Παρασκευή, Ιανουαρίου 18, 2008

44 λοιπόν....


Αν σας πω ότι δεν με συγκινήσατε με όλα αυτά τα σχόλια, τα mails, τα μηνύματα και τα τηλεφωνήματα, θα σας πω ψέματα... Και δεν το θέλω καθόλου... Σας ευχαριστώ πολύ για αυτή την "επίθεση" αγάπης λοιπόν, και τώρα που το καλο- σκέφτομαι, άμα είναι να εισπράτω τόση θετική ενέργεια και τόσο ενδιαφέρον, χαλάλι τους τα παλιο44... Να το ξανακάνουμε...
Η χτεσινή μου μέρα πέρα από τις ευχές πέρασε μάλλον ήσυχα... Με αρκετή δουλειά αφού είχα δύο ραντεβού και μετά περιοδικό, αλλά και με αρκετό άραγμα αφού μετά ήρθα στο σπίτι και βιδώθηκα στον καναπέ για το αγαπημένο cocooning... Βλέπετε ο Μάνος είχε εχτές επαγγελματική έξοδο στην Σπονδή και παρόλο που μου είπε να πάω μαζί του εγώ αποφάσισα να περάσω τα γενέθλια μου κάνοντας κάτι που μου αρέσει πραγματικά... Και κυρίως, τρώγοντας κάτι που μου αρέσει πραγματικά... Έτσι, έφτιαξα σνίτσελ με πατάτες τηγανητές, φαγητό που στην δική μου κλίμακα αξιολόγησης βάζει κάτω όλα τα παπαζωτά γκουρμέ πιάτα της Σπονδής και του Ετρούσκο μαζί, ανάψαμε με τον Άρι κεριά και τζάκι και είδαμε CSI στην Nova και μετά NCIS που είχαμε γράψει από προχτές... Όσο για τα καλύτερα δώρα της ημέρας....Μερικές τεράστιες αγκαλιές του Άρι, μία που μου προσφέρθηκε οικιοθελώς όταν επέστρεψε από το σχολείο και κάμποσες που κέρδισα στην διάρκεια της ημέρας με το ατράνταχτο επιχείρημα "η μανούλα έχει σήμερα τα γενέθλια της και μπορεί να έχει όσες αγκαλιές ζητήσει" και ένα γλυκό φιλί συνοδευμένο από μια υπέροχη ανθοδέσμη με τουλίπες (τα αγαπημένα μου λουλούδια) από τον Μάνο...
Και σήμερα, αργότερα, θα πάω για καφέ με την Βίβιαν στο Patron, στις 12.30 έχω κομωτήριο, μετά έχω γράψιμο, και το βράδυ θα με πάει ο καλός μου για δείπνο tete a tete... Μου είπε να διαλέξω όποιο μαγαζί θέλω... Και μάλλον υπολόγιζε σε κάτι διαφορετικό γιατί οι δικές του προτάσεις ήταν πιο γκλάμορους να τις πω... "Θέλεις Vardis, θέλεις Ιθάκη?" Σιγά μην θέλω Vardis ή Ιθάκη για τα γενέθλια μου... Όπως σας ανέπτυξα και παραπάνω, για τα γενέθλια μου θέλω πράγματα που μου αρέσουν πάρα μα πάρα πολύ... Και τι μου αρέσει να τρώω πάρα μα πάρα πολύ? ΠΑΤΑΤΕΣ!!!! Έτσι, διάλεξα το ομώνυμο μαγαζί που άνοιξε όπως διάβασα στο Αθηνόραμα πρόσφατα στου Ψυρρή... Και είναι σίγουρη πως θα περάσουμε σούπερ... I will let you know, εννοείται, όμως εκ των προτέρων σας λέω πως πάω θετικά προκατειλημένη.. Διότι σε μια εποχή που οι σεφ ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον σε "έμπνευση" και "δημιουργικότητα" με αποτέλεσμα συχνά να τρώμε πράγματα που δεν βγάζουν κανένα νόημα, βρίσκω άκρως αναζωογονητικό και ευχάριστο να ανοίγουν μαγαζιά που ασχολούνται με τις ταπεινές, αγαπημένες και πεντανόστιμες πατατούλες... Ακούς Νανάκο? Θα σε πάρω να πάμε, να τσακίσουμε τις τηγανιτές... Αυτά λοιπόν για τώρα, καλημέρα και φιλιά σε όλους και τα λέμε αύριο... Είδατε πόσο γρήγορα πέρασε η εβδομάδα?

Υ.Γ. Δεν είναι πανέμορφα τα λουλουδάκια του αγαπημένου μου?
Υ.Γ.2 Ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στην Talisker που είχε δεν είχε τα κατάφερε πάλι να με εκπλήξει πραγματικά... Δυό φορές μάλιστα... Τι να πω.... Με κακομαθαίνετε....