Εχτές το βράδυ κοιμήθηκα νωρίς... Και βαθιά... Σχεδόν βυθίστηκα, σε έναν ύπνο ανακουφιστικό και παρόλο που δεν θυμάμαι ποτέ τα όνειρα μου, ξύπνησα με μια αίσθηση γαλήνης... Και με ένα τεράστιο χαμόγελο... Και πριν από λίγο, την ώρα που έκανα τις κλασσικές πρωϊνές δουλειές μου πριν φύγω για τον κλασσικό πρωϊνο καφέ μου στο Ivy με την Μαρία - έστρωσα τα κρεβάτια, άπλωσα και έβαλα τα πιάτα στο πλυντήριο- σκεφτόμουν πως συχνά τα συναισθήματα μου και ο τρόπος που αντιμετωίζω τα πράγματα μοιάζει με καρουσέλ... Σαν τα πολύχρωμα αλογάκια, έτσι και εγώ ανεβοκατεβαίνω από την χαρά στην λύπη και από τον ενθουσιασμό στην απελπισία, ίσως όχι τόσο συχνά όσο το έκανα κάποτε, αλλά πάντα με την ίδια ένταση.. Όλα στην ζωή μου τα ζω στο τέρμα... Αποφεύγω τα ενδιάμεσα και αυτό φαντάζομαι με κάνει μάλλον κουραστική για τους ανθρώπους γύρω μου ή έστω δύσκολη στο να με ακολουθήσουν... Σήμερα ας πούμε, είμαι πολύ χαρούμενη... Αν ήμουν καρτούν θα χοροπηδούσα στα πεζοδρόμια μοιράζοντας λουλούδια στους περαστικούς... Λουλούδια που θα τα έβγαζα σαν άλλος ταχυδακτυλουργός από το μανίκι μου... Προχτές ήμουν πάρα πολύ λυπημένη... Τόσο που πριν κοιμηθώ, ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάματα... Φανταζόμουν τα χειρότερα, δράματα και τραγωδίες και πεταγόμουν στον ύπνο μου από εφιάλτες που δεν θυμάμαι... Αλλά και στα απλά και τα καθημερινά, πάλι έτσι είμαι... Των άκρων... Ή συμπαθώ κάποιον πολύ ή δεν με ενδιαφέρει καθόλου... Ή μου αρέσει ένα μέρος και τρελαίνομαι ή το θεωρώ απαράδεκτο και δεν θέλω να ξαναπατήσω... Ή ασχολούμαι με κάτι με τρελό ενθουσιασμό ή δεν κουνάω ούτε το μικρό μου δαχτυλάκι... Ευτυχώς που πάντα, στο βάθος όλων αυτών, υπάρχει η Πολυάννα, η αδιαμφισβήτητη βασσίλισα της ψυχολογίας μου... Που κερδίζει στα σημεία κάθε μαυρίλα και κάθε δυσκολία με την βεβαιότητα πως όλα γίνονται για καλό και πως αύριο θα είναι μια καλύτερη ημέρα και έτσι τα πράγματα αποκτούν μια κάποια ισορροπία...
Τώρα, θα φύγω τρέχοντας για τον καφέ που λέγαμε και μετά θα πάω στο Κορωπί γιατί σήμερα είναι μεγάλη μέρα... Pay day για την ακρίβεια... Το μεσημέρι θα επιστρέψω σπίτι να ετοιμάσω στον Άρι το μεσημεριανό του , το απόγευμα ίσως περάσει η Ρούλα για καφέ και το βράδυ το πρόγραμμα έχει TV non stop... Θα ξεκινήσω με Shark στην Nova και θα τελειώσω με Αιμίλιο Χειλάκη στον Ant1... Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο? Φιλιά και καλή εβδομάδα...
Υ.Γ. Ξαναδιαβάζοντας το post το βρήκα λίγο ασυνάρτητο αλλά δεν πειράζει... Συνήθως εδώ γράφω ακριβώς ότι σκέφτομαι και αν σήμερα έχω μια δόση χασίματος, ε, τι καλύτερο από ένα ελαφρώς παραληρηματικό κείμενο? Θα το έχετε καταλάβει και εσείς πια φαντάζομαι, πως δεν μου αρέσουν ούτε τα δήθεν ούτε τα τερτίπια... What you see is what you get... Με τα καλά και τα κακά που συνεπάγεται κάτι τέτοιο....
Τώρα, θα φύγω τρέχοντας για τον καφέ που λέγαμε και μετά θα πάω στο Κορωπί γιατί σήμερα είναι μεγάλη μέρα... Pay day για την ακρίβεια... Το μεσημέρι θα επιστρέψω σπίτι να ετοιμάσω στον Άρι το μεσημεριανό του , το απόγευμα ίσως περάσει η Ρούλα για καφέ και το βράδυ το πρόγραμμα έχει TV non stop... Θα ξεκινήσω με Shark στην Nova και θα τελειώσω με Αιμίλιο Χειλάκη στον Ant1... Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο? Φιλιά και καλή εβδομάδα...
Υ.Γ. Ξαναδιαβάζοντας το post το βρήκα λίγο ασυνάρτητο αλλά δεν πειράζει... Συνήθως εδώ γράφω ακριβώς ότι σκέφτομαι και αν σήμερα έχω μια δόση χασίματος, ε, τι καλύτερο από ένα ελαφρώς παραληρηματικό κείμενο? Θα το έχετε καταλάβει και εσείς πια φαντάζομαι, πως δεν μου αρέσουν ούτε τα δήθεν ούτε τα τερτίπια... What you see is what you get... Με τα καλά και τα κακά που συνεπάγεται κάτι τέτοιο....
