Η χτεσινοβραδινή μας έξοδος κατέληξε θριαμβευτική... Τελικά η άνοιξη είναι εδώ και μην ακούτε κανέναν, το συνειδητοποίησα ακούγοντας τα γέλια μας και τον τόνο της φωνής μας, επτά άνθρωποι μαζεμένοι γύρω από ένα τραπέζι και είμασταν όλοι σε υπέροχο mood, παρόλο που ήταν καθημερινή, παρόλο που ήμασταν όλοι από δουλειά, παρόλο το συνεχιζόμενο jet lag του αγαπημένου μου, και παρόλες τις προβλέψεις της ΕΜΥ για ένα τριήμερο με βροχές και καταιγίδες... Ναι, χτες περάσαμε καταπληκτικά. Να σας πω καταρχάς για το μαγαζί, την Νέα Διαγώνιο, που ήρθε από την Θεσσαλονίκη και άνοιξε εδώ και δεκαπέντε περίπου μέρες στο Κολωνάκι, Λυκαβητού 14... Να πάτε οπωσδήποτε... Το φαγητό είναι καταπληκτικό, με κορυφαία τα πασίγνωστα σουτζουκάκια τους που είναι στεγνά, χωρίς σάλτσα και σερβίρονται με μπούκοβο και πατατούλες τηγανητές, τον γύρο, και ένα συκώτι στην σχάρα με μαρμελάδα λεμόνι που μας έστειλε αδιάβαστους.... Είχε εννοείται και όλα αυτά τα πρώτα που βρίσκουμε πάντα στην συμπρωτεύουσα και δεν βρίσκαμε εδώ, πάπρικα, σαλάτα πολίτικη, ρώσικη εκπληκτική, δικό τους λουκάνικο και κάτι κολοκυθάκια γεμιστά με κιμά άπαιχτα... Και οι μερίδες, Θεσσαλονίκης... Εμείς ως Αθηναίοι λαίμαργοι παραγγείλαμε τα πάντα από δύο και το αποτέλεσμα ήταν να φύγουμε σχεδόν σέρνοντας και να πάρω και μαζί μου ένα doggy bag μεγέθους μικρής βαλίτσας για τον Droopy... Συνδυάστε τα όλα αυτά με έναν σούπερ χώρο, τριών επιπέδων και με τιμές λογικότατες και θα καταλάβετε γιατί, Τετάρτη βράδυ με τον Ολυμπιακό να παίζει με την Τσέλσυ - και να χάνει, μα τι γκαντεμιά και αυτή!- το μαγαζί ήταν τίγκα....
Βέβαια, όπως σας είπα και στην αρχή, η τεράστια επιτυχία της βραδιάς ήταν η παρέα... Που ήταν σε μεγάλα κέφια με αποτέλεσμα να καθίσουμε στο τραπέζι μας στις 10 και να φύγουμε με το ζόρι 2 παρά γιατί σήμερα ήταν μέρα εργάσιμη... Τέσσερις ώρες παρά κάτι λοιπόν, γελάσαμε ατελείωτα, οργανώσαμε τουλάχιστον δύο εκδρομές, σχεδιάσαμε το πρόγραμμα των διακοπών του Πάσχα - εννοείται στο νησί-, η Λιάνα μας έκανε να κλάψουμε από τα γέλια με τις ιστορίες από το πρόσφατο ταξίδι τους στο Αμβούργο, κουβεντιάσαμε για τα παντα, από το χρηματσιτήριο που έχει κατεβάσει ρολά μέχρι τα γκομενικά των πιτσιρικάδων σήμερα και to make a long story short, η βραδιά έδεσε μαγικά με την διάθεση μου και με το χτεσινό μου post... Σας κρατώ για το τέλος την έκπληξη όμως... Γιατί είχαμε και μια έκτακτη εμφάνιση εχτές, ένα unexpected guest που πολύ μας χαροποίησε και που συνέβαλε τα μάλα στις εξελίξεις... Ήταν μαζί μας η Χριστίνα, η πολυαγαπημένη κυρία Κανατάκη που σήμερα θα μαγειρεύει στον Όμορφο Κόσμο και να σπεύσετε όλοι να την απολαύσετε... Η οποία ήρθε για μιάμιση μέρα ξαφνικά και σιγά μην την αφήναμε... Και η οποία, να σας την δώσω στεγνά, πριν από εμάς πρόλαβε και είδε και τον Νανάκο... Μιλάμε για το κορίτσι Duracell!!!!Που εύχομαι να κατεβαίνει συχνότερα στο εξής γιατί πραγματικά... ήρθε και έδεσε....
