Μεσημέρι Τετάρτης που μοιάζει με Κυριακή... Αυτές τις μέρες, τις γιορτινές, που έχουμε χάσει λίγο την αίσθηση του χρόνου και μοιάζουν περισσότερο με ένα μεγάλο σαββατοκύριακο, ξυπνάμε αργά και χουζουρεύουμε όλη μέρα... Μετά το πάρτυ της παραμονής και την χτεσινοβραδινή οικογενειακή έξοδο με τις μαμάδες μας και τον Άρι, η σημερινή μέρα κυλάει χαλαρά... Με άραγμα στους καναπέδες, με Christmas songs να παίζουν στο CD player, με ωραία DVD, με άφθονο χουζούρι και με εναλλακτικά εορταστικό γεύμα... Σνίτσελ με πατάτες τηγανητές και ροζέ σαμπάνια.... Μου αρέσουν αυτές οι μέρες... Που είναι ήρεμες, που δεν έχουμε δουλειές και ραντεβού, που βγαίνουμε πολύ αλλά αράζουμε και στο σπίτι ακόμα περισσότερο, που τα λαμπάκια του δέντρου είναι συνέχεια αναμμένα, που τα χαμόγελα δεν μας εγκαταλείπουν καθόλου και που οι αγκαλιές μοιάζουν πιο ουσιαστικές...
Κάτω από το δέντρο έχουν μαζευτεί και τα δώρα που περιμένουν το βράδυ της πρωτοχρονιάς... Τυλιγμένα στα πολύχρωμα χαρτιά τους - τα τυλίγω πάντα μόνη μου, είναι μια ακόμα ιεροτελεστία των γιορτών που λατρεύω, να διαλέγω πολύχρωμα χαρτιά και να φτιάχνω φιόγκους και να γράφω κάρτες- μοιάζουν με στολίδια από μόνα τους... Και εγώ, ξεφυλίζω συνταγές και αναζητώ την τέλεια γέμιση για την γαλοπούλα - θέλω να έχει και κιμά και φρούτα- και ονειρεύομαι στολισμένα τραπέζια, πουρέ γλυκοπατάτας και το πιο όμορφο γούρι για όποιον κερδίσει το φλουρί της βασιλόπιτας...
Αργότερα θα φτιάξω μερικά ακόμα Christmas cup cakes για να μυρίσει το σπίτι φρεσκοψημένο κέικ... Θα τα γλασσάρω προσεκτικά και θα τα διακοσμήσω με τα ζαχαρωτά στολίδια τους, και ο πρωινός καφές μας θα πάρει άλλη γεύση... Γιορτινή... Τις επόμενες μέρες έχουμε πολλές εξόδους στο πρόγραμμα.. Έτσι, η σημερινή μέρα, η χαλαρή και χουζούρικη στο σπίτι μεταξύ μας, θέλω να τα έχει όλα... Και χρώματα, και μυρωδιές, και μουσικές, και γέλια, και αγκαλιές, και αγάπη... Τα φετινά Χριστούγεννα ήταν ακριβώς όπως τα ονειρευόμουν... Και τα χάρηκα τόσο πολύ που νοιώθω ακόμα κουδουνάκια να αντηχούν μέσα στην ψυχή μου, και μια γαργαλιστική διάθεση, σα τις φυσαλίδες της σαμπάνιας να χαϊδεύει τα χείλη μου κάνοντας τα συνέχεια να χαμογελούν... Είναι και η παρέα βέβαια που μετράει, η καλύτερη του κόσμου... Οι δύο άντρες της ζωής μου και ο Droopy... Η οικογένεια μας που, όσο και αν ακούγεται τετριμμένο και κοινότυπο, είναι ότι καλύτερο έχει συμβεί στην ζωή μου ποτέ... Το ξέρω πως το σημερινό μου ποστ είναι πολύ mushy αλλά τι να κάνουμε? Έτσι νοιώθω, έτσι γράφω... Ελπίζω να περάσατε όλοι υπέροχα αυτές τις μέρες... Μόλις τελειώσω με τα cakes, θα φτιάξω καφέ και θα βολτάρω στην bloggo γειτονιά μας να διαβάσω νέα... Παρόλο που απ' ότι δείχνει το κοντέρ μου έπεσε νέκρα στα blogs.. Καλό είναι αυτό... Σημαίνει πως όλοι έχουμε πολλά να κάνουμε... Φιλιά πολλά λοιπόν, και ευχές.... Για υγεία, ευτυχία και ότι άλλο επιθυμείτε...
