Σήμερα ξύπνησα με αυτό το αίσθημα αισιόδοξης αποφασιστικότητας που με πιάνει συνήθως μετά από μεγάλες περιόδους αναμονής... Όταν βαριέμαι δηλαδή να περιμένω να συμβούν πράγματα από μόνα τους και αποφασίζω να αναλάβω δράση.... Ήταν ένα πρωινό ξύπνημα σαν διαφήμιση, με τον Άρι να έρχεται αγουροξυπνημένος να χωθεί στο κρεβάτι μας - πράγμα που κάνει όλο και σπανιότερα πια- και τον Droopy να τον ακολουθεί κατά πόδας, και με τον Μάνο φρεσκοξυρισμένο και χαμογελαστό να μας βρίσκει και τους τρεις αγκαλιά βγαίνοντας από το μπάνιο και να παραπονιέται - δήθεν- ότι του κλέβουμε τον χώρο του... Κλικ... Άλλη μια γελαστή ανάμνηση στο άλμπουμ της ψυχής μου...
Και από εκείνη την ώρα, χαμογελάω και κάνω πράγματα.... Καταρχάς ξεκίνησα δίαιτα... Μετά από ένα καλοκαίρι που έφαγα σαν πραγματικό γουρούνι και ήπια σαν διψασμένος ναύτης, είναι η ώρα να αρχίσω να σκέφτομαι πως θα χωρέσω σε όλα αυτά τα σούπερ ρούχα που θέλω να αγοράσω όταν αρχίσει να κρυώνει ο καιρός... Και ο μόνος τρόπος, σίγουρος, γρήγορος και δοκιμασμένος, είναι να ακολουθήσω την διατροφή του γαμπρού μου που είναι - among others- φοβερός διαιτολόγος... Ζυγίστηκα λοιπόν, έπαθα μια σκοτοδίνη και το πήρα απόφαση... Τέρμα τα τηγανιτά , και τα λιπαρά και τα λατρεμένα junk food, τέρμα τα Ben & Jerry και τα μπισκοτάκια κανέλας, τέρμα οι σοκολάτες και οι πίτσες, τέρμα και τα (πολλά) ποτά... Μια βόλτα στον Βασιλόπουλο ήταν αρκετή για να γεμίσω το ψυγείο και τα ντουλάπια με σαλάτες και παξιμάδια και τυριά και φρούτα και όλα αυτά τα απαραίτητα για να μπορείς να κάνεις την επιδρομή σου χωρίς όμως να πέσεις στα βαριά.... Ανέσυρα και το πρόγραμμα που το είχα καταχωνιασμένο στα βάθη κάποιου συρταριού και είμαι σαν έτοιμη από καιρό... Φυσικά ήπιαμε τον καθιερωμένο καφέ στο Ivy, με την Μαρία, την Ρούλα και την Γιάννα, και μετά πήγα και από το σχολείο του Άρι να βεβαιωθώ ότι ήταν γραμμένος, μην πάει ο άνθρωπος την άλλη Τρίτη και ψάχνεται, μια που ο Μάνος δεν θυμόταν αν τον είχε γράψει όταν πήγε τον Ιούνιο να πάρει τους βαθμούς του, τόσο φορτωμένος είναι με την δουλειά του πια που κάποια μέρα θα ξεχάσει και πως τον λένε... Ή ακόμα χειρότερα, πως λένε εμάς.... Ήταν γραμμένο το παιδί μας τελικά, αύριο θα πάμε να τον γράψω και στο φροντιστήριο, βρήκε μόνος του ένα στο Μαρούσι που πηγαίνουν και κάποιοι φίλοι του , Ώθηση το λένε και είδα στο site του πως έχει τεράστιο ποσοστό επιτυχόντων, κάπου γύρω στο 97,5% , να μπει και εκείνος λίγο στο πρόγραμμα και στο πνεύμα του σχολείου γιατί ακόμα όλη μέρα στην πλατεία είναι και κάνει skate με τους κολλητούς του....
Τώρα, θα φάω την σαλάτα μου, θα φτιάξω και μακαρόνια με κιμά στον Άρι για να μην νομίζετε πως επειδή εγώ σκοπεύω να "πεινάσω" θα αφήνω και το παιδί μου νηστικό, και μετά θα πάω να απολαύσω ένα χλιαρό, απολαυστικό μπάνιο με αφρόλουτρο και κρέμα σώματος Laura Mercier Lemon Tart, που μπορεί να μην είναι ότι καλύτερο για την δίαιτα, να μυρίζεις εννοώ σαν γλυκό που μόλις βγήκε από τον φούρνο, είναι όμως σούπερ για το δέρμα και για να κρατηθεί όσο περισσότερο γίνεται το μαύρισμα που με τόσο κόπο απέκτησα στο νησί...
