Μια καλημέρα....

Λίγο πιο χαλαρά σήμερα, πριν ξεκινήσω να τρέχω για διάφορες δουλειές, είπα να πιω έναν καφέ και να χαζέψω λίγο, τόσο όσο χρειάζεται για να σας πω μια καλημέρα... Από Δευτέρα τα πράγματα θα είναι πιο ήρεμα, θα έχω μπει σε μια σειρά, και θα ορκίζομαι στον εαυτό μου - όπως κάθε φορά άλλωστε- πως δεν θα ξαναφήσω τα πάντα για την τελευταία στιγμή... Θα φτιάξω πρόγραμμα ( μερικές σελίδες την ημέρα, κάθε μέρα), θα μπορώ να το κρατήσω, θα το ξεκινήσω κι όλας για μερικές μέρες και μετά... Μετά θα με παρασύρουν τα παιχνίδια μου, και οι καφέδες, και τα έργα που έχω γραμμένα στο video σωρό, και θα χαλαρώσω... Και όταν θα έρθει πάλι η τελευταία στιγμή θα ξαναπάθω πανικό, όμως νομίζω πως στο βάθος της καρδιάς μου θα το χαίρομαι γιατί έχω μάθει να λειτουργώ καλύτερα υπό συνθήκες πίεσης...

Δεν είναι υπέροχο όμως που ξέρω πόσο καλά παίζω μόνη μου, το δικό μου παιχνιδάκι, και έτσι έχω την άνεση να το απολαμβάνω αντί να χάνομαι σε άγχη και μιζέριες? Ας είναι καλά ο Γιάννης (πάντα Χοϊμές) και τα χρόνια που περάσαμε ψάχνοντας τις ψυχές μας....
Προς το παρόν πάντως, πάω καλά αλλά έχω ακόμα δουλίτσα για να τελειώσω... Και μαζί με αυτό έχω και ένα ραντεβού να φτιάξω λίγο το μαλλί ,θέλω να πιω και έναν καφέ με την Doris που ήρθε χτες από Λονδίνο, και έχω και τράπεζες, σούπερ μάρκετ και καθαριστήριο στο πρόγραμμα... Οπότε σας αφήνω, και αύριο, καλά να είμαστε, τα λέμε με μεγαλύτερη - ελπίζω- ηρεμία.... Φιλιά πολλά σε όλους.....

Υ.Γ. Πανικός ξε- πανικός πάντως, εχτές το είδα το παιχνίδι της αλήθειας... Σιγά μην το έχανα... Αφήστε που, το κοριτσάκι μια χαρά το βρήκα, χαριτωμένο και προχωρημένο, και το αγόρι της, παρόλο που κόντεψε να μαδήσει το μούσι από το τράβηγμα, μια χαρά χαλάρωσε όταν άκουσε πως εκείνη είναι ερωτευμένη μαζί του... Τελικά ο έρωτας όλα τα νικά... Ακόμα και τις ξινές και κακογαμημένες κουνιάδες.....:-)

Υ.Γ.2 Η φωτογραφία άσχετη μεν, συμβολική δε... Για μένα κυρίως... Που μπορεί να έχω χωθεί λίγο τελευταία, όμως.... Once a princess, always a princess...