Τρίτη, Σεπτεμβρίου 25, 2007

My name day.....


Σήμερα έχω την γιορτή μου... Ναι, ας μοιραστούμε και κάτι ακόμα πιο προσωπικό... Με έχουν βαφτίσει Ευφροσύνη.... Κάποτε, όταν πήγαινα σχολείο και πιο συγκεκριμένα δημοτικό, το έβρισκα πολύ ντροπιαστικό... Ειδικά όταν τα άλλα (σκατο) παιδάκια με φώναζαν στα διαλείματα Φρόσω, Φροσούλα, Φροσάκι... Αργότερα, έμαθα να το αγνοώ... Ακόμα και όταν το όνομα απέκτησε κάποια αίγλη- επί προεδρίας του κυρίου Αγκαλίτσα- τα πράγματα δεν καλυτέρευσαν ουσιαστικά...Παρόλα αυτά μια γιορτή είναι πάντα ευκαιρία για να παίρνεις ευχές και δώρα οπότε, once a year, κάνω πέτρα την καρδιά μου και το λέω δυνατά... Με λένε Ευφροσύνη, και είμαι καλά...
Στα ευχάριστα της ημέρας τώρα, το πρώτο μου δώρο το πήρα προκαταβολικά από χτες, από την Μαρία, και είναι αυτά τα υπέροχα σκουλαρίκια που βλέπετε στην φωτογραφία... Ναι, το ξέρω πως δεν είναι η καλύτερη φωτογραφία που έχω τραβήξει, είναι πολύ δύσκολο να φωτογραφίσεις κοσμήματα, πολύ δυσκολότερο τουλάχιστον από το να φωτογραφήσεις τον Ιππόλυτο, αλλά αυτό που βλέπετε είναι ένα ζευγάρι χειροποίητα ασημένια σκουλαρίκια από την καινούρια σειρά που ετοιμάζει η φιλενάδα μου, σε σχήμα λουλουδιών αλλά διαφορετικό το ένα απο το άλλο, και στην μέση έχουν δυό μπαλίτσες φτιαγμένες από χρωματιστό μαλλί πλεξίματος!!! Και τα παίρνεις σε αυτή την σούπερ συσκευασία - κάρτα από γκρίζα τσόχα.... Δεν χρειάζεται να σας πω ότι έχουν γίνει ήδη τα αγαπημένα μου... Όπως άλλωστε όλα τα κοσμήματα που φτιάχνει η Μαρία η οποία έχει φοβερό ταλέντο και δεν το λέω επειδή είναι η κολλητή μου αλλά επειδή είναι η αλήθεια...
Και σήμερα, πρωί- πρωί, ήρθαν και από το Amazon δύο ολοκαίνουρια παιχνίδια που είχα παραγγείλει εδώ και μέρες, το ένα adventure που λέγεται Undercover και το άλλο με μόδες και ρούχα που λέγεται YooStar... Μιλάμε για το τέλειο timing!! Ο Μάνος πάλι, μου έχει υποσχεθεί να μου πάρει ένα ρολόι που μου άρεσε πολύ, αλλά δεν ξέρω αν θα προλάβει να το πάρει σήμερα μια που κλείνει τεύχος, άλλωστε οι γιορτές κρατάνε σαράντα μέρες, έτσι δεν λένε? Όσο για τον Άρι, ελπιζω να με θυμηθεί, αλλά έτσι κι αλλιώς θα του το θυμίσουν ή η μαμά μου ή ο Μάνος όπως πάντα οπότε θα έχω και φέτος, το καλύτερο και πιο αγαπημένο δώρο... Μια μεγάλη αγκαλιά από αυτές που εύχομαι να κρατήσουν για πάντα... Και που όσο μεγαλώνει και μπαίνει με φόρα στην εφηβεία έχουν γίνει όλο και πιο σπάνιες...
Και για να κλείσει τέλεια η μέρα της γιορτής μου, το βράδυ, μας έχουν καλέσει στο σπίτι τους η Κατερίνα και ο Γιώργος, και θα είναι και η Μάρθα με τον Άλκη... Το τέλειο πρόγραμμα για μια τέλεια ημέρα... Καλημέρα σε όλους, γεμάτη χαμόγελο.....