Πίνω τον πρώτο καφέ της ημέρας στην αγαπημένη μου κούπα, αυτή με το γουρούνι, με την προσθήκη μιας κουταλιάς σιροπιού βανίλιας... Μυρίζει υπέροχα!!! (και είναι και light). Από χτες μου θυμίζω περισσότερο Μαίρη Παναγιωταρά από ποτέ μια που το απόγευμα με βρήκε να ασχολούμαι με οικιακά... Ετοίμασα μια μους σοκολάτα, τηγάνισα σουτζουκάκια και ζεμάτισα και 11/2 κιλό σπανάκι.... Έχω τραπέζι σήμερα το βράδυ, θα μαζευτούμε οι απολύτως κολλητοί να γιορτάσουμε το ότι οι γονείς μου σε μια κρίση απόλυτης έλλειψης δημιουργικότητας και απόλυτης προσκόλλησης στις παραδόσεις αποφάσισαν να με βαφτίσουν Ευφροσύνη (το όνομα της μαμάς του μπαμπά μου) και όχι Ιόλη (που ήταν το αγαπημένο μου όνομα όταν ήμουν μικρή) ή Λήδα που θα μου ταίριαζαν νομίζω πολύ καλύτερα...
Αυτό το Ευφροσύνη πάντα το κατάπινα στραβά.. Αρχικά γιατί τα άλλα παιδάκια στο σχολείο με φώναζαν Φροσάκι και πολύ μου την έσπαγαν.. Φροσάκι moi? Αν είναι ποτέ δυνατόν... Στην συνέχεια ήρθε και η κυρία Σαρτζετάκη με το μαλλί λάχανο και το αποδόμησε το όνομα τελείως... Ευτυχώς που τουλάχιστον το υποκοριστικό μου, το Εύη δηλαδή, είναι πιο χαριτωμένο.. Και μετά από όλα αυτά τα χρόνια, τα κοντά 45 πια τον αριθμό, ολόδικο μου να το κάνω ότι θέλω...
Τέλος πάντων, με αυτά και με αυτά, σήμερα το βράδυ έχουμε σουαρέ... Με μενού που περιλαμβάνει το σουφλέ σπανάκι της Λιάνας (και την ίδια την Λιάνα φυσικά με τον αγαπημένο της και αγαπημένο μας αντιπρόεδρο), σουτζουκάκια με πουρέ, μια πράσινη σαλάτα που την ζήτησε η Μάρθα και θα την έχει φυσικά παρόλο που δεν ταιριάζει με τα υπόλοιπα, ψωμάκι από το Kaiser γιατί βαριέμαι να ψήνω και ψωμί, και στο τέλος την γνωστή μους σοκολάτα (αυτή την διαιτητική με τα 11 αυγά).. Τα κρασιά θα τα επιμεληθούν ο Μάνος με τον Άλκη, και την παρέα θα συμπληρώσουν η Ελένη με τον Παναγιώτη και η Μαρία. Απολύτως κολλητοί όπως σας είπα, ακριβώς τόσοι όσοι χωράνε άνετα στο τραπέζι της τραπεζαρίας μας που δεν ανοίγει δυστυχώς και στο μέτρο της καρδιάς μας.. Αυτή την θεωρία του μέτρου που ανήκει στον αγαπημένο μου θα σας την αναπτύξω μια άλλη φορά εκτενώς... Στα γρήγορα θα σας πω πως ο Μάνος έχει έναν νοητό κύκλο με διάμετρο ένα μέτρο στην καρδιά του.. Όσοι χωράνε μέσα σε αυτόν είναι εκείνοι για τους οποίους νοιάζεται πραγματικά... Οι υπόλοιποι, ανάλογα με την απόσταση.. You 've got the point φαντάζομαι... Για μένα δεν ισχύει απολύτως βέβαια αυτό,ή έστω έχω μεγαλύτερης διαμέτρου κύκλο στην καρδιά μου, όμως η θεωρία έχει πλάκα και μου αρέσει να την χρησιμοποιώ που και που... Επίσης, ξέρω καλά ποιους ακριβώς χωράει το μέτρο του Μάνου, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία...:-)
Κατά τα άλλα, σε λίγο θα πάω να πάρω την μαμά μου και θα ανέβουμε Κηφισιά... Θα πάμε για έναν γρήγορο καφέ από την αδερφή μου, να δω λίγο και το μικρό υπερθέαμα που τόσο το έχω επιθυμήσει και μετά θα πάμε και μια βόλτα από τον Θανόπουλο για λίγο πιο gourmet shopping.. Είναι βλέπετε η μέρα που έρχεται η κυρία Κωνσταντίνα και καθαρίζει σήμερα και πρέπει να λείπω το πρωί για να μην με έχει μέσα στα πόδια της... Οπότε θα απασχοληθώ δημιουργικά μέχρι το μεσημέρι και μετά θα επιστρέψω για να συνεχίσω τις ετοιμασίες...
