Πρώτη μέρα του τριημέρου σήμερα και σας γράφω χωρίς καν να έχω πιεί καφέ... Τον πρωινό καφέ βλέπετε τα σαββατοκύριακα τον πίνουμε όλοι μαζί, και τα αγόρια ακόμα κοιμούνται... Ο μεν Άρις γιατί όταν επιστρέψαμε στο σπίτι εχτές κατά την 1.30 ήταν ακόμα ξύπνιος και χαζολογούσε στο Internet, ο δε Μάνος γιατί του βγαίνει η κούραση της εβδομάδος... Πράγμα που με βολεύει μια χαρά γιατί έχω τον χρόνο να ανεβάσω το ποστ μου, να διαβάσω και τα δικά σας και μετά να απολαύσω τον καφέ μου με κουβεντούλα, μουσική και άραγμα μαζί με τους άντρες της ζωής μου... Και με μπισκοτάκια που θα τα βάλω να ψήνονται σε λίγο, από αυτά τα αμερικάνικα που είναι έτοιμα σε μερικά λεπτά...
Έχω κέφι για μαγείρεμα αυτές τις μέρες οπότε λέω για το μεσημέρι θα φτιάξω χοιρινό λεμονάτο με πουρέ και να ψήσω και ψωμί - είπαμε ξεκινάμε δίαιτα την Τρίτη οπότε ας φάμε αυτές τις μέρες να το ευχαριστηθούμε- έφτιαξα και μια μους για μας εχτές μαζί με αυτήν που προορίζεται για το βραδινό κάλεσμα, οπότε το μενού θα είναι πλήρες... Έχουμε και διάφορα να δούμε, Ανεξιχνίαστες Υποθέσεις που τις γράφω κάθε μέρα γιατί τις βάζει στο Star αργά, DVD, Doctor House σήμερα που μας το είπε η Λιάνα τα Χριστούγεννα και από τότε κολήσαμε, έχω τα παιχνίδια μου, το βιβλίο μου.... Πρόγραμμα από αυτά που λατρεύω δηλαδή...
Να σας πω και για χτες που συναντήσαμε μια διαδικτυακή φίλη με τον άντρα της και περάσαμε - τελικά- πολύ όμορφα... Το συνδιάσαμε με Ταυλανδέζικο και με άφθονο λευκό κρασί, ήρθαν μαζί μας και ο Άλκης, η Μάρθα και Βίβιαν και γελάσαμε πολύ.... Όπως σας έχω ξαναπεί, το blog μου έχει χαρίσει μέχρι σήμερα αναπάντεχες γνωριμίες και απίστευτες εκπλήξεις... Και όταν συνατάς ανθρώπους με τους οποίους μοιάζεις τόσο, μα τόσο πολύ, ε, τα υπόλοιπα παίρνουν τον δρόμο τους από μόνα τους....
Αυτά τα λίγα για σήμερα, μόλις ξύπνησε ο Άρις και πάω να βάλω τα μπισκοτάκια να γίνονται... Να περάσετε ένα υπέροχο σαββατοκύριακο, όσοι έχτε μείνει εδώ, στην άδεια σχεδόν πόλη μας, και όσοι έχετε φύγει , και θα τα πούμε την Δευτέρα με νηστήσιμα και αετό....
Υ.Γ. Διάβασα μόλις το ποστ του Αθήναιου και θυμήθηκα πως σήμερα είναι λέει η ημέρα της Γυναίκας... Εμένα θα μου επιτρέψετε, όπως και όλες τις υπόλοιπες αντίστοιχες μέρες, της Μητέρας, του Πατέρα, του Αγίου Βαλεντίνου, των Ζώων και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο, να μην πάρω... Ότι είναι να γορτάσει ο καθένας και η κάθε μια μας, ας το γιορτάζει αν όχι κάθε μέρα, έστω όσο συχνότερα μπορεί.. Πάντως όχι σε καθορισμέες μέρες τύπου γιορτινές που μου θυμίζουν τον εκκλησιασμό στα σχολεία, τότε που ήταν υποχρεωτικός και όλοι - ή έστω οι περισσότεροι- τον σιχαινόμασταν....
Έχω κέφι για μαγείρεμα αυτές τις μέρες οπότε λέω για το μεσημέρι θα φτιάξω χοιρινό λεμονάτο με πουρέ και να ψήσω και ψωμί - είπαμε ξεκινάμε δίαιτα την Τρίτη οπότε ας φάμε αυτές τις μέρες να το ευχαριστηθούμε- έφτιαξα και μια μους για μας εχτές μαζί με αυτήν που προορίζεται για το βραδινό κάλεσμα, οπότε το μενού θα είναι πλήρες... Έχουμε και διάφορα να δούμε, Ανεξιχνίαστες Υποθέσεις που τις γράφω κάθε μέρα γιατί τις βάζει στο Star αργά, DVD, Doctor House σήμερα που μας το είπε η Λιάνα τα Χριστούγεννα και από τότε κολήσαμε, έχω τα παιχνίδια μου, το βιβλίο μου.... Πρόγραμμα από αυτά που λατρεύω δηλαδή...
Να σας πω και για χτες που συναντήσαμε μια διαδικτυακή φίλη με τον άντρα της και περάσαμε - τελικά- πολύ όμορφα... Το συνδιάσαμε με Ταυλανδέζικο και με άφθονο λευκό κρασί, ήρθαν μαζί μας και ο Άλκης, η Μάρθα και Βίβιαν και γελάσαμε πολύ.... Όπως σας έχω ξαναπεί, το blog μου έχει χαρίσει μέχρι σήμερα αναπάντεχες γνωριμίες και απίστευτες εκπλήξεις... Και όταν συνατάς ανθρώπους με τους οποίους μοιάζεις τόσο, μα τόσο πολύ, ε, τα υπόλοιπα παίρνουν τον δρόμο τους από μόνα τους....
Αυτά τα λίγα για σήμερα, μόλις ξύπνησε ο Άρις και πάω να βάλω τα μπισκοτάκια να γίνονται... Να περάσετε ένα υπέροχο σαββατοκύριακο, όσοι έχτε μείνει εδώ, στην άδεια σχεδόν πόλη μας, και όσοι έχετε φύγει , και θα τα πούμε την Δευτέρα με νηστήσιμα και αετό....
Υ.Γ. Διάβασα μόλις το ποστ του Αθήναιου και θυμήθηκα πως σήμερα είναι λέει η ημέρα της Γυναίκας... Εμένα θα μου επιτρέψετε, όπως και όλες τις υπόλοιπες αντίστοιχες μέρες, της Μητέρας, του Πατέρα, του Αγίου Βαλεντίνου, των Ζώων και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο, να μην πάρω... Ότι είναι να γορτάσει ο καθένας και η κάθε μια μας, ας το γιορτάζει αν όχι κάθε μέρα, έστω όσο συχνότερα μπορεί.. Πάντως όχι σε καθορισμέες μέρες τύπου γιορτινές που μου θυμίζουν τον εκκλησιασμό στα σχολεία, τότε που ήταν υποχρεωτικός και όλοι - ή έστω οι περισσότεροι- τον σιχαινόμασταν....