Μετά από αυτά, όπως καταλαβαίνετε η σημερινή μέρα με βρήκε ακόμα χαμογελαστή αν και ελαφρά βαρυστομαχιασμένη, και τώρα, αφού πιω τον καφέ μου και κάνω και μια βόλτα στα blogs, θα πάω για έναν γρήγορο καφέ με την μαμά μου, θα πάω και στην Τέτα για λίγο νύχι, θα χαζολογήσω γενικά μέχρι το μεσημέρι μια που σήμερα είναι η μέρα της κυρίας Κωνσταντίνας και το σπίτι θα είναι σε εμπόλεμη κατάσταση, και το απόγευμα θα απομαγνητοφωνήσω την συνέντευξη που πήρα εχτές...Για το βράδυ δεν προβλέπεται κάτι, άλλωστε αύριο έχουμε κανονίσει να δούμε κάποιους άλλους, καινούριους φίλους, το Σάββατο είμαστε καλεσμένοι σε ένα πολυανμενόμενο τραπέζι, την Κυριακή θα παμε το μεσημέρι Κινέττα και την Καθαρά Δευτέρα θα βρούμε κάποιους άλλους φίλους στο Απλά... Υπολογίστε πως θέλω να δω οπωσδήποτε και το "Μόλις Χώρισα", μάλλον την Κυριακή το βράδυ... Νομίζω πως σήμερα θα αναστενάξουν οι καναπέδες με συνοδεία CSI και NCIS που έγραψα από χτες... Και Κλεμμένης Ζωής που ελπίζω να μην ήταν επανάληψη.... Καλημέρα σε όλους και φιλιά πολλά...
Βέβαια, όπως σας είπα και στην αρχή, η τεράστια επιτυχία της βραδιάς ήταν η παρέα... Που ήταν σε μεγάλα κέφια με αποτέλεσμα να καθίσουμε στο τραπέζι μας στις 10 και να φύγουμε με το ζόρι 2 παρά γιατί σήμερα ήταν μέρα εργάσιμη... Τέσσερις ώρες παρά κάτι λοιπόν, γελάσαμε ατελείωτα, οργανώσαμε τουλάχιστον δύο εκδρομές, σχεδιάσαμε το πρόγραμμα των διακοπών του Πάσχα - εννοείται στο νησί-, η Λιάνα μας έκανε να κλάψουμε από τα γέλια με τις ιστορίες από το πρόσφατο ταξίδι τους στο Αμβούργο, κουβεντιάσαμε για τα παντα, από το χρηματσιτήριο που έχει κατεβάσει ρολά μέχρι τα γκομενικά των πιτσιρικάδων σήμερα και to make a long story short, η βραδιά έδεσε μαγικά με την διάθεση μου και με το χτεσινό μου post... Σας κρατώ για το τέλος την έκπληξη όμως... Γιατί είχαμε και μια έκτακτη εμφάνιση εχτές, ένα unexpected guest που πολύ μας χαροποίησε και που συνέβαλε τα μάλα στις εξελίξεις... Ήταν μαζί μας η Χριστίνα, η πολυαγαπημένη κυρία Κανατάκη που σήμερα θα μαγειρεύει στον Όμορφο Κόσμο και να σπεύσετε όλοι να την απολαύσετε... Η οποία ήρθε για μιάμιση μέρα ξαφνικά και σιγά μην την αφήναμε... Και η οποία, να σας την δώσω στεγνά, πριν από εμάς πρόλαβε και είδε και τον Νανάκο... Μιλάμε για το κορίτσι Duracell!!!!Που εύχομαι να κατεβαίνει συχνότερα στο εξής γιατί πραγματικά... ήρθε και έδεσε....
Μετά από αυτά, όπως καταλαβαίνετε η σημερινή μέρα με βρήκε ακόμα χαμογελαστή αν και ελαφρά βαρυστομαχιασμένη, και τώρα, αφού πιω τον καφέ μου και κάνω και μια βόλτα στα blogs, θα πάω για έναν γρήγορο καφέ με την μαμά μου, θα πάω και στην Τέτα για λίγο νύχι, θα χαζολογήσω γενικά μέχρι το μεσημέρι μια που σήμερα είναι η μέρα της κυρίας Κωνσταντίνας και το σπίτι θα είναι σε εμπόλεμη κατάσταση, και το απόγευμα θα απομαγνητοφωνήσω την συνέντευξη που πήρα εχτές...Για το βράδυ δεν προβλέπεται κάτι, άλλωστε αύριο έχουμε κανονίσει να δούμε κάποιους άλλους, καινούριους φίλους, το Σάββατο είμαστε καλεσμένοι σε ένα πολυανμενόμενο τραπέζι, την Κυριακή θα παμε το μεσημέρι Κινέττα και την Καθαρά Δευτέρα θα βρούμε κάποιους άλλους φίλους στο Απλά... Υπολογίστε πως θέλω να δω οπωσδήποτε και το "Μόλις Χώρισα", μάλλον την Κυριακή το βράδυ... Νομίζω πως σήμερα θα αναστενάξουν οι καναπέδες με συνοδεία CSI και NCIS που έγραψα από χτες... Και Κλεμμένης Ζωής που ελπίζω να μην ήταν επανάληψη.... Καλημέρα σε όλους και φιλιά πολλά...