Ημικρανία και ένα ταξί από την Αβάνα...

Σήμερα ξύπνησα με πονοκέφαλο.. Προς ημικρανία.. Δεν είναι η ώρα να πιάσουμε γυναικολογική συζήτητση, προφανώς, όμως ενώ δεν είχα ποτέ τέτοιου είδους προβλήματα, εδώ και ένα περίπου χρόνο, μια μέρα τον μήνα υποφέρω πραγματικά...Μέχρι Lonarid αναγκάζομαι να πάρω κάποιες φορές για να ηρεμίσω λίγο... Γεράματα... Τι άλλο να πω... Τέλος πάντων... Με δυό Panadol Extra λοιπόν και τον καφέ μου στο χέρι, σύρθηκα μέχρι το γραφείο μου για να χαζέψω λίγο κατά την αγαπημένη μου συνήθεια στην bloggo- γειτονιά... Μετά θα γράψω - αυτή η μετάφραση πολύ με ταλαιπωρεί και πρέπει υποτίθεται να είναι έτοιμη μέχρι την Παρασκευή, πράγμα που δεν το βλέπω καθόλου πιθανό παρόλο που την δουλεύω πολύ, εχτές κοιμήθηκα δύο η ώρα το πρωί ας πούμε- θα μαγειρέψω (μπιφτέκια στον φούρνο με πατάτες) θα πάω ίσως το απόγευμα από την μαμά μου για έναν καφέ γιατί έλειψε όλο το σαββατοκύριακο και την πεθύμησα και το βράδυ έχουμε κανονίσει θέατρο (θα πάμε να δούμε το 99% του Άρη μας) και μετά φαγάκι κάπου εκεί γύρω, στο Γκάζι... Όλα αυτά βέβαια εφόσον μου περάσει έστω και λίγο το κεφάλι μου που αυτή την στιγμή το νοιώθω σαν κάποιος να το σφίγγει με όλη του την δύναμη...Αλλιώς με βλέπω να περνάω την μέρα μου πολύ εποικοδομιτικά.. Κουκουλωμένη στο κρεβάτι μου με την πόρτα κλειστή και τα φώτα σβηστά, παρακαλώντας να περάσει αυτή η μέρα.....

Υ.Γ. Εχτές το βράδυ εκεί που χαζεύαμε τηλεόραση με τον Άρη, χτυπάει το τηλέφωνο... Ήταν ένας ξελιγωμένος στα γέλια Μάνος ο οποίος με πήρε να μου πει πως πήγαινε στο ραντεβού του στο συνέδριο με ένα ταξί - ποδήλατο!!! Μου υποσχέθηκε πως θα το φωτογραφίσει και θα μου το φέρει να το δω όταν επιστρέψει, όμως για όσους ξέρουν τον άντρα μου, ακόμα και να τον φαταζόμαστε σκαρφαλωμένο στην "καρότσα" ενός ποδηλάτου αρκεί για να γελάμε μέρες!!! Viva Havana!!!