Πίσω στο σπίτι....

Είμαι Αθήνα.... Ζαλισμένη ακόμα από το ταξίδι που κούναγε πολύ παρόλο που ήρθαμε αεροπορικώς και όχι με πλοίο, ζαβλακωμένη από το πρωινό ξύπνημα (6.45!!!) μετά από τέσσερις μέρες χαλάρωσης και αράγματος, με ταλαιπωρημένο στομάχι από το πολύ φαγητό (ναι, συμβαίνει και αυτό...), κουρασμένη από το άδειασμα της βαλίτσας και τα δύο πλυντήρια που έβαλα επειγόντως μια που αύριο έρχεται η κυρία Κωνσταντίνα και είναι ευκαιρία να σιδερώσει, αλλά παρόλα αυτά ευτυχής που ξαναβρήκα το παιδί μου, την μαμά μου και το σκυλί μου...

Ως άλλη Σταχτοπούτα που έχει χάσει το γοβάκι της ανεπιστρεπτί βρέθηκα από το απόλυτο pampering των προηγούμενων ημερών πίσω στο σπίτι όπου όλα - ή έστω πολλά- περνάνε από μένα και προσπαθώ να συντονιστώ... Και για να πω την αλήθεια, η προοπτική του βραδινού αράγματος στον καναπέ με Nova, (ελαφρύ) delivery και τον Άρι παρέα τα κάνει όλα πολύ πιο απλά και πολύ πιο εύκολα... Κατά τα άλλα δοκίμασα να ανεβάσω κάποιες από τις φωτογραφίες που τράβηξα αλλά στάθηκε αδύνατον... Δεν ξέρω αν φταίει η ώρα, που ο Blogger έχει πολλή κίνηση ή αν φταίει η γραμμή μου που από τότε που την αναβάθμισα μου φαίνεται πιο αργή(αν είναι δυνατόν..) πάντως θα κάνω αλλό ένα try αύριο το πρωί νωρίς, ελπίζω με μεγαλύτερη επιτυχία...
Προς το παρόν, πάω να βολέψω στο ψυγείο τα δύο κεφάλια τυρί που μας έδωσαν πεσκέσι φεύγοντας και τα κουβαλούσα μέσα στην βαλίτσα, μαζί με το Tattler και το Vanity Fair, την Vernis Louis Vuitton τσάντα μου και δίπλα ακριβώς στις Laura Mercier κρέμες μου, όπως και άλλη μια τεράστια σακούλα με home made ντάκους που κουβαλούσε στο χέρι ο Μάνος για να μην πατηκωθούν, και σας αφήνω με δύο φωτογραφίες από την μπροσούρα του ξενοδοχείου για να πάρετε μια εικόνα.... Φιλιά σε όλους και τα λέμε αύριο εκτενώς.....

Αυτή είναι η ιδιωτική παραλία των sea front bungalows...

Και αυτή η βεράντα του ιταλικού εστιατορίου με θέα την Vengera ( το μπαρ μέσα στην θάλασσα που πίναμε το απογευματινό μας ποτό)... Ααααχ.... :-)