Εχτές το βράδυ, την ώρα που έπαιζα το αγαπημένο μου So Blonde άκουγα στο background την ομιλία του κύριου Ρουσόπουλου στην Βουλή... Προφανώς δεν πρόσεχα τι έλεγε ακριβώς, μου είναι παντελώς αδιάφορη η λογική ενός ανθρώπου που εμπλέκεται σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας, χρεώνεται μεγάλο μέρος ευθύνης της πτώσης ενός κόμματος, και αντί να ζητήσει ταπεινά συγγνώμη και να πάει σπίτι του, τουλάχιστον μέχρι να ξεκαθαρίσει το θέμα, ζητάει και τα ρέστα του από πάνω... Όμως εχτές ο κύριος Θοδωρής ήταν το πρόσωπο της βραδιάς και εκεί γύρω στις 8, σε όποιο κανάλι και να γύριζες, την φάτσα του έβρισκες.. Ακόμα και το Star τον έπαιξε, και μάλιστα πριν από την Μαριάννα Ντούβλη - ξέρετε, αυτή που μέχρι πέρσι γύριζε από κανάλι σε κανάλι διαφημίζοντας τα πλούτη και τις τσάντες της και δηλώνοντας πως ήθελε να φάει την Μενεγάκη (κυριολεκτικά μάλιστα αφού κουβαλούσε μαζί της κάτι σοκολατάκια με το πρόσωπο της Ελένης και τα έτρωγε on camera) - η οποία έστειλε επιστολή στον κύριο Παπούλια ζητώντας του να προκηρύξει άμεσα εκλογές... Αυτή η Στέλλα (Μπεζεντάκου) άνοιξε μεγάλες πληγές... Τώρα, περιμένω από τον Εθνικό μας Σταρ Ανδρέα Ευαγγελόπουλο να γράψει στον πρόεδρο της Βουλής ζητώντας του να αποβάλει λόγω απουσιών όποιους βουλευτές δεν δίνουν καθημερινά το παρόν στις συνεδριάσεις, και την Έφη Θώδη να ζητάει να τραγουδήσει εκείνη τον Εθνικό Ύμνο, σε νέα εκτέλεση, ποιμενικού ροκ....
Πίσω στο κύριο Ρουσόπουλο όμως, μέσα στα πολλά που άκουγα, συγκράτησα το εξής: "Η δική μου δύσκολη ζωή" είπε το αγόρι απευθυνόμενο στον Γιώργο Παπανδρέου, "καμιά σχέση δεν έχει με την δική σας.." Έλα ρε μεγάλε!!! Ξανθόπουλε της πολιτικής, λουστράκο της Νέας Δημοκρατίας.... Ο Θοδωρής και το κασελάκι του το καταντήσαμε το θέμα... Καλά τα έλεγε ο κύριος Ζάχος ( και μην μου πείτε ποιος κύριος Ζάχος, ένας είναι ο κύριος Ζάχος και μοναδικός) πως στην Ελλάδα άμα δεν έχεις κουβαλήσει τον νταβά με τα κουλούρια στην Ομόνοια μικρός κανείς δεν σου αναγνωρίζει το δικαίωμα να γίνεις κάτι μεγαλώνοντας... Δηλαδή με αυτή την λογική, επειδή ο Θοδωρής είχε δύσκολη ζωή μικρός, έπρεπε μεγαλώνοντας να έρθει να μας ξεπουπουλιάσει... Ομαδικώς ως έθνος και μάλιστα με την βοήθεια του "αγίου" Εφραίμ...Και μετά, όταν τον πάρουν όλοι χαμπάρι και αρχίσουν να του δείχνουν την έξοδο, να ανέβει στο βήμα και να εκφωνήσει και έναν πανηγυρικό σε τόνους λάβρους, μπας και φοβηθούν και αλλάξουν γνώμη....
Τελικά, σας το λέω εγώ, η ξανθιά και άσχετη... Το πρόβλημα σε αυτή την χώρα δεν είναι ούτε οι άνθρωποι που μας κυβερνούν - τους οποίους άλλωστε εμείς τους εκλέγουμε κάθε φορά, δεν μας τους δίνουν προξενιό- ούτε η έλλειψη πολιτικής συνείδησης του κόσμου -που , που να την βρει με όλα αυτά που γίνονται άλλωστε..Το πρόβλημα είναι η λογική που κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό μας... Θεωρητικά μιλώντας, ο κύριος Παπανδρέου, αν εκλεγεί κάποια στιγμή πρωθυπουργός, άλλα πράγματα θα έπρεπε να κληθεί να αποδείξει.. Και όχι πόσο εύκολη ή δύσκολη ζωή πέρασε ως παιδάκι... Ή πόσα κουλούρια χώραγε ο δικός του νταβάς.. Ή μήπως ήταν donuts?
