Μωρέ, θα το γράψω έτσι όπως το νοιώθω και ας με παρεξηγήσετε... Είμαστε ωραίος, μεγάλος λαός τελικά... Παρακολουθώ τον τηλεμαραθώνιο από τις 9, και πέρα από το ότι μέχρι τώρα έχουν συγκεντρωθεί πάνω από 4.000.000 ευρώ, η αντιμετώπιση του κόσμου είναι μαγική... Ζήτησε πριν από λίγο ένα παιδάκι από ένα χωριό της Ηλείας χυλοπίτες και ένα ποδήλατο και μισή ώρα αργότερα είχαν μαζευτεί προσφορές για 250 ποδήλατα και ούτε ξέρω πόσα κιλά χυλοπίτες... Αυτή είναι η Ελλάδα... Η Ελλάδα μας... Με τις γιαγιάδες που κλαίνε για τις καμμένες εκκλησίες των χωριών τους και όχι για τα καμμένα σπίτια τους, με τους ανθρώπους που ξαναχτίζουν την ζωή τους στα χωριά τους και αρνούνται να έρθουν στην πόλη - εξόριστοι στην ίδια τους την χώρα- με τον Τομ Χάνκς και την ελλληνικής καταγωγής κυρία του να προσφέρουν 100.000 ευρώ live από την Σκιάθο, με την Ελένη Μενεγάκη να προσπαθεί να κρατήσει τα δάκρυα της στο studio ακούγοντας μια γυναίκα να εξιστορεί πως γέννησε την ώρα της μεγάλης καταστροφής (ένα μήνα νωρίτερα από τον φόβο της) και πως κατάφεραν μαζί με τον άντρα της να φτάσουν στο μαιευτήριο του Πύργου με τα δέντρα να πέφτουν στους δρόμους και τα λάστιχα του αυτοκινήτου τους να έχουν πάρει σχεδόν φωτιά... Με τον Κακλαμάνη να φυτεύει δέντρα σε οικόπεδα που διεκδικούνται και να ανταλάσει μηνύσεις με εκείνους που τα διεκδικούν, με εθελοντές τους Ερυθρού Σταυρού να βοηθούν τους πυρόπληκτους που δεν ξέρουν γράμματα να συμπληρώσουν τις αιτήσεις για την οικονομική βοήθεια έξω από τις τράπεζες, με έναν απολαυστικό Λαζόπουλο να λέει εχτές όλα όσα θα θέλαμε να πούμε όλοι μας αλλά δεν έχουμε τον τρόπο, με τους πολύ πλούσιους και τους πολύ φτωχούς να βοηθούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, και εννοώ με αγάπη και διάθεση, με παιδάκια να σπάνε τους κουπαράδες τους και με μεροκαματιάρηδες να προσφέρουν το υστέρημα τους, με αρώστους να στέλνουν προσφορές μέσα από θαλάμους νοσοκομείων...
Και με τους άλλους φυσικά, για να μην ξεχνιόμαστε, εκείνους που έσπευσαν να πάρουν τα επιδόματα από τις τράπεζες χωρίς να τα δικαιούνται και τώρα τα επιστρέφουν για να μην πάνε μέσα, με την επίσημη εκκλησία να προσφέρει 500.000 ευρώ και να μην ντρέπεται - ευτυχώς που υπάρχουν κάτι πραγματικοί παπάδες που όταν χρειάστηκε πέταξαν τα ράσα και άρπαξαν τους κουβάδες και έσωσαν και τα χωριά τους και την εικόνα του κλήρου- , με τους πολιτικούς να ανησυχούν για την εικόνα τους και να μετράνε ψήφους, με τα σκάνδαλα των χρηματιστηρίων και των ομολόγων, με τους δημοσιογράφους που εκτινάσουν τηλεθεάσεις εκμεταλευόμενοι τον πόνο του διπλανού...
Αυτή είναι η Ελλάδα μας... Με το άσπρο και το μαύρο της, με το καλό και το κακό της, με την λεβεντιά της και την γυφτειά της, με το μεγαλείο της και την ξεφτίλα της... Αντάμα... Σαν ταινία του Αλμοδοβάρ είναι η πατρίδα μας, όμως κάθε φορά που διαβάζω μια προσφορά 5 ευρώ να περνάει στο κρόουλ κάτω από την οθόνη, από ένα παιδάκι, από έναν "ανώνυμο" Έλληνα, από μια ψυχή που ενδιαφέρεται, κάθε φορά που συνειδητοποιώ πως στην ανάγκη θα γινόμαστε πάντα μια γροθιά, ότι και αν έχει προηγηθεί και ότι και αν πρόκειται να ακολουθήσει, κάθε τέτοια φορά σαν προχτές και σαν σήμερα, δεν θα ήθελα να ζούσα πουθενά αλλού... Σε καμιά Ελβετία, σε κανένα Λονδίνο, σε καμιά Νέα Υόρκη... Καληνύχτα και καλημέρα σας....