Ροζ μέρα λοιπόν η σημερινή, και ας έχει έξω συννεφιά, και ας μοιάζει σαν να πρόκειται να μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι από την βροχή οσονούπω... Η Πολυάννα μέσα μου έχει κέφια τρελά και ελπίζω το σύμπαν να συνηγορήσει και τίποτα να μην σταθεί ικανό να χαλάσει σήμερα την ζαχαρένια της Ευφροσύνης που έγινε Εύη.... Καλημέρες και φιλιά πολλά!!!
Υ.Γ. Τσίμπησα και το πρώτο μου διαδικτυακό δωράκι από τον Αθήναιο και τον ευχαριστώ πολύ!!!
Αυτό το Ευφροσύνη πάντα το κατάπινα στραβά.. Αρχικά γιατί τα άλλα παιδάκια στο σχολείο με φώναζαν Φροσάκι και πολύ μου την έσπαγαν.. Φροσάκι moi? Αν είναι ποτέ δυνατόν... Στην συνέχεια ήρθε και η κυρία Σαρτζετάκη με το μαλλί λάχανο και το αποδόμησε το όνομα τελείως... Ευτυχώς που τουλάχιστον το υποκοριστικό μου, το Εύη δηλαδή, είναι πιο χαριτωμένο.. Και μετά από όλα αυτά τα χρόνια, τα κοντά 45 πια τον αριθμό, ολόδικο μου να το κάνω ότι θέλω...
Τέλος πάντων, με αυτά και με αυτά, σήμερα το βράδυ έχουμε σουαρέ... Με μενού που περιλαμβάνει το σουφλέ σπανάκι της Λιάνας (και την ίδια την Λιάνα φυσικά με τον αγαπημένο της και αγαπημένο μας αντιπρόεδρο), σουτζουκάκια με πουρέ, μια πράσινη σαλάτα που την ζήτησε η Μάρθα και θα την έχει φυσικά παρόλο που δεν ταιριάζει με τα υπόλοιπα, ψωμάκι από το Kaiser γιατί βαριέμαι να ψήνω και ψωμί, και στο τέλος την γνωστή μους σοκολάτα (αυτή την διαιτητική με τα 11 αυγά).. Τα κρασιά θα τα επιμεληθούν ο Μάνος με τον Άλκη, και την παρέα θα συμπληρώσουν η Ελένη με τον Παναγιώτη και η Μαρία. Απολύτως κολλητοί όπως σας είπα, ακριβώς τόσοι όσοι χωράνε άνετα στο τραπέζι της τραπεζαρίας μας που δεν ανοίγει δυστυχώς και στο μέτρο της καρδιάς μας.. Αυτή την θεωρία του μέτρου που ανήκει στον αγαπημένο μου θα σας την αναπτύξω μια άλλη φορά εκτενώς... Στα γρήγορα θα σας πω πως ο Μάνος έχει έναν νοητό κύκλο με διάμετρο ένα μέτρο στην καρδιά του.. Όσοι χωράνε μέσα σε αυτόν είναι εκείνοι για τους οποίους νοιάζεται πραγματικά... Οι υπόλοιποι, ανάλογα με την απόσταση.. You 've got the point φαντάζομαι... Για μένα δεν ισχύει απολύτως βέβαια αυτό,ή έστω έχω μεγαλύτερης διαμέτρου κύκλο στην καρδιά μου, όμως η θεωρία έχει πλάκα και μου αρέσει να την χρησιμοποιώ που και που... Επίσης, ξέρω καλά ποιους ακριβώς χωράει το μέτρο του Μάνου, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία...:-)
Κατά τα άλλα, σε λίγο θα πάω να πάρω την μαμά μου και θα ανέβουμε Κηφισιά... Θα πάμε για έναν γρήγορο καφέ από την αδερφή μου, να δω λίγο και το μικρό υπερθέαμα που τόσο το έχω επιθυμήσει και μετά θα πάμε και μια βόλτα από τον Θανόπουλο για λίγο πιο gourmet shopping.. Είναι βλέπετε η μέρα που έρχεται η κυρία Κωνσταντίνα και καθαρίζει σήμερα και πρέπει να λείπω το πρωί για να μην με έχει μέσα στα πόδια της... Οπότε θα απασχοληθώ δημιουργικά μέχρι το μεσημέρι και μετά θα επιστρέψω για να συνεχίσω τις ετοιμασίες...
Ροζ μέρα λοιπόν η σημερινή, και ας έχει έξω συννεφιά, και ας μοιάζει σαν να πρόκειται να μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι από την βροχή οσονούπω... Η Πολυάννα μέσα μου έχει κέφια τρελά και ελπίζω το σύμπαν να συνηγορήσει και τίποτα να μην σταθεί ικανό να χαλάσει σήμερα την ζαχαρένια της Ευφροσύνης που έγινε Εύη.... Καλημέρες και φιλιά πολλά!!!
Υ.Γ. Τσίμπησα και το πρώτο μου διαδικτυακό δωράκι από τον Αθήναιο και τον ευχαριστώ πολύ!!!