Υ.Γ. Καλά έλεγαν πολλοί τελικά πως ήταν αδικία να χάσει η Μάρα την δουλειά της... Στο κάτω κάτω της γραφής, εκείνη ήταν που έφερνε από πάντα τα λεφτά στο σπίτι, από παλιά. προ πολιτικής... Θέλησε ο Θοδωράκης να κάνει αντίσταση, να της δείξει ποιος φοράει τα παντελόνια στην οικογένεια, και να τα αποτελέσματα... Και μετά, αντί να πάει αυτός στο σπίτι και να συνεχίσει η Μάρα να λέει τις ειδήσεις - που αν το καλοσκεφτείτε, λιγότερη ζημιά έκανε- αναγκάστηκε εκείνη σε παραίτηση γιατί το αγόρι είχε δουλειά ακόμα μπροστά του.. Έπρεπε να το ρίξει τελείως το κόμμα στα πατώματα πριν αποφασίσει να την κάνει με ελαφρά.. Γιατί έτσι είναι ο Θοδωρής.. Δεν αφήνει δουλειές μισοτελειωμένες....
Πίσω στο κύριο Ρουσόπουλο όμως, μέσα στα πολλά που άκουγα, συγκράτησα το εξής: "Η δική μου δύσκολη ζωή" είπε το αγόρι απευθυνόμενο στον Γιώργο Παπανδρέου, "καμιά σχέση δεν έχει με την δική σας.." Έλα ρε μεγάλε!!! Ξανθόπουλε της πολιτικής, λουστράκο της Νέας Δημοκρατίας.... Ο Θοδωρής και το κασελάκι του το καταντήσαμε το θέμα... Καλά τα έλεγε ο κύριος Ζάχος ( και μην μου πείτε ποιος κύριος Ζάχος, ένας είναι ο κύριος Ζάχος και μοναδικός) πως στην Ελλάδα άμα δεν έχεις κουβαλήσει τον νταβά με τα κουλούρια στην Ομόνοια μικρός κανείς δεν σου αναγνωρίζει το δικαίωμα να γίνεις κάτι μεγαλώνοντας... Δηλαδή με αυτή την λογική, επειδή ο Θοδωρής είχε δύσκολη ζωή μικρός, έπρεπε μεγαλώνοντας να έρθει να μας ξεπουπουλιάσει... Ομαδικώς ως έθνος και μάλιστα με την βοήθεια του "αγίου" Εφραίμ...Και μετά, όταν τον πάρουν όλοι χαμπάρι και αρχίσουν να του δείχνουν την έξοδο, να ανέβει στο βήμα και να εκφωνήσει και έναν πανηγυρικό σε τόνους λάβρους, μπας και φοβηθούν και αλλάξουν γνώμη....
Τελικά, σας το λέω εγώ, η ξανθιά και άσχετη... Το πρόβλημα σε αυτή την χώρα δεν είναι ούτε οι άνθρωποι που μας κυβερνούν - τους οποίους άλλωστε εμείς τους εκλέγουμε κάθε φορά, δεν μας τους δίνουν προξενιό- ούτε η έλλειψη πολιτικής συνείδησης του κόσμου -που , που να την βρει με όλα αυτά που γίνονται άλλωστε..Το πρόβλημα είναι η λογική που κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό μας... Θεωρητικά μιλώντας, ο κύριος Παπανδρέου, αν εκλεγεί κάποια στιγμή πρωθυπουργός, άλλα πράγματα θα έπρεπε να κληθεί να αποδείξει.. Και όχι πόσο εύκολη ή δύσκολη ζωή πέρασε ως παιδάκι... Ή πόσα κουλούρια χώραγε ο δικός του νταβάς.. Ή μήπως ήταν donuts?
Υ.Γ. Καλά έλεγαν πολλοί τελικά πως ήταν αδικία να χάσει η Μάρα την δουλειά της... Στο κάτω κάτω της γραφής, εκείνη ήταν που έφερνε από πάντα τα λεφτά στο σπίτι, από παλιά. προ πολιτικής... Θέλησε ο Θοδωράκης να κάνει αντίσταση, να της δείξει ποιος φοράει τα παντελόνια στην οικογένεια, και να τα αποτελέσματα... Και μετά, αντί να πάει αυτός στο σπίτι και να συνεχίσει η Μάρα να λέει τις ειδήσεις - που αν το καλοσκεφτείτε, λιγότερη ζημιά έκανε- αναγκάστηκε εκείνη σε παραίτηση γιατί το αγόρι είχε δουλειά ακόμα μπροστά του.. Έπρεπε να το ρίξει τελείως το κόμμα στα πατώματα πριν αποφασίσει να την κάνει με ελαφρά.. Γιατί έτσι είναι ο Θοδωρής.. Δεν αφήνει δουλειές μισοτελειωμένες....
