Κυριακή, Φεβρουαρίου 24, 2008

Η δική μου σελίδα 123...

Κάποτε τα bloggo-παίχνιδα μου φαίνονταν πιο ενδιαφέροντα, ή ίσως έφταιγε που ήταν η αρχή... Τώρα κάθε φορά που γεμίζουν οι σελίδες των blogs με τα ίδια πράγματα, όπως τότε με τα ποιήματα ας πούμε, νοιώθω να βαριέμαι θανάσιμα ακόμα και να τα διαβάσω.. Πόσο μάλλον να παίξω.. Χάνεται η πρωτοτυπία του όλου εγχειρήματος, έτσι νοιώθω, χάνεται το ενδιαφέρον μας και η μοναδικότητα μας.. Άλλωστε, αν θυμάμαι καλά, τα παλιότερα παιχνίδια είχαν έναν σκοπό, ας πούμε, to know us better... 7 +1 σημαντικά πράγματα της χρονιάς που πέρασε, 6 blogs που μου αρέσει να διαβάζω, τα αγαπημένα μου αντικείμενα, φωτογραφίες από τα παιδικά μου καλοκαίρια, e-Proust... Εμένα μου φαίνεται ή ήταν άλλου ύφους και άλλου προσανατολισμού?
Τέλος πάντων, αυτή την φορά δεν μπορούσα να αρνηθώ... Η kanataki, η so_far, η mpoumpoula, η Happy Talisker και οι 7 demons ( ειδικότερα οι τελευταίοι που είναι και ακριβοθώρητοι) μου ζήτησαν να ανεβάσω την δική μου σελίδα 123... Τις οδηγίες δεν τις ξαναγράφω, σε όποιο blog και να πάτε θα τις βρείτε αναλυτικά... Πάμε λοιπόν..

Το βιβλίο είναι το "The Year of Living Biblically" του A.J.Jacobs, δηλαδή τι πρωτότυπο, το βιβλίο που μεταφράζω...

Και η έκτη , έβδομη και όγδοη πρόταση της σελίδας είναι οι εξής παρακάτω:

Let me explain: The doorknobs in our apartment fall off on an alarmingly regular basis. They're mercurial little suckers. We don't even need to be touching them - it's more of a natural-life-cycle type of situation, like icebergs calving or my hairline retreating.

Πείτε παρακαλώ τι καταλάβατε τώρα... Anyway, εγώ δεν θα πετάξω το μπαλάκι σε κανέναν.. Και ελπίζω από αύριο να αρχίσετε να ξαναγράφετε στα blogs σας τα δικά σας, μοναδικά, ενδιαφέροντα πράγματα που λατρεύω να διαβάζω... Φιλιά μουτρωμένα... (Γκρίνιαξα πάλι.... Ελπίζω να μην διαβάσει το post ο Νανάκος και ποιός τον ακούει.....)

Υ.Γ. Χρωστάω σίγουρα ένα παιχνίδι στο Δεσποινάριον, δεν το έχω ξεχάσει παρόλο που κάνω φιλότιμες προσπάθειες.. Κάποια στιγμή θα φανώ επιμελής και εκεί.....
Υ.Γ.2 Και τώρα που το σκέφτομαι, να δείτε που χρωστάω και άλλο ένα στην Una Mama... Oh my God....