Η ζωή παίζει παράξενα παιχνίδια… Το έχω πει πολλές φορές, να το ξαναπώ άλλη μία… Και έτσι, το χτεσινό απόγευμα αλλιώς το περίμενα και αλλιώς εξελίχθηκε… Και παρόλο που δεν έχω προλάβει ακόμα να επεξεργαστώ μέσα μου τα καινούρια δεδομένα, ξαφνικά, στην ζωή μου εμφανίστηκαν καινούριες προοπτικές… Που τις είχα απολύτως ξεχασμένες, όχι τόσο γιατί ήθελα όσο γιατί νόμιζα πως είχαν χαθεί οριστικά… Δεν θέλω να γράψω περισσότερα γιατί μια από τις εκπλήξεις που μου επεφύλασσε το χτεσινό απόγευμα ήταν πως ο άνθρωπος με τον οποίο συναντήθηκα διαβάζει το blog μου… Και δεν θέλω να του περάσει ούτε για μια στιγμή από το μυαλό πως προσπαθώ μέσα από εδώ να τον κολακέψω ή να τον επηρεάσω για οτιδήποτε… Όχι πως επηρεάζεται και εύκολα δηλαδή, αλλά όποιος φυλάει τα ρούχα του, τα … έχει όλα… Έτσι θα σας πω μόνο πως το παρελθόν έχει την δύναμη να σε ταρακουνήσει και με την καλή έννοια τελικά, και πως το χτεσινό απόγευμα θα το θυμάμαι χρόνια.. Γιατί παρόλο που δεν ήταν όλο ευχάριστο, το τελείωμα του με γύρισε πίσω, σε εποχές ήρεμες… Που πιστεύω πως έχουν λείψει σε όλους μας.
Αργότερα, το βράδυ, όταν βρεθήκαμε καθισμένοι οικογενειακώς στους γνωστούς καναπέδες, χαζεύοντας NCIS και Ανεξιχνίαστες Υποθέσεις ο Άρις μας έκανε μια ακόμα αναμετάδοση του Λάκη behind the scenes, για τέτοιον ενθουσιασμό μιλάμε, και μετά κοιμηθήκαμε νωρίς γιατί ήμασταν όλοι dead, ο καθένας για τους δικούς του λόγους..
Τώρα, πίνω τον καφέ μου με τον Droopy να ζητιανεύει μισό κουλουράκι με τα σάλια να τρέχουν μέχρι την εξώπορτα , σε λίγο θα πάω για καφέ με την μαμά μου και μετά…. Μετά θα πάω στο σχολείο του Άρι για ελέγχους και πολύ ανυπομονώ να δω τι ψάρια θα πιάσουμε… Παρόλο που του έχω απόλυτη εμπιστοσύνη για το μέλλον του, μια που είναι έξυπνος και ότι αποφασίσει το πετυχαίνει, το παρόν και ειδικότερα οι απίστευτες επιδόσεις του στο skate με ανησυχούν κάπως, πάντα σε σχέση με τις αντίστοιχες επιδόσεις του στα μαθήματα.. Βλέπετε αυτά τα πράγματα συνήθως λειτουργούν ανάποδα… Όσο περισσότερο τελειοποιούνται οι φιγούρες στο skate, τόσο πέφτουν οι βαθμοί και το αντίθετο… Οπότε, θα δούμε..
Αργότερα το μεσημέρι έχω ραντεβού στο περιοδικό, στις 5 θα έρθει ο Γιώργος να φέρει τον υπολογιστή του Άρι που τον είχε χαλάσει (πάλι) και τον φτιάξαμε, και το βράδυ το πρόγραμμα έχει Τηλέμαχο με παρέα εξαιρετική… Και κάπου ενδιαμέσως, αν με βγάλει θα επιδιώξω να φτιάξω και λίγο το μαλλί γιατί ήταν που ήταν χάλια, με έπιασε και η βροχή χτες το απόγευμα και απόγινε.. Αν πάλι δεν με βγάλει, θα κάνω εντυπωσιακή εμφάνιση με κλάμερ… Αυτά για σήμερα, καλή μέρα και φιλιά σε όλους, και μαζί με όλα αυτά μια μεγάλη, αστραφτερή και ροζ δόση αισιοδοξίας…. Γιατί τελικά, όλα μπορούν να γίνουν από καλά, καλύτερα…. Εκεί που δεν το περιμένεις καθόλου… Αλλά καθόλου όμως…
