Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 05, 2007

Basta....


Εχτές πήρα ένα mail από την Μιχαέλα για να υπογράψω για το δασολόγιο... Υπέγραψα φυσικά- και ο Μάνος επίσης- και το προώθησα και σε όλους τους γνωστούς και τους φίλους μου... Μερικές μέρες πριν είχα λάβει ένα άλλο mail που έλεγε πως σήμερα, στις 12 το μεσημέρι πρέπει να προκαλέσουμε μαζική α- κινητοποίηση "οχημάτων, πεζών, σκέψεων και θορύβων" I quote, δηλαδή να σταθούμε για τρία λεπτά όρθιοι και ακίνητοι όπου βρισκόμαστε ως ένδειξη της θλίψης μας για τα θύματα των πυρκαγιών... Sorry guys, αλλά μήπως κάπου έχουμε αρχίσει να ξεφεύγουμε? Ήταν μεγάλη επιτυχία η κινητοποίηση μας για την Αμαλία, ήταν μεγάλη ιστορία η σιωπηλή διαμαρτυρία μας για τις πυρκαγιές, και φαντάζομαι πως όλοι υπογράφουμε και προωθούμε πρόθυμα κάθε τι που έχει να κάνει με την οικολογία και το γενικό καλό... Αλλά να ακινητοποιήσω ξαφνικά το αυτοκίνητο μου μέσα στην μέση του δρόμου ή να σταθώ αμίλητη μέσα στην μέση του γραφείου ή του super market με συγχωρείτε αλλά το βρίσκω λίγο αλόκοτο... Για να μην πως πως ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τα αυτοκίνητα, το βρίσκω και επικίνδυνο...
Ανακαλύψαμε ξαφνικά πως έχουμε στα χέρια μας μια δύναμη, την δύναμη της επικοινωνίας των πληροφοριών και της συσπείρωσης πολλών σκεπτόμενων ανθρώπων μέσα από το διαδίκτυο, ανεξαρτήτως πολιτικών ή άλλων φρονημάτων... Και την χρησιμοποιήσαμε την δύναμη μας αυτή, και την χρησιμοποιήσαμε μέχρι σήμερα σωστά...Πιστεύω... Αλλά φοβάμαι πως αν αρχίσουμε κάθε λίγο και λιγάκι να διοργανώνουμε διαμαρτυρίες και να στεκόμαστε όρθιοι μέσα στην μέση το δρόμου, θα καταλήξουμε φαιδροί.... Ότι έγινε, είχε αξία ακριβώς γιατί είναι κάτι που δεν γίνεται συνέχεια, που δεν εκπορεύεται από πουθενά ( πολιτικά εννοώ) και που είχε ένα μεγάλο πράγματι impact ακριβώς επειδή ήταν πρωτόγνωρο... Αν θέλουμε λοιπόν να μπορούμε να "παρεμβαίνουμε" και στο μέλλον, όταν το θεωρούμε αναγκαίο και χρήσιμο, πρέπει να προστατέψουμε την παρουσία και τον "λόγο" μας , καταρχάς - από ότι φαίνεται- πρώτα απ' όλα από τον ίδιο μας τον ενθουσιασμό.... Γιατί παρόλο που κανείς δεν αμφισβητεί τις καλές προθέσεις των εμπνευστών κάθε κίνησης, χρειάζεται μέτρο στα πάντα, και έχω την αίσθηση πως το δικό μας μέτρο έχει αρχίσει να χάνεται νωρίς....
Προφανώς λοιπόν σήμερα δεν σηκώθηκα στις 12 η ώρα να σταθώ προσοχή για τρία λεπτά μέσα στο Ivy... Σηκώθηκα όμως κατά τις 12.30, για να φύγω, πήγα στο περίπτερο για περιοδικά και στο video club για DVD μια που με τα πολιτικά δεν έχουμε και τίποτα να δούμε στην τηλεόραση πια και τώρα μόλις γύρισα σπίτι... Βρήκα τα πρώτα τέσσερα επεισόδια μιας δικαστικής σειράς από αυτές που λατρεύω, που λέγεται The Practice και έχω ακούσει τα καλύτερα, άλλωστε είναι των ίδιων παραγωγών που κάνουν το Boston Legal με το οποίο έχω πάθει πλάκα και θα ξαναδώ όλον τον πρώτο κύκλο με χαρά τώρα που θα το βάλει η Nova... Έτσι, έχοντας εξασφαλίσει την βραδινή μου διασκέδαση, θα διαβάσω τα blogs σας περιμένοντας να τελειώσει η κυρία Κωνσταντίνα τα δωμάτια μας και κατά τις 3 θα πάρω τα περιοδικά μου και το βιβλίο μου και θα πάω να χουζουρέψω.. Και το απόγευμα , ότι ώρα σηκωθώ, λέω να ασχοληθώ λίγο με την βεράντα μου... Να την ομορφύνω λίγο, να πάω φυτώριο να αγοράσω όμορφα, πολύχρωμα λουλούδια, να κουρέψω και το γιασεμί μου που ψιλοχάλασε το καλοκαίρι, να την σουλουπωσω γενικότερα και να μπορούμε να αράζουμε και έξω τώρα που δρόσισε λίγο ο καιρός... Όσο για την δίαιτα, επειδή εχτές την ψιλοχάλασα τελικά, σήμερα έχει πάλι σαλάτες..... Ντροπή, το ξέρω, αλλά δεν βαριέστε.... Πέρασα σούπερ εχτές, και το γέλιο που κάναμε με τον Μάνο, τον Άλκη , την Μάρθα και την Βίβιαν άξιζε κάθε παραπανίσια θερμίδα... Καλημέρα....