Μου ζήτησε η una mama να ανασύρω φωτογραφίες από τα παιδικά μου καλοκαίρια.... Και παρόλο που τα παιδικά μου χρόνια γενικά, ανεξαρτήτως εποχής, έχω καταφέρει μετά από μεγάλη προσπάθεια, και χρόνια Χοϊμε, σχεδόν να τα ξεχάσω, άρα δεν έχω και ενθύμια στα συρτάρια μου, βρήκα μερικά ενσταντανέ που ελπίζω να της κάνουν...
Εδώ λοιπόν, είμαι κάπου με τον πατέρα μου, και είμαι περίπου τεσσάρων?
Εδώ είμαι με την (μικρότερη) αδερφή μου και τον πατέρα μου στο Λονδίνο, έξω από το σπίτι του Σαίξπηρ, τον Σεπτέμβριο του 1973...
Εδώ, αν θυμάμαι καλά, πρέπει να είναι στο Πόρτο Χέλι, με το κόκκινο μαγιό μου και τις φιλενάδες μου της εποχής... ( που δεν θυμάμαι καν ποιές είναι...) Θυμήθηκα η ηλίθια!!! Αυτή με το πράσινο μαγιό είναι η αδερφή μου... Έλεος πια... Λάχανο κοντεύω να καταντήσω....
Και αυτή είναι μια άσχετη φωτογραφία, καλοκαιρινή λόγω κοντομάνικου, αλλά μου άρεσε πολύ και είπα να σας την δείξω....
Εδώ, μια φωτογραφία από ένα από τα καλοκαίρια που θέλω να θυμάμαι... Από αυτά που με κάνουν να χαμογελάω αντί να μελαγχολώ... Είναι τραβηγμένη έξι χρόνια πριν, στον Άγιο Σώστη, στο σπίτι του κύριου Κώστα Ζουγανέλη και είμαστε όλοι εκεί... Αριστερά (ίσα που) μπορείτε να διακρίνετε τον Ζαννή όρθιο, τον Μίμη, εμένα (πάντα ξανθιά) την Μαρία και την Μάρθα.... Δεξιά νομίζω πως είναι ξαπλωμένοι ο Αντώνης που φέτος μας άφησε για πάντα και η Ειρήνη... Και πίσω, που δεν φαίνονται στην φωτογραφία ( γιατί κάτι θα τρωγοπίνουν στο τραπέζι) αλλά είναι πάντα κοντά μου είναι ο Μάνος φυσικά, ο Στέλιος, ο Άλκης, ο Τάκης, ο Κώστας, ο Κωστάκης και ο Γιώργος με την τότε καλή του....
Τέλος, καλοκαίρι, χρόνια πριν, με τον πιο αγαπημένο άντρα της γης….
Και τώρα που έκανα το χρέος μου και με το παραπάνω, θα ήθελα να δω τα παδικά καλοκαίρια των Talisker, Vatraxokoritso, DonnaBella, Αθήναιου, Σπύρου Σεραφείμ, Γιωρίκα, Νανάκου, Πρόβατου και Prosopa....
Φιλιά πολλά σε όλους, φθινοπωρινά μάλλον.....
