Ζέστη...

Ο Μάνος έφυγε πριν λίγο με το High Speed , η μαμά μου διαβάζει στην βεράντα και ο Άρις βλέπει τηλεόραση με τον Droopy ξαπλωμένο στο πάτωμα μπροστά στα πόδια του... Η ζέστη έχει πέσει πια αλλά μας έχει αφήσει αποκαμωμένους... Τα air condition στο σπίτι δουλεύουν υπερωρίες αυτές τις μέρες, η μεγαλύτερη λιχουδιά που δοκίμασα σήμερα ήταν παγωμένος γιαρμάς και καρπούζι και δεν προλαβαίνω να πίνω νερό... Θέλω να γράψω ένα post αφιερωμένο στο mail που μου έστειλε μια φίλη, με θέμα το σνομπισμό αλλά δεν αντέχω ούτε να σκεφτώ, πόσο μάλλον να βάλω τόσες λέξεις στην σειρά... Θα το κάνω όμως σύντομα... Προς το παρόν θα πάρω άλλο ένα ποτήρι παγωμένο νερό και θα πάω να αράξω και εγώ στην βεράντα... Φυσάει ένα ευεργετικό αεράκι και χαζεύουμε τα σκάφη που περνάνε με τα φώτα αναμμένα και τον αντικατοπτρισμό τους στα νερά που μοιάζουν με γυαλί από την ακινησία... Αργά το βράδυ, όταν θα έχω κουραστεί να μετράω φωτάκια και αστέρια θα πάω να χωθώ στο δωμάτιο μου, στα δροσερά σεντόνια και στα μαξιλάρια μου που είναι ραντισμένα με Molton Brown Αir of dreams... Και αύριο, πρωί πρωί θα κατέβουμε να πιάσουμε την γνωστή θέση κάτω από την ομπρέλα με τα πόδια στο νερό... Αυτές τις μέρες δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία από το να βουτάς το κεφάλι σου στα δροσερά νερά ... Καληνύχτα και φιλιά με γεύση καρπούζι...