Let's play λοιπόν...

Με προσκάλεσε ο Pico και αν έλειπε εκείνο το σχόλιο περί λογαριασμών στο νησί και μάλιστα με μαγιό μπορεί να είχακάνει το κουνέλι, αλλά δεν είμαστε για τέτοια μέσα στην full season... Λοιπόν, αν έχω καταλάβει καλά, εγώ πρέπει να πω αν διαφωνώ ή συμφωνώ με την φράση γνωστού συγγραφέα που διάλεξε ο Pico και μετά με μια δική του, και αφού το κάνω αυτό πρέπει να διαλέξω εγώ μια φράση κάποιου γνωστού ανθρώπου και μια δική μου και να παραδώσω την σκυτάλη σε άλλους 5 co- bloggers... Οπότε let's rock & roll....

Λέει ο Pico:
«Αν συνεχίσουμε να γεμίζομε τον κόσμο με ακίνητους, πώς θα ζήσουνε οι ζωντανοί; Κουράστηκα με τις αναμνήσεις. Αφήστε ήσυχους αυτούς που γεννιούνται! Μεριάστε να μεγαλώσουν. Μην τάχετε σκεφτεί όλα γι’ αυτούς. Μην τους διαβάζετε το ίδιο βιβλίο. Αφήστε τους ν’ ανακαλύψουν την αυγή και να δώσουν όνομα στα φιλιά τους». Αυτούς τους στίχους από το ποίημα του Πάμπλο Νερούντα «Κάποια Κούραση» παραδίδω στους επόμενους, μαζί με τη πρόταση...
«Ερωτευόμαστε Απουσίες»...
Με τον Νερούντα συμφωνώ απολύτως...Ποιά είμαιεγώ που θα διαφωνήσω άλλωστε..Και στην τελική, αυτή η πείρα των άλλων δεν με αφορούσε ποτέ καθόλου...Πάντα ήθελα τις δικές μου εμπειρίες, τα δικά μου λάθη, τις δικές μου ανακαλύψεις και κυρίως, τις δικές μου κουτρουβάλες...
Με τις απουσίες όμως θα διαφωνήσω... Παρουσίες ερωτευόμαστε οι οποίες γίνονται απουσίες στην συνέχεια, πολύ συχνά ακόμα και όταν παραμένουν στην ζωή μας....

Εγώ τώρα θα επιλέξω τον Αριστοτέλη Ωνάση που είπε κάποτε πως "αληθινά πλούσιοι είναι εκείνοι που έχουν την άνεση να αγοράζουν ελεύθερο χρόνο... Αυτή είναι η μεγαλύτερη πολυτέλεια της ζωής.." Επίκαιρο έτσι?
Σε συνδιασμό με την αναμφίβολη βεβαιότητα μου πώς "κάθε δυσκολία στην ζωή κρύβει ένα δώρο που θα το ανακαλύψουμε στο μέλλον" νομίζω πως το πακετάκι είναι έτοιμο για να το παραλάβουν οι: DonnaBella, Νανάκος, Πρόβατο, Γιωρίκας και Αθήναιος... Have fun!!!