Συνήθως δεν γράφω τις Κυριακές... Σήμερα όμως, μάλλον δεν είναι μια Κυριακή όπως οι άλλες... Επιστρέψαμε λίγο πριν, κουρασμένοι αλλά χαρούμενοι από ένα ταξίδι στην Θεσσαλονίκη τις λεπτομέρειες του οποίου θα σας γράψω αύριο... Τώρα η βαλίτσα είναι μισο- αδειασμένη, το πλυντήριο έχει ήδη αρχίσει να πλένει, τα τσουρέκια από τον Τερκενλή περιμένουν μέσα στα κουτιά τους παραλήπτες τους, μια στοίβα εφημερίδες και περιοδικά περιμένουν εμένα να προσγειωθώ στον κανπέ και να τα διαβάσω, ο Άρις είναι ακόμα στην πλατεία με το skate και τους φίλους του, ο Droopy έχει λαχανιάσει από τις χαρές της υποδοχής, στην κουζίνα μας περίμενε μια κατσαρόλα γιουβαρλάκια - welcome treat από την μαμά μου, το κεφάλι μου πονάει (με πειράζει πάντα το αυτοκίνητο ακόμα και όταν ο δρόμος δεν έχει στροφές) και εγώ είχα διάθεση για μια καλησπέρα... Αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα και μια καινούρια εβδομάδα... Λέτε να είναι σημαδιακή? Καλό βράδυ και τα λέμε αύριο.. Φιλιά...
Υ.Γ. Στην φωτογραφία η Ντένη και εγώ μεσημέρι Σαββάτου στον Αδαλάκη.... Την φωτογραφία την τραβήξαμε μόνες μας - ξέρετε, τεντώνεις το χέρι κρατώντας την μηχανή απέναντι σου και κλικ!!!- γι' αυτό είμαστε και λίγο τα χάλια μας ( ή και πολύ ίσως) αλλά δεν πειράζει....
Υ.Γ. Στην φωτογραφία η Ντένη και εγώ μεσημέρι Σαββάτου στον Αδαλάκη.... Την φωτογραφία την τραβήξαμε μόνες μας - ξέρετε, τεντώνεις το χέρι κρατώντας την μηχανή απέναντι σου και κλικ!!!- γι' αυτό είμαστε και λίγο τα χάλια μας ( ή και πολύ ίσως) αλλά δεν πειράζει....