Υ.Γ. Και μια φωτογραφία από το δέντρο, με τα δώρα αυτή την φορά... Δια χειρός Ευούλας...
Κάτω από το δέντρο έχουν μαζευτεί και τα δώρα που περιμένουν το βράδυ της πρωτοχρονιάς... Τυλιγμένα στα πολύχρωμα χαρτιά τους - τα τυλίγω πάντα μόνη μου, είναι μια ακόμα ιεροτελεστία των γιορτών που λατρεύω, να διαλέγω πολύχρωμα χαρτιά και να φτιάχνω φιόγκους και να γράφω κάρτες- μοιάζουν με στολίδια από μόνα τους... Και εγώ, ξεφυλίζω συνταγές και αναζητώ την τέλεια γέμιση για την γαλοπούλα - θέλω να έχει και κιμά και φρούτα- και ονειρεύομαι στολισμένα τραπέζια, πουρέ γλυκοπατάτας και το πιο όμορφο γούρι για όποιον κερδίσει το φλουρί της βασιλόπιτας...
Αργότερα θα φτιάξω μερικά ακόμα Christmas cup cakes για να μυρίσει το σπίτι φρεσκοψημένο κέικ... Θα τα γλασσάρω προσεκτικά και θα τα διακοσμήσω με τα ζαχαρωτά στολίδια τους, και ο πρωινός καφές μας θα πάρει άλλη γεύση... Γιορτινή... Τις επόμενες μέρες έχουμε πολλές εξόδους στο πρόγραμμα.. Έτσι, η σημερινή μέρα, η χαλαρή και χουζούρικη στο σπίτι μεταξύ μας, θέλω να τα έχει όλα... Και χρώματα, και μυρωδιές, και μουσικές, και γέλια, και αγκαλιές, και αγάπη... Τα φετινά Χριστούγεννα ήταν ακριβώς όπως τα ονειρευόμουν... Και τα χάρηκα τόσο πολύ που νοιώθω ακόμα κουδουνάκια να αντηχούν μέσα στην ψυχή μου, και μια γαργαλιστική διάθεση, σα τις φυσαλίδες της σαμπάνιας να χαϊδεύει τα χείλη μου κάνοντας τα συνέχεια να χαμογελούν... Είναι και η παρέα βέβαια που μετράει, η καλύτερη του κόσμου... Οι δύο άντρες της ζωής μου και ο Droopy... Η οικογένεια μας που, όσο και αν ακούγεται τετριμμένο και κοινότυπο, είναι ότι καλύτερο έχει συμβεί στην ζωή μου ποτέ... Το ξέρω πως το σημερινό μου ποστ είναι πολύ mushy αλλά τι να κάνουμε? Έτσι νοιώθω, έτσι γράφω... Ελπίζω να περάσατε όλοι υπέροχα αυτές τις μέρες... Μόλις τελειώσω με τα cakes, θα φτιάξω καφέ και θα βολτάρω στην bloggo γειτονιά μας να διαβάσω νέα... Παρόλο που απ' ότι δείχνει το κοντέρ μου έπεσε νέκρα στα blogs.. Καλό είναι αυτό... Σημαίνει πως όλοι έχουμε πολλά να κάνουμε... Φιλιά πολλά λοιπόν, και ευχές.... Για υγεία, ευτυχία και ότι άλλο επιθυμείτε...
Υ.Γ. Και μια φωτογραφία από το δέντρο, με τα δώρα αυτή την φορά... Δια χειρός Ευούλας...
