Έχω χάσει τις μέρες... Κανονικά... Σαν Δευτέρα μου μοιάζει σήμερα, που δεν είναι, από εκείνες τις Δευτέρες που σηκώνεσαι από το κρεβάτι γιατί πρέπει, αλλά στην πραγματικότητα θέλεις να κουκουλωθείς και να κοιμηθείς άλλο ένα δίωρο τουλάχιστον σερί, και βλέπουμε.. Θα μου πείτε, εσύ γιατί σηκώθηκες λοπόν? Γραφείο δεν έχεις, κάρτα δεν χτυπάς, άδειες παίρνεις από την σημαία όσες θέλεις... Ναι, αλλά σηκώθηκε ο Μάνος για να πάει γραφείο, γαύγιζε και ο Droopy και με ξύπνησε, και έχω και δουλειές... Πρέπει να πάω από τον ΟΤΕ στο Χαλάνδρι να πληρώσω τον λογαριασμό και σήμερα που τα μαγαζιά είναι κλειστά είναι ευκαιρία γιατί θα βρω να παρκάρω, και μετά έχω κανονίσει να πάω μαζί με τον Άρι και την μαμά μου στην αδερφή μου, να δώσουμε τα δώρα και να δούμε και το μικρό υπερθέαμα... Οπότε... Με δυσκολία έφτιαξα τον καφέ μου, έκοψα και ένα κομμάτι βασιλόπιτα που τον συνοδεύει τέλεια - ήδη τελειώνει η πρώτη γιατί εμείς τις βασιλόπιτες τις χρησιμοποιούμε σαν κέϊκ, τρείς πήραμε πέρσι από το Αθηναϊκό και φέτος πάλι κάπου τόσες βλέπω να καταναλώνουμε- και είπα να γράψω και δυό κουβεντούλες εδώ, έτσι για καλήμέρα, μια που για να καθίσω να σας γράψω τα ευτράπελα του γεμίσματος του πουλιού και του προξενιού του Droopy με την Lalu, έτσι την βγάλαμε την φώκια του, πρέπει να έχω όρεξη και έμπνευση.. Και τώρα απλά νυστάζω... Που είναι και περίεργο πράγμα εδώ που τα λέμε, γιατί αυτές τις μέρες έχουμε φουσκώσει στον ύπνο... Ούτε ξενυχτήσαμε, ούτε τίποτα... Φάγαμε πολύ, ήπιαμε τα κρασιά μας, είδαμε αγαπημένους ανθρώπους και ωραία εργάκια, ακούσαμε μουσικές και κοιμηθήκαμε πολύ... Γιατί εγώ σέρνομαι λοιπόν, είναι μυστήριο...
Νομίζω πως πρέπει σύντομα, για να μην σας πω από αύριο κι όλας, να αρχίσω να μπαίνω σε πρόγραμμα μη γιορτών... Να ξεκινήσω να γράφω πάλι, να ξαναπιάσω την μετάφραση, να ρίξω και κανένα δύο ξενύχτια σερί, να έρθω πάλι στα ίσα μου... Anyway, πάω τώρα να ετοιμαστώ για να την κάνω σιγά- σιγά, και τα υπόλοιπα a demain... Καλή μέρα να έχετε, και φιλιά πολλά σε όλους...
Update ώρα 3 παρά... Μόλι θυμήθηκα - γιατί είμαι και μεγάλη γυναίκα και έχω αρχίσει να φυραίνω- πως με προσκάλεσε ο αγαπημένος Ethan να γράψω τα σημαντικά πράγματα της χρονιάς που πέρασε... 7 +1 αν δεν κάνω λάθος, αλλά μπορεί και να κάνω και αυτό να είναι από άλλο παιχνίδι... Έχουμε και λέμε λοιπόν....
Άλλαξα δουλειά... Και δεν ξέρω ακόμα αν έκανα καλά ή όχι, μια που τα πράγματα εξελίσονται πολύ πιο αργά από ότι περίμενα, ελπίζω όμως για το καλύτερο.
Ανακάλυψα πως μοιραζόμουν χρόνια τώρα την ζωή μου με μια "φίλη" που δεν ήξερα πραγματικά.. Απογοητεύτηκα πολύ και πικράθηκα, όμως πήγα παρακάτω ευκολότερα από ότι φανταζόμουν, ίσως γιατί ένοιωσα βαθιά μέσα μου πως στην πραγματικότητα δεν άξιζε ούτε καν να "πενθήσω" για την χαμένη μας φιλία.
Απόκτησα ένα καινούριο χόμπυ. Την μαγειρική... Και μου αρέσει πολύ να ετοιμάζω διάφορες νοστιμιές για τους άντρες της ζωής μου και τους φίλους μας, και πιστεύω πως θα εξελιχθώ πολύ στο άμεσο μέλλον... Αύριο μάλιστα πάω να αγοράσω μηχανή που φτιάχνει ψωμί...