Μετά λέω να ξεκινήσω ένα καινούριο βιβλίο, Front Row λέγεται και είναι βασισμένο στην ζωή της Anna Wintour, της διευθύντριας της αμερικάνικης Vogue , ξέρετε, αυτής που ενέπνευσε και το "Ο διάβολος φορούσε Prada", που το έχω πάρει καιρό τώρα από το Amazon και δεν έχω καταφέρει να το διαβάσω ακόμα.... Έτσι, να αρχίσω να μπαίνω λίγο στο κλίμα της μόδας, μια που όπου να' ναι, θα είναι καιρός για shopping...
Και το βράδυ, θα φάω άλλη μια σαλάτα -αποτοξίνωση γαρ- θα αράξω στον καναπέ , θα δω DVD και θα κοιμηθώ νωρίς ... Και είμαι σίγουρη, πως και στον ύπνο μου ακόμα, θα χαζογελάω σαν χάχας... Είναι μεγάλη ιστορία να ξυπνάς με χαμόγελο... Και ακόμα μεγαλύτερη να το διατηρείς όσο γίνεται περισσότερο..... Φιλιά...
Υ.Γ. (Ώρα 6 το απόγευμα) Νομίζω πως βρήκα το ευαίσθητο σημείο σας (και αυτό είναι μείον σας...) Έγραψα προφανώς την μαγική λέξη - δίαιτα- και με πνίξατε στο mail... Αύριο κι όλας θα σας ενημερώσω για το πρόγραμμα και ως άλλη Bridjet Jones θα σας γράφω καθημερινά τι τρώμε, έτσι για να το κάνουμε πιο ομαδικό το σπορ... Μιλάμε για μαγική ιστορία όπου τρως κανονικά - μην φανταστείτε πως εγώ είμαι ο τύπος του ανθρώπου που ζυγίζει, μετράει θερμίδες ή αρκείται σε μισό μαρούλι και ένα στήθος κοτόπουλο την φορά- πίνεις κι όλας, και χάνεις κιλά. Και δεν τα ξαναπαίρνεις παρά μόνον αν φας σαν γουρούνι για τουλάχιστον δύο χρόνια non stop, και πάλι όχι όλα....
Τώρα, θα φάω την σαλάτα μου, θα φτιάξω και μακαρόνια με κιμά στον Άρι για να μην νομίζετε πως επειδή εγώ σκοπεύω να "πεινάσω" θα αφήνω και το παιδί μου νηστικό, και μετά θα πάω να απολαύσω ένα χλιαρό, απολαυστικό μπάνιο με αφρόλουτρο και κρέμα σώματος Laura Mercier Lemon Tart, που μπορεί να μην είναι ότι καλύτερο για την δίαιτα, να μυρίζεις εννοώ σαν γλυκό που μόλις βγήκε από τον φούρνο, είναι όμως σούπερ για το δέρμα και για να κρατηθεί όσο περισσότερο γίνεται το μαύρισμα που με τόσο κόπο απέκτησα στο νησί...
Μετά λέω να ξεκινήσω ένα καινούριο βιβλίο, Front Row λέγεται και είναι βασισμένο στην ζωή της Anna Wintour, της διευθύντριας της αμερικάνικης Vogue , ξέρετε, αυτής που ενέπνευσε και το "Ο διάβολος φορούσε Prada", που το έχω πάρει καιρό τώρα από το Amazon και δεν έχω καταφέρει να το διαβάσω ακόμα.... Έτσι, να αρχίσω να μπαίνω λίγο στο κλίμα της μόδας, μια που όπου να' ναι, θα είναι καιρός για shopping...
Και το βράδυ, θα φάω άλλη μια σαλάτα -αποτοξίνωση γαρ- θα αράξω στον καναπέ , θα δω DVD και θα κοιμηθώ νωρίς ... Και είμαι σίγουρη, πως και στον ύπνο μου ακόμα, θα χαζογελάω σαν χάχας... Είναι μεγάλη ιστορία να ξυπνάς με χαμόγελο... Και ακόμα μεγαλύτερη να το διατηρείς όσο γίνεται περισσότερο..... Φιλιά...
Υ.Γ. (Ώρα 6 το απόγευμα) Νομίζω πως βρήκα το ευαίσθητο σημείο σας (και αυτό είναι μείον σας...) Έγραψα προφανώς την μαγική λέξη - δίαιτα- και με πνίξατε στο mail... Αύριο κι όλας θα σας ενημερώσω για το πρόγραμμα και ως άλλη Bridjet Jones θα σας γράφω καθημερινά τι τρώμε, έτσι για να το κάνουμε πιο ομαδικό το σπορ... Μιλάμε για μαγική ιστορία όπου τρως κανονικά - μην φανταστείτε πως εγώ είμαι ο τύπος του ανθρώπου που ζυγίζει, μετράει θερμίδες ή αρκείται σε μισό μαρούλι και ένα στήθος κοτόπουλο την φορά- πίνεις κι όλας, και χάνεις κιλά. Και δεν τα ξαναπαίρνεις παρά μόνον αν φας σαν γουρούνι για τουλάχιστον δύο χρόνια non stop, και πάλι όχι όλα....
