Στο τέλος, νικάει πάντα η αγάπη.....

Από προχτές διαβάζω σχόλια, παίρνω mails, τηλεφωνήματα, δέχομαι to make a long story short μια "επίθεση" αγάπης και ενδιαφέροντος που πραγματικά δεν περίμενα και με συγκινεί όσο δεν φαντάζεστε... Και επειδή πρόσφατα όπως ίσως θυμάστε, μια αγαπημενη μου φίλη αποφάσισε να κόψει κάθε επικοινωνία χωρίς καν να το συζητήσει μαζί μου, και ξέρω ακριβώς το συναίσθημα, το έχω νοιώσει και μου έχει εντυπωθεί κάθε δύσκολη λεπετομέρεια του, θέλω να σας πω ότι δεν είχα την πρόθεση να φερθώ ανάλογα... Πως παρόλα τα (στατιστικά) νούμερα, στα οποία ούτως η αλλιώς δεν έδωσα ποτέ μεγάλη σημασία, δεν φαντάστηκα πως θα σας ενοχλούσε αλλά και θα με ενοχλούσε τόσο το κλείσιμο αυτού του blog.. Και πως διακινδυνεύοντας για μια ακόμα φορά να με πουν ψωνάρα ή (κανονικό) νούμερο, από αύριο θα είμαι πάλι εδώ... Για καλό ή για κακό, θα φανεί, πάντως η αλήθεια είναι πως όταν κάτι σου δίνει τόση αγάπη και τόση ενέργεια είναι βλακεία για να μην πω κάτι χειρότερο, να μην την ανταποδώσεις ή έστω να μην παλέψεις να λύσεις τα όποια προβλήματα του... Σαν κάθε σχέση έχει και αυτή τα θετικά και τα αρνητικά της... Εγώ θα επικεντρωθώ όπως πάντα στα όμορφα και τα ροζ, και για τα δύσκολα, τώρα που μου δώσατε το δικαίωμα, όταν και όποτε χρειαστεί, θα ζητήσω την βοήθεια και την κατανόηση σας... Φιλιά σε όλους λοιπόν, ευχαριστίες μέσα από την καρδιά μου, μια συγγνώμη σε όσους στεναχώρησα, και see you tomorrow...