Σήμερα ξυπνήσαμε με μποφώρ... Η θάλασσα έξω από το παράθυρο μου τώρα που σας γράφω είναι γεμάτη ..προβατάκια και στην βεράντα το νυχτολούλουδο πάει κι έρχεται... Και τα σχέδια μας για Πάνορμο αύριο μάλλον ματαιώνονται μια που από τις λίγες παραλίες που θα έχουν καλωσύνη θα είναι η Ψαρρού... Εν τω μεταξύ το τηλέφωνο μου χτυπάει από χτες συνεχώς, φίλοι και γνωστοί με παίρνουν να με συγχαρούν για το περιοδικό (που εξακολουθώ να μην έχω δει ακόμα) , το mail μου είναι γεμάτο με μηνύματα, και νοιώθω πολύ χαρούμενη και πολύ συγκινημένη μαζί... Κυρίως γιατί μπορεί η δουλειά μου να μην είναι δημοσιογραφική, δεν κυνηγάω τα μεγάλα ρεπορτάζ ούτε τα άρθρα μου θα αλλάξουν ποτέ την ροή της ιστορίας, όμως επενδύω ψυχούλα σε έναν τόπο που αγαπάω , χρόνια τώρα, και εκείνος μου την επιστρέφει πίσω σε απόλυτο βαθμό...
Το έχω ξαναπεί αλλά θα το πω άλλη μία... Τα καλύτερα της ζωή μου τα έχω ζήσει εδώ.. Και πολύ συχνά αισθάνομαι πως το νησί μου ανταποδίδει την αγάπη που του έχω με χίλιους διαφορετικούς τρόπους... Με ανθρώπους που γνώρισα και με πήγαν παρακάτω, με φιλίες χρόνων ακριβές, με έρωτες που με σημάδεψαν, με στιγμές που η θύμιση τους με κάνει πάντα να χαμογελάω, με σχέδια για το μέλλον που με κάνουν να ονειρεύομαι, ακόμα και με δουλειές σαν και αυτή που με κάνουν να νοιώθω περήφανη που υπήρξα κομμάτι τους... Κυρίως όμως με την αίσθηση του ότι υπάρχει ένας τόπος για μένα.. Που είναι "δικός" μου ακόμα και αν δεν γεννήθηκα εδώ, που κάθε φορά που φτάνω κάνει την ψυχή μου να φουσκώνει και που όταν δεν είμαι καλά με αγκαλιάζει και με παρηγορεί... Και με βοηθάει να ξεχάσω, και γεμίσω τις μπαταρίες μου, και να ξανασηκωθώ , και να πάω παρακάτω.. Ένα καταφύγιο για τα δύσκολα... Αλλά και ένα λιμάνι για τα εύκολα, τα απλά και τα χαρούμενα...
Σε λίγο θα πάμε για μπάνιο.. Πριν από αυτό, θα πάω να αλλάξω το εισητήριο μου μια που αποφάσισα να φύγω και εγώ την Τετάρτη στις 11 του μηνός, μαζί με την μαμά μου και τον Άρι... Θα έχω βοήθεια τουλάχιστον στο πήγαινε, μια που ο Droopy έχει ένα θέμα με τα ταξίδια, θα μείνω και στην Αθήνα δυό μέρες παραπάνω, θα δω φίλους και φίλες που πεθύμησα, θα κάνω και την beaute μου, ρίζα, μανικιούρ- πεντικιούρ και τα λοιπά, θα πάω και στην βάφτιση της ανηψιάς μου την Κυριακή στις 15, και Δευτέρα 10 το πρωί θα είμαι πίσω... Θα χάσω δυστυχώς το πάρτυ της Ντέλλας, ένα τριήμερο πάρτυ που το περίμενα με πολλή χαρά και ανυπομονησία, και που ήταν το μόνο ίσως στο οποίο γούσταρα πραγματικά να είμαι εκεί, αλλά η μπουμπού μας προηγείται...
Για να συνεχίσω με τα σημερινά, το βράδυ έχουμε κλείσει τραπέζι στο Gola, αλλά σκέφτομαι να το ακυρώσω... Έχουμε μια γκαντεμιά με το συγκεκριμένο μαγαζί, και την τελευταία φορά που είμασταν εκεί, στα βαφτήσια της κόρης του Τάσου φύσαγε πολύ και επειδή το πιάνει ο αέρας δεν είναι πολύ ευχάριστο... Οπότε με τον αέρα σήμερα ίσως είναι καλύτερη ιδέα το Coo που είναι στα "σκεπά" που λένε και εδώ, για να μην σας πω ότι best of all θα είναι το Apaloosa.. Για μπουρίτος και μαργαρίτες και σούπερ μουσική... Θα περιμένω να ξυπνήσει ο Άρις να συσκεφτούμε και να αποφασίσει μια που, αρχηγού παρόντος, πάσα αρχή παυσάτω....
Θα κλείσω με μια φωτογραφία από το χτεσινό ηλιοβασίλεμα, αφιερωμένη εξαιρετικά στο Αστεροειδή που με συγκίνησε εχτές , και με μια ζεστή καλημέρα...
Υ.Γ. Αυτά τα καλώδια της ΔΕΗ, δεν είναι κρίμα να χαλάνε το τόσο όμορφο τοπίο? Ποιος παίρνει άραγε τις αποφάσεις να τα περνάνε έτσι και όχι υπόγεια?
