Χτες το βράδυ στο μεξικάνικο περάσαμε υπέροχα. Βοήθησε η παρέα, εννοείται αυτό, που ήταν εξαιρετική, αλλά και το φαγητό - κακά τα ψέμματα- μας φέρνει πιο κοντά.. Ειδικά όταν είναι πλούσιο σε θερμίδες, άφθονο σε ποσότητα και νόστιμο τόσο όσο να σε κάνει να χαμογελάς... Comfort food με τα όλα του δηλαδή... Το μεξικάνικο και το ταϊλανδέζικο, μαζί με το γιαπωνέζικο (λέγε με Nobu) είναι τα πιο αγαπημένα μου... Και θα μου πείτε καλά το μεξικάνικο με τις τορτίγιες και τα λιωμένα τυρία... Το ταϊλανδέζικο τι comfort να σου φέρει? Και όμως... Ένα έξτρα spicy κοτόπουλο με κάρυ και γάλα καρύδας συνοδευμένο με steamed rice, κάνει πάντα την ψυχή μου να γελά... Και αυτό είναι απολύτως comfort... Για να μην μιλήσω για τον σολωμό με σάλτσα γλυκιάς μουστάρδας του Nobu και με πιάσουν τα κλάμματα... Υπάρχουν φαγητά που είναι φτιαγμένα για να ανακουφίζουν όλες τις αισθήσεις μας, πέρα από την πείνα ή έστω την λαιμαργία... Και ειδικά όταν νοιώθουμε λίγο blue, κάθε μπουκιά μας φέρνει πιο κοντά στο zen.. (Οκ, και πιο κοντά στον νευρικό κλονισμό όταν ανέβουμε στην ζυγαριά... Όλα τα πράγματα όμως στην ζωή έχουν το κόστος τους)...
Τα γράφω όλα αυτά γιατί εχτές τα καλοριφέρ στο εστιατόριο δεν λειτουργούσαν και το δαγκώσαμε ελαφρά... Και χρειάστηκαν πολλές μπουκιές και πολλά γέλια για να ξεχαστούμε και για να ανέβουν λίγο οι θερμοκρασίες... Που δεν θα ανέβαιναν ποτέ αν το μενού είχε ψάρι, σαλάτα και λευκό κρασί.... Επίσης τα γράφω όλα αυτά γιατί έξω έχει έναν ήλιο να, με δόντια μεν, αλλά λαμπερό και υπενθυμιστικό... Έρχεται η άνοιξη, μπορεί όχι τώρα αμέσως, αλλά πάντως είναι κοντά.. Που σημαίνει πως ήρθε η ώρα η δύσκολη που πρέπει να ξεκινήσω δίαιτα... Προσέξτε.. Να ξεκινήσω είπα, που σημαίνει πως δεν είναι απραίτητο να την τελειώσω κι όλας.. Όμως είναι σχεδόν εθιμοτυπικό το θέμα... Άνοιξη σημαίνει σαλάτες και κοτόπουλα ψητά... Στεγνά φαγητά και καθόλου comfort... Πέρα από την ελπίδα πως αυτό το καλοκαίρι μπορεί να ΤΟ καλοκαίρι που θα εκδράμουμε στην παραλία με μπικίνι, μονοκίνι, τάγκα, nude, βάλτε ο καθένας ότι θέλετε ή ότι ονειρεύεστε για τον εαυτό σας... Και η ελπίδα μετακινεί όρη.. Είναι κρίμα που δεν μετακινεί και κιλά... Να τα παίρνει από εδώ και να τα στέλνει στον αγύριστο.. Κι ακόμα παραπέρα..
Από 1η Μαρτίου λοιπόν, κεφάλια μέσα... Δίαιτα, γυμναστήριο, εγκράτεια και υπομονή... Μέχρι τότε όμως, γιούχου!!! Φαγητό μέχρι τελικής πτώσεως με κέφι και φαντασία... Τι θα μας λείψει πιο πολύ? Να το φάμε σε ποσότητες για να έχουμε καβάτζα...Εμένα ας πούμε μου λείπουν πάντα τα πιο απίθανα... Έχει τύχη να κάνω δίαιτα και να ξυπνήσω το πρωί με μια λιγούρα για KFC... Ή για Wendy's.. ( Τι κρίμα που έκλεισαν αυτά τα Wendy's... Το καλύτερο junk food που έχει περάσει από την Ελλάδα και το χάσαμε νωρίς... Θυμάστε τα τετράγωνα μπιφτέκια και τις πατάτες με το λιωμένο τυρί?)Τις επόμενες μέρες λοιπόν θα περιφέρομαι τρώγοντας junk και φαγητά πλούσια σε θερμίδες και γεύση... Δέκα μέρες μου έμειναν, να μην τις ευχαριστηθώ?
