Εχτές πέρασα τελικά μια πολύ δύσκολη μέρα... Ξεκίνησα να κάνω κάποια πράγματα το πρωί, να μαγειρέψω ας πούμε, να στρώσω κανένα κρεβάτι και να πάω από το φαρμακείο για προμήθειες - έχει και ο Άρις έναν βήχα που τον ταλαιπωρεί μέρες τώρα και το πρώτο μπουκάλι Mucosolvan το τελείωσε την Κυριακή το βράδυ- και αργότερα σε μια κρίση φιλότιμου είπα να κάνω μια προσπάθεια να δουλέψω και λίγο.... Όταν όμως συνειδητοποίησα πως διάβαζα για πέμπτη φορά την φράση "Whenever something happens, I always try to think of a biblical precedent, a story that will help me put it in to perspective. " προσπαθώντας να καταλάβω τι θέλει να πει ο ποιητής, έκλεισα τα πάντα και πήγα να κουκουλωθώ... Και όλη την υπόλοιπη μέρα την πέρασα μεταξύ κρεβατιού και καναπέ, με την διάθεση μου να πιάνει πάτο και το κεφάλι μου να πάει να σπάσει στην κυριολεξία...
Για θέατρο και για φαγητό μετά ούτε λογος φυσικά... Το highlight της χτεσινής μέρας ήταν τα Oscars που τα είδαμε το βράδυ στην Nova με τον Άρι, αυτός να βήχει και εγώ να πονάω, αυτός με το σιρόπι του και εγώ με τα χάπια μου, το τέλειο παρεάκι κυριολεκτικά... Και μετά συρθήκαμε για ύπνο, και that was it...
Και σήμερα, ω του θαύματος, ξύπνησα περδίκι... Μαγικό το πως λειτουργεί το σώμα μας, οι ορμόνες μας, δεν ξέρω τι τα προκαλεί όλα αυτά, όμως όταν έρθει η ώρα είναι σαν να κατεβάζει κάποιος έναν αόρατο διακόπτη και όλα τελειώνουν έτσι όπως άρχισαν.. Εντελώς ξαφνικά...
Έτσι, σήμερα, με εξαιρετικό mood και ένα σωρό πράγματα που πρέπει να κάνω, η μέρα μου προβλέπεται ενδιαφέρουσα... Πρέπει να συνεννοηθώ για δυο συνεντεύξεις που έχω να κάνω για το επόμενο Nitro, να κλείσω ένα ραντεβού με την Άννη να μιλήσουμε για δουελειά, έχω να πάω καθαριστήριο, super market, video club, περίπτερο και όλα αυτά τα διαδικαστικά, θέλω να πιω τον καφέ που δεν ήπια τελικά εχτές με την μαμά μου, να μαγειρέψω (θα φτιάξω μια πίτα μια που θα πάω στην πεθερά μου αύριο - έχω και αυτά τώρα που λείπει ο Μάνος- να κάνω διανομή τάπερ), και βέβαια πρέπει να δουλέψω για να κερδίσω και τον χρόνο που έχασα εχτές... Όμως μια χαρά μου φαίνονται όλα αυτά σε σύγκριση με τον χτεσινό Γολγοθά... Και για να δείτε σε τι καλή διάθεση με βρήκε το σημερινό πρωί, μόλις ανεβάσω το post θα μου παραγγείλω treat να με γλυκάνω.... Τα ωραιότερα και νοστιμότερα μπισκότα ever από το http://www.biscuiteers.com/ σε απίστευτα σχέδια και στην ωραιότερη συσκευασία που έχετε δει... Έρχονται στην πόρτα σας ολόφρεσκα μέσα σε τσίγκινα κουτιά τρεις μέρες αφού τα παραγγείλετε και πιστέψτε με , δεν θα ξέρετε ποιό σχέδιο να πρωτοδιαλέξετε... Εγώ θα πάρω τσαντούλες για αρχή, αλλά την αλήθεια μου να την πω, με έβαλαν και τα παπουτσάκια σε μεγάλο πειρασμό... Μιλάμε για φοβερή ιδέα που θα έπιανε και εδώ με τα χίλια, δεν υπάρχει καμιά χρυσοχέρα ανάμεσα μας να ξεκινήσει να τα φτιάχνει και να γίνει πλούσια? Θέλει βέβαια φοβερή λεπτομέρεια όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες αλλά φαντάζομαι πως δεν είναι και ανέφικτο να γίνουν... Για σκεφτείτε το λίγο εσείς που μπορεί να πιάνουν τα χέρια σας....
Αυτά τα γλυκά για τελείωμα, φιλιά σε όλους και να περάσετε καλά.. Έξω ο ήλιος λάμπει, κάνει ζέστη και ελπίζω η άνοιξη να είναι πια πολύ κοντά μας... Ξαφνικά, νοιώθω μια πελώρια λαχτάρα για λιακάδες, για ξεμανίκωτα και για βουτιές... Νοιώθω μια πελώρια λαχτάρα για νησάκι....
Υ.Γ. Εχτές έμαθα πως αποφάσισε να κλείσει το blog της η αγαπημένη Κωνσταντίνα Δελημήτρου, η δικιά μας Ψιλικατζού... Να της ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου τα καλύτερα και να την ευχαριστήσω για την παρέα και κυρίως για το μάθημα ζωής που πήρα διαβάζοντας το βιβλίο της...