Γνώρισα καινούριους ανθρώπους και περνάω πολύ καλά μαζί τους, και όλα δείχνουν πως το σύμπαν μου έστειλε καινούριες φιλίες για να αντικαταστήσουν τις παλιές..
Έχασα τον πεθερό μου.. Το έχω ξαναγράψει πολλές φορές, το γράφω και άλλη μία, ήταν μια απώλεια τεράστια για μένα που μου κόστισε πολύ...
Ξεκίνησα αυτό το blog. Και πέρασα υπέροχα, και το γουστάρω πολύ αυτό το καθημερινό μας πάρε- δώσε και το κάνω με κέφι απίστευτο...
Μοιράστηκα για μια ακόμη φορά τα πιο σημαντικά πράγματα της ζωής μου, τα καλά και τα δυσάρεστα, με τον Μάνο.. Και για μια ακόμα φορά ένοιωσα τι σημαίνει να έχεις δίπλα σου έναν άντρα που να στέκεται βράχος ακλόνητος, στα μεγάλα και στα καθημερινά, στα δύσκολα και στα εύκολα...
Μου λείπει ένα μάλλον, αλλά δεν έχω άλλο... Αυτά ήταν τα σημαντικά της χρονιάς που πέρασε, και αν θέλει κάποιος να συνεχίσει, ας είναι η Talisker, ο Αθήναιος, το Πρόβατο, το Δεσποινάριον και η So_Far.
Νομίζω πως πρέπει σύντομα, για να μην σας πω από αύριο κι όλας, να αρχίσω να μπαίνω σε πρόγραμμα μη γιορτών... Να ξεκινήσω να γράφω πάλι, να ξαναπιάσω την μετάφραση, να ρίξω και κανένα δύο ξενύχτια σερί, να έρθω πάλι στα ίσα μου... Anyway, πάω τώρα να ετοιμαστώ για να την κάνω σιγά- σιγά, και τα υπόλοιπα a demain... Καλή μέρα να έχετε, και φιλιά πολλά σε όλους...
Update ώρα 3 παρά... Μόλι θυμήθηκα - γιατί είμαι και μεγάλη γυναίκα και έχω αρχίσει να φυραίνω- πως με προσκάλεσε ο αγαπημένος Ethan να γράψω τα σημαντικά πράγματα της χρονιάς που πέρασε... 7 +1 αν δεν κάνω λάθος, αλλά μπορεί και να κάνω και αυτό να είναι από άλλο παιχνίδι... Έχουμε και λέμε λοιπόν....
Άλλαξα δουλειά... Και δεν ξέρω ακόμα αν έκανα καλά ή όχι, μια που τα πράγματα εξελίσονται πολύ πιο αργά από ότι περίμενα, ελπίζω όμως για το καλύτερο.
Ανακάλυψα πως μοιραζόμουν χρόνια τώρα την ζωή μου με μια "φίλη" που δεν ήξερα πραγματικά.. Απογοητεύτηκα πολύ και πικράθηκα, όμως πήγα παρακάτω ευκολότερα από ότι φανταζόμουν, ίσως γιατί ένοιωσα βαθιά μέσα μου πως στην πραγματικότητα δεν άξιζε ούτε καν να "πενθήσω" για την χαμένη μας φιλία.
Απόκτησα ένα καινούριο χόμπυ. Την μαγειρική... Και μου αρέσει πολύ να ετοιμάζω διάφορες νοστιμιές για τους άντρες της ζωής μου και τους φίλους μας, και πιστεύω πως θα εξελιχθώ πολύ στο άμεσο μέλλον... Αύριο μάλιστα πάω να αγοράσω μηχανή που φτιάχνει ψωμί...
Γνώρισα καινούριους ανθρώπους και περνάω πολύ καλά μαζί τους, και όλα δείχνουν πως το σύμπαν μου έστειλε καινούριες φιλίες για να αντικαταστήσουν τις παλιές..
Έχασα τον πεθερό μου.. Το έχω ξαναγράψει πολλές φορές, το γράφω και άλλη μία, ήταν μια απώλεια τεράστια για μένα που μου κόστισε πολύ...
Ξεκίνησα αυτό το blog. Και πέρασα υπέροχα, και το γουστάρω πολύ αυτό το καθημερινό μας πάρε- δώσε και το κάνω με κέφι απίστευτο...
Μοιράστηκα για μια ακόμη φορά τα πιο σημαντικά πράγματα της ζωής μου, τα καλά και τα δυσάρεστα, με τον Μάνο.. Και για μια ακόμα φορά ένοιωσα τι σημαίνει να έχεις δίπλα σου έναν άντρα που να στέκεται βράχος ακλόνητος, στα μεγάλα και στα καθημερινά, στα δύσκολα και στα εύκολα...
Μου λείπει ένα μάλλον, αλλά δεν έχω άλλο... Αυτά ήταν τα σημαντικά της χρονιάς που πέρασε, και αν θέλει κάποιος να συνεχίσει, ας είναι η Talisker, ο Αθήναιος, το Πρόβατο, το Δεσποινάριον και η So_Far.