Υ.Γ. Και μια που ο μήνας έχει μόλις 21, πάω σε ένα πρωινό ραντεβού για δουλειά και μετά στο Patron για καφέ και κρουασάν βουτύρου... Θα επιστρέψω όσο αργότερα γίνεται γιατί σήμερα είναι εδώ η κυρία Κωνσταντίνα,το απόγευμα έχω γράψιμο και το βράδυ θα πάμε με τον Κωνσταντίνο και την Πόπη Nixon... Για το comfort food (burgers) που λέγαμε... Καλημέρα και πολλά φιλιά σε όλους....
Τα γράφω όλα αυτά γιατί εχτές τα καλοριφέρ στο εστιατόριο δεν λειτουργούσαν και το δαγκώσαμε ελαφρά... Και χρειάστηκαν πολλές μπουκιές και πολλά γέλια για να ξεχαστούμε και για να ανέβουν λίγο οι θερμοκρασίες... Που δεν θα ανέβαιναν ποτέ αν το μενού είχε ψάρι, σαλάτα και λευκό κρασί.... Επίσης τα γράφω όλα αυτά γιατί έξω έχει έναν ήλιο να, με δόντια μεν, αλλά λαμπερό και υπενθυμιστικό... Έρχεται η άνοιξη, μπορεί όχι τώρα αμέσως, αλλά πάντως είναι κοντά.. Που σημαίνει πως ήρθε η ώρα η δύσκολη που πρέπει να ξεκινήσω δίαιτα... Προσέξτε.. Να ξεκινήσω είπα, που σημαίνει πως δεν είναι απραίτητο να την τελειώσω κι όλας.. Όμως είναι σχεδόν εθιμοτυπικό το θέμα... Άνοιξη σημαίνει σαλάτες και κοτόπουλα ψητά... Στεγνά φαγητά και καθόλου comfort... Πέρα από την ελπίδα πως αυτό το καλοκαίρι μπορεί να ΤΟ καλοκαίρι που θα εκδράμουμε στην παραλία με μπικίνι, μονοκίνι, τάγκα, nude, βάλτε ο καθένας ότι θέλετε ή ότι ονειρεύεστε για τον εαυτό σας... Και η ελπίδα μετακινεί όρη.. Είναι κρίμα που δεν μετακινεί και κιλά... Να τα παίρνει από εδώ και να τα στέλνει στον αγύριστο.. Κι ακόμα παραπέρα..
Από 1η Μαρτίου λοιπόν, κεφάλια μέσα... Δίαιτα, γυμναστήριο, εγκράτεια και υπομονή... Μέχρι τότε όμως, γιούχου!!! Φαγητό μέχρι τελικής πτώσεως με κέφι και φαντασία... Τι θα μας λείψει πιο πολύ? Να το φάμε σε ποσότητες για να έχουμε καβάτζα...Εμένα ας πούμε μου λείπουν πάντα τα πιο απίθανα... Έχει τύχη να κάνω δίαιτα και να ξυπνήσω το πρωί με μια λιγούρα για KFC... Ή για Wendy's.. ( Τι κρίμα που έκλεισαν αυτά τα Wendy's... Το καλύτερο junk food που έχει περάσει από την Ελλάδα και το χάσαμε νωρίς... Θυμάστε τα τετράγωνα μπιφτέκια και τις πατάτες με το λιωμένο τυρί?)Τις επόμενες μέρες λοιπόν θα περιφέρομαι τρώγοντας junk και φαγητά πλούσια σε θερμίδες και γεύση... Δέκα μέρες μου έμειναν, να μην τις ευχαριστηθώ?
Υ.Γ. Και μια που ο μήνας έχει μόλις 21, πάω σε ένα πρωινό ραντεβού για δουλειά και μετά στο Patron για καφέ και κρουασάν βουτύρου... Θα επιστρέψω όσο αργότερα γίνεται γιατί σήμερα είναι εδώ η κυρία Κωνσταντίνα,το απόγευμα έχω γράψιμο και το βράδυ θα πάμε με τον Κωνσταντίνο και την Πόπη Nixon... Για το comfort food (burgers) που λέγαμε... Καλημέρα και πολλά φιλιά σε όλους....