Υ.Γ. Μισή ώρα αργότερα, όσο μου χρειάστηκε να γράψω και να ανεβάσω αυτό το post κάποιες μεγάλες προσφορές επωνύμων είχαν ανεβάσει το ποσό στα 11.000.000 ευρώ... Να το ξαναπώ λοιπόν... Αυτή είναι η Ελλάδα μας.... Χίλια μπράβο....
Υ.Γ.2 (10.30 το πρωί) Εχτές το βράδυ "έφυγαν" ο Λουτσιάνο Παβαρότι και ο δικός μας Νίκος Νικολαϊδης . Είχα την τύχη, πολλά χρόνια πριν, να γνωρίσω τον δημιουργό της "Γλυκειάς Συμμορίας" και έχω στο μυαλό μου ακόμα, πολύ έντονη, την εικόνα ενός ανθρώπου δύσκολου αλλά βαθιά γοητευτικού, με χιούμορ δηλητηριώδες, με ταλέντο που ακτινοβολούσε και με αυτόν τον υποβόσκοντα σνομπισμό των ανθρώπων που ξέρουν καλά ποιοί είναι και δεν έχουν ανάγκη την αποδοχή των άλλων... Καλό ταξίδι και στους δύο....
Και με τους άλλους φυσικά, για να μην ξεχνιόμαστε, εκείνους που έσπευσαν να πάρουν τα επιδόματα από τις τράπεζες χωρίς να τα δικαιούνται και τώρα τα επιστρέφουν για να μην πάνε μέσα, με την επίσημη εκκλησία να προσφέρει 500.000 ευρώ και να μην ντρέπεται - ευτυχώς που υπάρχουν κάτι πραγματικοί παπάδες που όταν χρειάστηκε πέταξαν τα ράσα και άρπαξαν τους κουβάδες και έσωσαν και τα χωριά τους και την εικόνα του κλήρου- , με τους πολιτικούς να ανησυχούν για την εικόνα τους και να μετράνε ψήφους, με τα σκάνδαλα των χρηματιστηρίων και των ομολόγων, με τους δημοσιογράφους που εκτινάσουν τηλεθεάσεις εκμεταλευόμενοι τον πόνο του διπλανού...
Αυτή είναι η Ελλάδα μας... Με το άσπρο και το μαύρο της, με το καλό και το κακό της, με την λεβεντιά της και την γυφτειά της, με το μεγαλείο της και την ξεφτίλα της... Αντάμα... Σαν ταινία του Αλμοδοβάρ είναι η πατρίδα μας, όμως κάθε φορά που διαβάζω μια προσφορά 5 ευρώ να περνάει στο κρόουλ κάτω από την οθόνη, από ένα παιδάκι, από έναν "ανώνυμο" Έλληνα, από μια ψυχή που ενδιαφέρεται, κάθε φορά που συνειδητοποιώ πως στην ανάγκη θα γινόμαστε πάντα μια γροθιά, ότι και αν έχει προηγηθεί και ότι και αν πρόκειται να ακολουθήσει, κάθε τέτοια φορά σαν προχτές και σαν σήμερα, δεν θα ήθελα να ζούσα πουθενά αλλού... Σε καμιά Ελβετία, σε κανένα Λονδίνο, σε καμιά Νέα Υόρκη... Καληνύχτα και καλημέρα σας....
Υ.Γ. Μισή ώρα αργότερα, όσο μου χρειάστηκε να γράψω και να ανεβάσω αυτό το post κάποιες μεγάλες προσφορές επωνύμων είχαν ανεβάσει το ποσό στα 11.000.000 ευρώ... Να το ξαναπώ λοιπόν... Αυτή είναι η Ελλάδα μας.... Χίλια μπράβο....
Υ.Γ.2 (10.30 το πρωί) Εχτές το βράδυ "έφυγαν" ο Λουτσιάνο Παβαρότι και ο δικός μας Νίκος Νικολαϊδης . Είχα την τύχη, πολλά χρόνια πριν, να γνωρίσω τον δημιουργό της "Γλυκειάς Συμμορίας" και έχω στο μυαλό μου ακόμα, πολύ έντονη, την εικόνα ενός ανθρώπου δύσκολου αλλά βαθιά γοητευτικού, με χιούμορ δηλητηριώδες, με ταλέντο που ακτινοβολούσε και με αυτόν τον υποβόσκοντα σνομπισμό των ανθρώπων που ξέρουν καλά ποιοί είναι και δεν έχουν ανάγκη την αποδοχή των άλλων... Καλό ταξίδι και στους δύο....
