Σάββατο, Ιουλίου 07, 2007

Περί κοσμικών....


Περνάω μια παράξενη φάση απομόνωσης... Καιρό τώρα δεν έχω την παραμικρή διάθεση να συμετάσχω σε όλο αυτό το κοσμικό πάρε δώσε του νησιού, που τις τελευταίες εβδομάδες πλησιάζει στην κορύφωση του... Ποτέ δεν είχα δηλαδή διάθεση, για να λέμε την αλήθεια, αλλά έκανα μια επιλογή και σε κάποια καλέσματα φρόντιζα να πηγαίνω... Φέτος, μου είναι σχεδόν αδύνατον, ακόμα και όταν ξέρω πως πρέπει να πάω κάπου, έστω και για λόγους καθαρά επαγγελματικούς... Έτσι την κοπάνησα από το opening του Cavo Tagoo, έτσι δεν πήγα σε έναν γάμο πριν 15 μέρες, έτσι δεν θα πάω και στον extermely κοσμικό γάμο της Μαριλένας και του Κωνσταντίνου που γίνεται σήμερα... Και σκέφτομαι πολύ σοβαρά αν θα πάω και στο opening του C Bar στο Belvedere, που είναι επίσης σήμερα, και που έχω δυό λόγους παραπάνω για να είμαι εκεί.. Ο πρώτος και σημαντικότερος είναι ότι ο Νικόλας και ο Τάσος είναι φίλοι αγαπημένοι, καιο δεύτερος ότι ο Colin Cowie που επιμελείται το όλο event μου έδωσε δύο συνεντεύξεις μέχρι σήμερα.. Μία παλιότερα για το EY και μία φέτος για το Mykonos Confidential...

Δεν ξέρω τι είναι αυτό που δεν μου αρέσει περισσότερο σε όλα αυτά τα crowded κοσμικά πάρτι... Το ότι είμαι αναγκασμένη να δω και να κουβεντιάσω με ανθρώπους που μου είναι παγερά αδιάφοροι ή το ότι έχω την αίσθηση πως συμετέχω σε μια παράσταση της οποίας το στόρυ απλά δεν με πείθει..

Βλέπετε, τους ανθρώπους που θέλω να δω, τους βλέπω.. Και με εκείνους που θέλω να κάνω παρέα, κάνω.. Μου αρέσουν πολύ τα μικρά καλέσματα σε σπίτια, τα πάρτι για λίγους φίλους και φυσικά το να βγαίνω να διασκεδάσω με τις παρέες που γουστάρω και εκτιμώ... Τους υπόλοιπους, για να μην τους ξέρω ή για να μην έχω έστω επιδιώξει να τους γνωρίσω, κάποιος λόγος πρέπει να υπάρχει... Και δεν εννοώ ότι είναι αδιάφοροι ή λιγότεροι από μένα ή κάτι τέτοιο.. Μην σπεύσετε πάλι οι ανώνυμοι να με κατηγορήσετε για σνομπισμό... Απλά δεν μπορούμε να ταιριάζουμε και να κολάμε με τους πάντες... Ούτε να έχουμε τα ίδια ενδιαφέροντα, ούτε τα ίδια γούστα, ούτε τους ίδιους κώδικες.. Έχω κολητές φίλες που είναι οι κοσμικότερες που ξέρετε... Και το κάνουν με κέφι και το διασκεδάζουν και τους βγάζω το καπέλο γι' αυτό... Γιατί με αυτό που κάνουν , περνάνε καλά.. Έχω φίλες που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να μπουν στο αεροπλάνο και να πάνε αυθημερόν κάπου για ένα κάλεσμα που τις ενδιαφέρει... Εγώ δεν μπορώ... Ακόμα και να μου έλεγαν πως στο τέλος της βραδιάς θα με περιμένει ο Olivier Martinez γυμνός σε ένα κρεβάτι, αμφιβάλω αν θα ξεσηκωνόμουνα να κατέβω Αθήνα για ένα gala... Και θεωρώ τον Olivier θεό... Αν έχετε δει την Άπιστη, ελπίζω να καταλαβαίνετε γιατί...

Γι' αυτό σας λέω... Περνάω μια παράξενη εποχή.. Που θέλω να κάνω πολύ ήρεμα πράγματα... Να πηγαίνω για μπάνιο νωρίς, να τρώω μεσημέρια στην Τέσσα στην Φτελιά ή στον Χρήστο στον Αη Γιάννη, να αράζω στην βεράντα μου διαβάζοντας ή ακούγοντας μουσική, να μαγειρεύω, να πηγαίνω σινεμά και να βλέπω μόνο αγαπημένους φίλους... Ίσως προετοιμάζομαι για τον Αύγουστο που θα είναι όλοι οι κολλητοί εδώ και αναγκαστικά θα βγαίνουμε συνέχεια... Ίσως το περσινό καλοκαίρι που ήταν wild με μπούκωσε από ξενύχτια και ποτά και καταχρήσεις.... Όπως και να'χει, και όσο και αν ξέρω πως και καρδιές χαλάω και όσοι δεν με ξέρουν με θεωρούν πια σχεδόν αλόκοτη, (πως γίνεται ένας άνθρωπος που κάνει την δουλειά που κάνω να μην θέλει να φωτογραφίζεται και να ανακατεύεται με το "it crowd" αυτού του τόπου?) , νομίζω πως θα συνεχίσω να κάνω αυτό που μου αρέσει και που με γεμίζει...

Και σήμερα το βράδυ μπορεί να κάνω μια εξαίρεση και να περάσω για λίγό από το Belvedere φορώντας το πιο λαμπερό μου χαμόγελο και το πιο hippy look μου για να ανταποδώσω την τιμή στους ανθρώπους που με τιμούν με την φιλία και την συνεργασία τους, αλλά that will be all... Θα ξέρω πως έχω βγει στην σκηνή να παίξω τον ρόλο μου όσο καλύτερα γίνεται και πως στο πέσιμο της αυλαίας δεν θα είμαι εκεί .. Και θα το ξέρουν και εκείνοι που με γνωρίζουν καλά και δεν με παρεξηγούν... Το ίδιο θα κάνω και στις 21 Ιουλίου που γίνεται το δικό μας πάρτι, του Mykonos Confidential δηλαδή, στο Santa Marina... Και προφανώς η αρχισυντάκτρια δεν μπορεί να λείπει... Και μετά τέρμα από κοσμικά... Θα επιστρέψω πίσω στην ησυχία μου και στην ζωή που μου αρέσει... Άλλωστε, την δουλειά μου την κάνω μια χαρά και χωρίς όλο αυτό το parade... Ίσως γιατί επιλέγω να την κάνω μέσα από αληθινές σχέσεις και όχι επιφανειακές γνωριμίες και σκαστά φιλιά στον αέρα... Ή ίσως γιατί στο χρηματιστήριο των κοσμικών αξιών το να είσαι ακριβοθώρητος είναι καλύτερο από το να είσαι πανταχού παρών... Τελικά...

Όσο για τον δικό μου δείκτη αξιών, το πιο ενδιαφέρον κάλεσμα των ημερών αναμένεται να είναι μάλλον ένα πάρτυ γενεθλίων της κόρης ενός καινύριου φίλου... Και ένα dinner για τρεις στο Matsuhisa, το αγαπημένο εστιατόριο του Άρι που το περιμένει πως και πως, και που θα το κάνουμε ή αύριο ή την Δευτέρα..