοιμάσω ένα ξεχωριστό blog με τα κοσμήματα της Μαρίας, με κωδικούς, τιμές και τηλέφωνο επικοινωνίας και ελπίζω την Δευτέρα να μπορώ να δημοσιεύσω το link.... Sorry που σας παιδεύω αλλά δεν είναι όλα τόσο απλά όσο τα έχω στο μυαλό μου, προφανώς...
Είναι μάλιστα τόσο πολύ μέσα στα πλαίσια της ιδιωτικής μου λογικής όλο αυτό, το ότι έχω την ανάγκη να αποφασίζω εγώ και για τους άλλους χωρίς να τους ρωτάω αν συμφωνούν, που μίλησε κατευθείαν στην ψυχή μου αυτό που μου είπε... Γιατί είχε δίκιο...Έτσι, από εδώ και πέρα θα προσπαθήσω να κρατήσω κάποια ισορροπία... Θα συνεχίσω να γράφω για μένα, θα συνεχίσω να κρατάω το ηλεκτρονικό μου ημερολόγιο και να σας εκμυστηρεύομαι τα όσα σκέφτομαι και τα όσα νοιώθω, θα φροντίσω όμως, αυτά που αφορούν άλλους ανθρώπους να τα κρατάω εκτός... Γιατί τώρα που το σκέφτομαι πια πιο αντικειμενικά, η αλήθεια είναι πως ο Μάνος μπορεί να ένοιωσε άβολα όταν εγώ αποφάσισα να μοιραστώ τα όποια, έστω και περιστασιακά, προβλήματας μας on line... Όχι επειδή τα διάβασαν κάποιοι άγνωστοι, αλλά επειδή τα διάβασαν και άνθρωποι που τον ξέρουν και τον συναναστρέφονται, και που μπορεί να σχημάτισαν λάθος εικόνα μια που μέσα σε όλο αυτό δεν υπήρχε και η δική του πλευρά.. Η δική του άποψη... Ή επειδή ο ίδιος, όντας πολύ πιο κλειστός σαν χαρακτήρας από μένα, δεν θα αποφάσιζε ποτέ να μιλήσει για όλα αυτά σε οποιονδήποτε πέρα από έναν ή δύο κολητούς του...
Φάουλ λοιπόν, και είναι ευτύχημα που είμαι με έναν άνθρωπο που έχει την υπομονή και την καλή διάθεση να περιμένει να μου πει αυτά που θέλει την κατάλληλη στιγμή... Και αν πρόκειται από εδώ και πέρα να μιλάω μόνο για μένα, ας κλείσω αυτή την παρένθεση με μια δημόσια παραδοχή... Σ' αγαπάω μωρό μου... Τελείως....Και σε ευχαριστώ πολύ που, τόσα χρόνια μετά, επιμένεις να με αντέχεις.... :-)
Πίσω στα καθημερινά μας τώρα, εχτές φάγαμε ταϋλανδέζικο , καφτερό όπως μου αρέσει με αποτέλεσμα να τρέχει η μύτη μου για ώρα μετά, τα είπαμε και με την Μαρία και τον Παναγιώτη μια που είχαμε καιρό να βγούμε οι τέσσερεις μας και περάσαμε πολύ ήσυχα αλλά και πολύ ομορφα ταυτόχρονα... Και σήμερα, σε λίγο, θα φτιάξω σνίτσελ με πατάτες τηγανητές μια που ο Άρις αποφάσισε να μείνει να φάει μαζί μας για μεσημέρι και αυτό το φαγητό είναι από τα αγαπημένα του. και το βράδυ είμαστε καλεσμένοι στο Patron, το παλιό Deals, μαζί με την Μάρθα και τον Άλκη. Και φυσικά σαν καλό, κοιλιόδουλο γουρούνι που είμαι, τα γράφω όλα αυτά και έχω ήδη μια τεράστια λιγούρα για πεϊνιρλί για αύριο το μεσημέρι... Βέβαια αυτό δεν σημαίνει κάτι γιατί δεν ξέρω αν θα τους καταφέρω να πάμε, αλλά θα προσπαθήσω... Κατά τα άλλα το πρόγραμμα έχει άφθονο άραγμα και ακόμα πιο άφθονο DVD μια που ήρθαν προχτές οι δύο σειρές που είχα παραγγείλει από το Amazon, ο 6ος κύκλος του 24 και ο δεύτερος του Bones και δεν ξέρουμε τι να πρωτοδιαλέξουμε.. Και αύριο το βράδυ στο Filmnet έχει τους Πειρατές της Καραϊβικής που δεν τους έχουμε δει και θα τους δούμε οπωσδήποτε, με burger ή pizza delivery γιατί έτσι πρέπει να βλέπονται τέτοιες ταινίες, με junk food και Coca Cola... Αφήστε που πεθαίνω για Johnny Depp ακόμα και αν είναι ντυμένος σιχαμένος πειρατής με μουστάκι, χρυσό δόντι και παπαγάλο στον ώμο....
Αυτά για το weekend, καλά να περάσετε όλοι, να διασκεδάσετε, να ξεκουραστείτε και κυρίως να γελάσετε... Φιλιά πολλά....
Υ.Γ. Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια και για τα σχόλια και τα mails για το σπίτι μας... Χάρηκα πολύ που σας άρεσε γιατί το έχω φτιάξει με πολλή αγάπη και με πολύ μεράκι...
Υ.Γ.2 Στην φωτογραφία είναι τα καινούρια σκουλαρίκια που μου έφτιαξε η Μαρία.. Και για να κάνουμε και λίγη διαφήμιση, είναι ασημένια, απολύτως χειροποίητα ,κοστίζουν 50 ευρώ και αν σας αρέσουν, μπορείτε να μου πείτε να σας στείλω φωτογραφίες από όλη της την συλογή και τιμές, για να παραγγείλετε....
Υ.Γ.3 Δοκίμασα να στείλω με mail τις φωτογραφίες των κοσμημάτων σε κάποιους από εσάς αλλά είναι πολύ μεγάλος ο όγκος του mail και δεν φτάνει... Οπότε, το καλό το παληκάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι... Θα ετοιμάσω ένα ξεχωριστό blog με τα κοσμήματα της Μαρίας, με κωδικούς, τιμές και τηλέφωνο επικοινωνίας και ελπίζω την Δευτέρα να μπορώ να δημοσιεύσω το link.... Sorry που σας παιδεύω αλλά δεν είναι όλα τόσο απλά όσο τα έχω στο μυαλό μου, προφανώς...
