Με το πρόγραμμα των γιορτών, τα κομμάτια που πρέπει να στείλω άμεσα στα περιοδικά, το κακό μου mood που βελτιώνεται όμως , την μετάφραση, τα του σπιτιού και τον ελεύθερο χρόνο που έχω ανάγκη για να ισορροπώ, δυσκολεύομαι να βρω χρόνο για καθημερινό blogging... Και αυτό νομίζω πως φαίνεται πια τόσο από τα posts μου που ολοένα και μικραίνουν, όσο και από το ότι συχνά δεν προλαβαίνω ούτε καν να απαντήσω στα σχόλια σας ή να διαβάσω τα blogs που αγαπώ... Μου λείπει χρόνος, μου λείπει ηρεμία και μου λείπει και διάθεση...
Προσπαθώ να τα προλάβω όλα, όσο γίνεται, σε αργούς ρυθμούς μια που δεν έχω το κέφι που θα χρειαζόταν για να σπιντάρω, προσπαθώ να είμαι όσο γίνεται καλά γιατί δεν θέλω να επιρρεάζω με την κακή μου διάθεση τον Άρι και τον Μάνο, προσπαθώ να βλέπω ανθρώπους που με κάνουν να ανεβαίνω, φίλους καρδιάς, και προσπαθώ να είμαι εντάξει με τα επαγγελματικά μου γιατί θέλω πολύ, όταν νοιώσω καλύτερα, να μην έχω αφήσει κενά και εκκρεμότητες... Γενικά μιλόντας, χρειάζομαι μια μεγάλη ανάσα, που ελπίζω να μην είναι μακριά...
Το Σαββατοκύριακο που μας έρχεται, να το πω άλλη μια φορά, είναι το Bazzar των Δρόμων Ζωής... Και θέλουμε πολύ να είστε εκεί, όλοι, και να στηρίξετε την προσπάθεια των ανθρώπων της ομάδας, και κυρίως την προσπάθεια των παιδιών... Θα περάσουμε όμορφα, είναι σίγουρο αυτό...
Όσο για μένα, εννοείται πως θα είμαι εκεί, και πως θα χαρώ να τα πούμε και από κοντά, αλλά θα με συγχωρέσετε που από εδώ θα αραιώσω λίγο... Όχι για πολύ, ούτε τελείως... Όσο χρειάζεται για να βρω πάλι τους ρυθμούς μου, την καλή μου διάθεση και κυρίως το κέφι που κρατούσε αυτές τις σελίδες ζωντανές και ενδιαφέρουσες... Καλημέρα σε όλους και φιλιά....
Προσπαθώ να τα προλάβω όλα, όσο γίνεται, σε αργούς ρυθμούς μια που δεν έχω το κέφι που θα χρειαζόταν για να σπιντάρω, προσπαθώ να είμαι όσο γίνεται καλά γιατί δεν θέλω να επιρρεάζω με την κακή μου διάθεση τον Άρι και τον Μάνο, προσπαθώ να βλέπω ανθρώπους που με κάνουν να ανεβαίνω, φίλους καρδιάς, και προσπαθώ να είμαι εντάξει με τα επαγγελματικά μου γιατί θέλω πολύ, όταν νοιώσω καλύτερα, να μην έχω αφήσει κενά και εκκρεμότητες... Γενικά μιλόντας, χρειάζομαι μια μεγάλη ανάσα, που ελπίζω να μην είναι μακριά...
Το Σαββατοκύριακο που μας έρχεται, να το πω άλλη μια φορά, είναι το Bazzar των Δρόμων Ζωής... Και θέλουμε πολύ να είστε εκεί, όλοι, και να στηρίξετε την προσπάθεια των ανθρώπων της ομάδας, και κυρίως την προσπάθεια των παιδιών... Θα περάσουμε όμορφα, είναι σίγουρο αυτό...
Όσο για μένα, εννοείται πως θα είμαι εκεί, και πως θα χαρώ να τα πούμε και από κοντά, αλλά θα με συγχωρέσετε που από εδώ θα αραιώσω λίγο... Όχι για πολύ, ούτε τελείως... Όσο χρειάζεται για να βρω πάλι τους ρυθμούς μου, την καλή μου διάθεση και κυρίως το κέφι που κρατούσε αυτές τις σελίδες ζωντανές και ενδιαφέρουσες... Καλημέρα σε όλους και φιλιά....