Ορεινή Αρκαδία.

Λοιπόν, ούτε που το φανταζόμουν πως μετά από ένα ηλιόλουστο τριήμερο στην ορεινή Αρκαδία θα επέστρεφα στην Αθήνα και σήμερα θα σας έγραφα σχεδόν κουκουλωμένη γιατί έξω κάνει ψόφο κανονικό... Απίστευτο δεν είναι? Αντί να κρυώσουμε στο βουνό που αντιθέτως ευχαριστηθήκαμε ήλιο και άραγμα σε πλατείες με ουζάκια, εφημερίδες και ατελείωτη κουβέντα επί παντός επιστητού, κρυώνουμε εδώ, και μάλιστα πολύ... Τέλος πάντων, η ουσία είναι πως ο καιρός από άυριο βελτιώνεται, έτσι λέει τουλάχιστον η ΕΜΥ, και πως το τριήμερο που πέρασε ήταν από τα ωραιότερα ever... Το Αρχοντικό Καλτεζιώτη στο οποίο μείναμε έχει εγκαινιάσει μόλις ένα καινούριο κομμάτι που το λέει Chalet και το οποίο είναι πραγματικά καταπληκτικό, με πολύ ωραία δωμάτια, σουίτες μάλον, και σούπερ άνετα καθιστικά με τζάκι στα οποία σχεδόν βγάλαμε ρίζες... Το πρώτο βράδυ μια που αργήσαμε λίγο να μαζευτούμε όλοι, φάγαμε στην ταβέρνα Τσιώλης στην Κάψια, το χωριό στο οποίο βρίσκεται ο ξενώνας και κοιμηθήκαμε σχετικά νωρίς γιατί ήμασταν όλοι από δουλειές... Το Σάββατο ξημέρωσε μια υπέροχη μέρα - ο ήλιος που λέγαμε- και αποφασίσαμε να πάμε εκδρομή... Πήγαμε λοιπόν στα Λαγκάδια που είναι και ο τόπος καταγωγής του Μάνου, ένα υπέροχο πετρόχτιστο χωριό σκαρφαλωμένο στην πλαγιά του βουνού που αν δεν το έχετε δει αξίζει τον κόπο να το επισκεφτείτε... Μάλιστα οι λαγκαδινοί χτίστες ήταν διάσημοι παλιά, φοβεροί τεχνίτες και περιζήτητοι και το χωριό αν και δεν είναι τόσο ανεπτυγμένο τουριστικά όσο η Στεμνίτσα ας πούμε ή η Αράχβωβα είναι πραγματικά πανέμορφο... Και μια που η μέρα το επέτρεπε, ήπιαμε τα ουζάκια μας στην πλατεία, έξω, στον ήλιο, χαζέψαμε την θέα, ανασάναμε άφθονο καθαρό αέρα και μετά πήγαμε για μεσημεριανό στην ταβέρνα Αρτοζύνος που μας την είχε συστήσει ένας θείος του Μάνου και φάγαμε όντως εξαιρετικά... Κάναμε και το sopping μας, τα Λαγκάδια φημίζονται για τις χυλοπίτες τους και για το μέλι τους, και αργά το απόγευμα πήραμε τον δρόμο της επιστροφής... Την Κυριακή πήγαμε στην Βυτίνα όπου ακολουθήσαμε ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα, καφέ και ούζα στην πλατεία του χωριού με την συνοδεία κυριακάτικων εφημερίδων αυτή την φορά, μεσημεριανό στην ταβέρνα Κληματαριά, αυτή την ήξερε ο Κώστας από μια άλλη φορά που είχε πάει και ήταν η καλύτερη του τριημέρου, και το απόγευμα επιστροφή στον ξενώνα και άραγμα στους καναπέδες με καφέδες, ποτά και κουβέντα μέχρι να βραδιάσει... Αν με ρωτήσετε, πέρα από τις ωραίες βόλτες και την ξεκούραση, αυτό ήταν το καλύτερο κομμάτι αυτής της εκδρομής... Το άραγμα με τους κολλητούς μας και οι ατελείωτες κουβέντες που μας έφεραν ακόμα πιο κοντά, μας έδεσαν περισσότερο...Είναι μεγάλη ιστορία οι καλοί φίλοι... Το έχω ξαναπεί πολλές φορές και θα το ξαναπω και πολλές ακόμα, σίγουρα, μια που γύρω τους στήνω πάντα ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου... Και είναι ανακουφιστικό το πως, παρόλες τις απογοητεύσεις και τα "χαστούκια" που έχουμε ζήσει όλοι από φίλους που αποδείχτηκαν λιγότεροι από όσο πιστεύαμε, διατηρούμε τον ίδιο ενθουσιασμό και την ίδια εμπιστοσύνη στην ζωή και σους ανθρώπους.. Όλοι μας.. Και ίσως αυτό να είναι που μας ενώνει και μας φέρνει κοντά... Η κοινή οπτική και ο κοινός στόχος... Τέλος πάντων, για να μην σας κουράζω, και για να μην με κατηγορούν και οι διάφοροι ανώνυμοι πως σας επιδεικνύω την ματαιόδοξη ζωή μου, ήταν ένα τριήμερο που κύλησε σαν το γάργαρο νεράκι και που ελπίζω να επαναληφθεί, με την ίδια ακριβώς παρέα, πολύ πολύ σύντομα...
Και παρόλο που θα σας απογοητεύσω με τις φωτογραφίες μια που ανακάλυψα πως κάποιο πρόβλημα στην μηχανή μαύρισε πολλές, υπόσχομαι να επανορθώσω στην Θεσσαλονίκη...Όσο για σήμερα, το πρόγραμμα έχει πράγματα σεμνά και ταπεινά όπως λέει και ο κύριος Καραμανλής... Σούπερ μάρκετ, γράψιμο, μαγείρεμα - λέω να φτιάξω κοτόπουλο με τις χυλοπίτες που έφερα- και το βράδυ τηλεόραση και ύπνο νωρίς... Να μαζέψουμε δυνάμεις για την Πέμπτη που το απόγευμα αναχωρούμε για την πρωτεύουσα του Βορρά... Όπου, ελπίζω, among others να πιω καφεδάκι με τουλάχιστον δύο co- bloggers, για να μην σας πω τρεις... Για να δούμε... Θα θέλουν? Καλημέρα σε όλους και πολλά, παγωμένα φιλιά... Και κουκουλωθείτε σήμερα όσο καλύτερα μπορείτε...

Υ.Γ. Άσχετο, αλλά αν δεν το πω θα σκάσω... Πως έκανε έτσι το μαλλί της η Νατάσσα του Κωστάκη? Καθόλου δεν μου άρεσε με αυτό το σκούρο χρώμα και τις δυό ξανθές αντάυγειες... Χάλια, χάλια τελείως... Πολύ τριτοδεύτερο αποτέλεσμα, και δεν της πάει καθόλου... Σαν κακομοίρα ήταν χτες με το μαύρο παλτό της ton sur ton... Στον Βαγγέλη γρήγορα γιατί από "Lady Di " τύπου έγινε Lady Angela τύπου, και αυτό, όσο να' ναι, είναι μια οπισθοδρόμηση....

Υ.Γ. 2 Καλέ, έξω χιονίζει.... Θα μας τρελάνει τελείως ο καιρός? Λέτε να χρειαστεί να τσουλήσω μέχρι του σούπερ μάρκετ?

Υ.Γ.3 Στις φωτογραφίες, τι άλλο, τα Λαγκάδια...