ΕΠΕΙΓΟΝ UPDATE: Τα μπισκοτάκια δεν έρχονται Ελλάδα, δεν πάνε και πουθενά αλλού γενικότερα, UK delivery only.... DonnaBella ακούς? Και αν ακούς που χάθηκες? :-) Ανασκουμπωθείτε οι χρυσοχέρες άμεσα λοιπόν... Αν κρίνουμε από την ανταπόκριση στο blog (έχω πάρει και δέκα mails μέχρι τώρα) παίζει να γίνουν μεγάλη μπίζνα τα μπικοτάκια.... Για δείτε τι θα κάνετε... (Έχετε χάρη που δεν ξέρω να κάνω γλάσσο... Ούτε και μπισκότα άλλωστε...)
Για θέατρο και για φαγητό μετά ούτε λογος φυσικά... Το highlight της χτεσινής μέρας ήταν τα Oscars που τα είδαμε το βράδυ στην Nova με τον Άρι, αυτός να βήχει και εγώ να πονάω, αυτός με το σιρόπι του και εγώ με τα χάπια μου, το τέλειο παρεάκι κυριολεκτικά... Και μετά συρθήκαμε για ύπνο, και that was it...
Και σήμερα, ω του θαύματος, ξύπνησα περδίκι... Μαγικό το πως λειτουργεί το σώμα μας, οι ορμόνες μας, δεν ξέρω τι τα προκαλεί όλα αυτά, όμως όταν έρθει η ώρα είναι σαν να κατεβάζει κάποιος έναν αόρατο διακόπτη και όλα τελειώνουν έτσι όπως άρχισαν.. Εντελώς ξαφνικά...
Έτσι, σήμερα, με εξαιρετικό mood και ένα σωρό πράγματα που πρέπει να κάνω, η μέρα μου προβλέπεται ενδιαφέρουσα... Πρέπει να συνεννοηθώ για δυο συνεντεύξεις που έχω να κάνω για το επόμενο Nitro, να κλείσω ένα ραντεβού με την Άννη να μιλήσουμε για δουελειά, έχω να πάω καθαριστήριο, super market, video club, περίπτερο και όλα αυτά τα διαδικαστικά, θέλω να πιω τον καφέ που δεν ήπια τελικά εχτές με την μαμά μου, να μαγειρέψω (θα φτιάξω μια πίτα μια που θα πάω στην πεθερά μου αύριο - έχω και αυτά τώρα που λείπει ο Μάνος- να κάνω διανομή τάπερ), και βέβαια πρέπει να δουλέψω για να κερδίσω και τον χρόνο που έχασα εχτές... Όμως μια χαρά μου φαίνονται όλα αυτά σε σύγκριση με τον χτεσινό Γολγοθά... Και για να δείτε σε τι καλή διάθεση με βρήκε το σημερινό πρωί, μόλις ανεβάσω το post θα μου παραγγείλω treat να με γλυκάνω.... Τα ωραιότερα και νοστιμότερα μπισκότα ever από το http://www.biscuiteers.com/ σε απίστευτα σχέδια και στην ωραιότερη συσκευασία που έχετε δει... Έρχονται στην πόρτα σας ολόφρεσκα μέσα σε τσίγκινα κουτιά τρεις μέρες αφού τα παραγγείλετε και πιστέψτε με , δεν θα ξέρετε ποιό σχέδιο να πρωτοδιαλέξετε... Εγώ θα πάρω τσαντούλες για αρχή, αλλά την αλήθεια μου να την πω, με έβαλαν και τα παπουτσάκια σε μεγάλο πειρασμό... Μιλάμε για φοβερή ιδέα που θα έπιανε και εδώ με τα χίλια, δεν υπάρχει καμιά χρυσοχέρα ανάμεσα μας να ξεκινήσει να τα φτιάχνει και να γίνει πλούσια? Θέλει βέβαια φοβερή λεπτομέρεια όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες αλλά φαντάζομαι πως δεν είναι και ανέφικτο να γίνουν... Για σκεφτείτε το λίγο εσείς που μπορεί να πιάνουν τα χέρια σας....
Αυτά τα γλυκά για τελείωμα, φιλιά σε όλους και να περάσετε καλά.. Έξω ο ήλιος λάμπει, κάνει ζέστη και ελπίζω η άνοιξη να είναι πια πολύ κοντά μας... Ξαφνικά, νοιώθω μια πελώρια λαχτάρα για λιακάδες, για ξεμανίκωτα και για βουτιές... Νοιώθω μια πελώρια λαχτάρα για νησάκι....
Υ.Γ. Εχτές έμαθα πως αποφάσισε να κλείσει το blog της η αγαπημένη Κωνσταντίνα Δελημήτρου, η δικιά μας Ψιλικατζού... Να της ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου τα καλύτερα και να την ευχαριστήσω για την παρέα και κυρίως για το μάθημα ζωής που πήρα διαβάζοντας το βιβλίο της...
ΕΠΕΙΓΟΝ UPDATE: Τα μπισκοτάκια δεν έρχονται Ελλάδα, δεν πάνε και πουθενά αλλού γενικότερα, UK delivery only.... DonnaBella ακούς? Και αν ακούς που χάθηκες? :-) Ανασκουμπωθείτε οι χρυσοχέρες άμεσα λοιπόν... Αν κρίνουμε από την ανταπόκριση στο blog (έχω πάρει και δέκα mails μέχρι τώρα) παίζει να γίνουν μεγάλη μπίζνα τα μπικοτάκια.... Για δείτε τι θα κάνετε... (Έχετε χάρη που δεν ξέρω να κάνω γλάσσο... Ούτε και μπισκότα άλλωστε...)
