Λοιπόν, μη με περάσετε για κυκλοθυμική, ούτε για βλαμμένη, αλλά αυτή η ηρεμία και η χαλάρωση έχει αρχίσει πια να μου δίνει στα νεύρα... Μου έπεσαν βαριά τελικά δύο σαββατοκύριακα σερί στο σπίτι με cocooning, ήρθε στο καπάκι και το χιόνι που το περίμενα μεν πως και πως ξεχνόντας όμως εντέχνως τον αποκλεισμό που εμπεριέχει ως φαινόμενο, και τώρα έχω αρχίσει να σηκώνω ατμό.... Έξω έχει ήλιο αλλά η βεράντα μας γυαλίζει σαν παγοδρόμιο, το ίδιο και ο δρόμος από κάτω... Η κουρσίτσα μου παραμένει θαμμένη και παρόλο που σήμερα θα πάω και περίπτερο και χασάπη και για καφέ ίσως, με τα πόδια, το βράδυ ακυρώσαμε το θέατρο και το φαγάκι μετά που είχαμε κανονίσει με άλλους αγαπημένους co-bloggers γιατί οι των βορείων προαστίων (μαζί και εγώ) έχουμε ένα άγχος με την επιστροφή και όχι άδικα φαντάζομαι...
Έτσι το πρόγραμμα έχει και σήμερα τζάκι και τηλεόραση και όπως σας είπα, όπου να ΄ναι θα αφρίσω... Ονειρεύομαι τρελά ξενύχτια με ποτά και μουσικές, τον Ρέμο (και ας είναι με την Μαρινέλα), τις αδερφές Μαγγίρα, το Sea Satin, ονειρεύομαι το τετραήμερο της 25ης Μαρτίου στο νησί, και το Πάσχα, ονειρεύομαι αυθρώπους σκαρφαλωμένους πάνω στα τραπέζια να χορεύουν, κοκκορόσουπες στον Κονταρίνη και να επιστρέφω σπίτι τώρα, την ώρα που κανονικά ξυπνάω... Οκ, ξέρω πως μόλις τα κάνω για λίγο όλα αυτά θα επιστρέψω στο cocooning τρέχοντας, όμως μετά από τόσο άραγμα πρέπει να ανέβουν λίγο οι ρυθμοί γιατί αλλιώς θα γίνουμε ροκφόρ... Ή άντε, blue Stilton....
Βέβαια προς το παρόν, κάτι ο καιρός, κάτι που φεύγει και ο Μάνος το Σάββατο για Κούβα, με βλέπω να την αποκτώ την μούχλα μου... Γιατί και τα υπόλοιπα girls της παρέας είναι πολύ gourmet και καθόλου αποφασισμένα για ξενύχτια... Όμως η ελπίδα μετακινεί όρη, έτσι δεν λένε?
Τι άλλα? Α! Άσχετο αλλά έκανα χτες ένα διάλειμα από την μετάφραση και ανακάλυψα ένα καινούριο παιχνιδάκι, πολύ κολλητικό.... Θα πάτε στο http://playsleuth.com/ και θα επιλέξετε το Shades of Mystery. Δημιουργείτε τον detective σας και λύνετε έξι υποθέσεις την ημέρα. Το πρόγραμμα είναι ακόμα Beta, εγώ παλιότερα είχα κολήσει με το άλλο το Noir, οπότε είναι απολύτως free και αν σας αρέσουν τα παιχνίδια μυστηρίου νομίζω πως θα το ευχαριστηθείτε...
Πάω τώρα να πιω τον καφέ μου παρέα με τον Δημήτρη Καμπουράκη και τον Γιώργο Οικονομέα-αφού σας λέω έχω πέσει πολύ χαμηλά- και μετά τα γνωστά... Μετάφραση, μετάφραση, μετάφραση, έχω να γράψω την στήλη μου για το ΕΥ ΖΗΝ και ένα κομμάτι ακόμα, να βγω να κάνω καμιά δουλειά και να πάρω και λίγο αέρα και μετά... Τα γνωστά επίσης... Να μην σας τα ξαναπώ γιατί νοιώθω την μούχλα να απλώνεται..... Καλημέρα, φιλιά και όσοι μπορείτε, λυσσάξτε... Είναι μεταδοτικό... (Ελπίζω δηλαδή μήπως σωθούμε και εμείς....)
Έτσι το πρόγραμμα έχει και σήμερα τζάκι και τηλεόραση και όπως σας είπα, όπου να ΄ναι θα αφρίσω... Ονειρεύομαι τρελά ξενύχτια με ποτά και μουσικές, τον Ρέμο (και ας είναι με την Μαρινέλα), τις αδερφές Μαγγίρα, το Sea Satin, ονειρεύομαι το τετραήμερο της 25ης Μαρτίου στο νησί, και το Πάσχα, ονειρεύομαι αυθρώπους σκαρφαλωμένους πάνω στα τραπέζια να χορεύουν, κοκκορόσουπες στον Κονταρίνη και να επιστρέφω σπίτι τώρα, την ώρα που κανονικά ξυπνάω... Οκ, ξέρω πως μόλις τα κάνω για λίγο όλα αυτά θα επιστρέψω στο cocooning τρέχοντας, όμως μετά από τόσο άραγμα πρέπει να ανέβουν λίγο οι ρυθμοί γιατί αλλιώς θα γίνουμε ροκφόρ... Ή άντε, blue Stilton....
Βέβαια προς το παρόν, κάτι ο καιρός, κάτι που φεύγει και ο Μάνος το Σάββατο για Κούβα, με βλέπω να την αποκτώ την μούχλα μου... Γιατί και τα υπόλοιπα girls της παρέας είναι πολύ gourmet και καθόλου αποφασισμένα για ξενύχτια... Όμως η ελπίδα μετακινεί όρη, έτσι δεν λένε?
Τι άλλα? Α! Άσχετο αλλά έκανα χτες ένα διάλειμα από την μετάφραση και ανακάλυψα ένα καινούριο παιχνιδάκι, πολύ κολλητικό.... Θα πάτε στο http://playsleuth.com/ και θα επιλέξετε το Shades of Mystery. Δημιουργείτε τον detective σας και λύνετε έξι υποθέσεις την ημέρα. Το πρόγραμμα είναι ακόμα Beta, εγώ παλιότερα είχα κολήσει με το άλλο το Noir, οπότε είναι απολύτως free και αν σας αρέσουν τα παιχνίδια μυστηρίου νομίζω πως θα το ευχαριστηθείτε...
Πάω τώρα να πιω τον καφέ μου παρέα με τον Δημήτρη Καμπουράκη και τον Γιώργο Οικονομέα-αφού σας λέω έχω πέσει πολύ χαμηλά- και μετά τα γνωστά... Μετάφραση, μετάφραση, μετάφραση, έχω να γράψω την στήλη μου για το ΕΥ ΖΗΝ και ένα κομμάτι ακόμα, να βγω να κάνω καμιά δουλειά και να πάρω και λίγο αέρα και μετά... Τα γνωστά επίσης... Να μην σας τα ξαναπώ γιατί νοιώθω την μούχλα να απλώνεται..... Καλημέρα, φιλιά και όσοι μπορείτε, λυσσάξτε... Είναι μεταδοτικό... (Ελπίζω δηλαδή μήπως σωθούμε και εμείς....)