Διάβαζα το ποστ του Νανάκου για τα σπίτια με τα σταματημένα ρολόγια και μου έκανε κλικ... Βλέπετε εχτές πήγα στο Deree μαζί με τον Άρι για να δει λίγο το σύστημα και να πάρουμε πληροφορίες για το τι χρειάζεται για να γραφτεί του χρόνου και ένοιωσα ακριβώς αυτό το συναίσθημα... Σαν να μπήκα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και από σαραντάρα (και) μαμά να βρέθηκα πίσω, πιτσιρίκα, στο ξεκίνημα μου... Με σταματημένα ρολόγια... Πολλά έχουν αλλάξει τόσα χρόνια μετά, εννοείται, όμως επίσης πολλά έχουν παραμείνει ίδια... Και έτσι, βολτάροντας με τον γιο μου στα ίδια μέρη που κάποτε "μεγαλουργούσα" ένοιωσα, σχεδόν είδα, τον χρόνο να γυρίζει πίσω... Με ξαναβρήκα στις κερκίδες του gym να παρακολουθώ τον Κώστα και τον Μιχάλη να παίζουν μπάσκετ και να χειροκροτάω με πάθος... Στην καφετέρια με την Μαρία, την Νταίζη και την Βιργινία ανάμεσα σε βιβλία, καφέδες και γέλια.. Στις τάξεις να παρακολουθώ μάθημα και ταυτόχρονα να ανταλλάσσω σημειωματάκια με τον Γιάννο... Ή να αντιγράφω στα tests από τον Θοδωρή.... Στο parking φορτωμένη με βιβλία να τρέχω αγουροξυπνημένη να προλάβω το μάθημα....
Βέβαια, η δική μας μικρή καφετέρια έχει γίνει πια Goody's και Flocafe ενώ η ταπεινή μας βιβλιοθήκη έχει δώσει την θέση της στην μεγαλύτερη των Βαλκανίων όπως μας εξήγησε περήφανος ο φίλος μας ο Αλβέρτος που είχε την ευγένεια να αφήσει για λίγο την δουλειά του και να κάνει τον ξεναγό στον Άρι... Και πίσω από το παλιό, κλασσικό κτήριο απλώνονται ολοκαίνουριες εγκαταστάσεις με φοβερά labs, αίθουσες computer, Starbucks και ένα σωρό άλλα facilities για τους φοιτητές... Το feeling όμως παραμένει το ίδιο.. Και για μια ώρα ξαναβρέθηκα πίσω, σε μια φάση της ζωής μου που έχει περάσει ανεπιστρεπτί και που όποτε την σκέφτομαι χαμογελάω αυθόρμητα...
Και χαίρομαι πολύ που το παιδί μου θα περάσει την ίδια φάση στα ίδια μέρη... Είναι σαν να συνεχίζεται η ιστορία... Σαν ο χρόνος να κάνει κύκλους... Και αυτό, για κάποιο λόγο το νοιώθω ανακουφιστικό.... (Μέσα σε όλα όσα έχουν αλλάξει βέβαια, έχει διαφοροποιηθεί και ο τρόπος με τον οποίο περνάνε τα παιδιά στο Deree... Χρειάζεται απολυτήριο πάνω από 15, συστατική επιστολή από καθηγητές, Proficiency ή TOEFL πάνω από 115 και interview με την επιτροπή του Κολεγίου... Και 650 ευρώ το μάθημα, επί 10 μαθήματα τον χρόνο, συν κάτι διάφορα, περίπου 7.600 την χρονιά... Βέβαια αξίζει τον κόπο κάθε cent αλλά και πάλι, δεν είναι καθόλου λίγα... )
Τέλος πάντων, για να φύγουμε λίγο από φοιτητικές αναμνήσεις και άλλα passe, εχτές το βράδυ πήγαμε στο Dirty Ginger στο Γκάζι... Και μου άρεσε πολύ... Μοιάζει με νησί μέσα στην πόλη η περιοχή, με μουσικές, και περατζάδα και όμορφο, χαμογελαστό κόσμο, και το μαγαζί είναι χαλαρό και απλό και φτιάχνει -among others- και σούπερ σουβλάκια τυλιχτά με κοντοσούβλι μέσα που τα χτύπησα αλύπητα.... Και πολύ ωραία Pavlova με φράουλες για dessert... Αν σας φέρει ο δρόμος από 'κει να τα δοκιμάσετε... Όσο για το σαββατοκύριακο που έρχεται, θα το περάσω ήσυχα μια που ο Μάνος φεύγει ταξίδι και επιστρέφει την Δευτέρα... Έχω προμηθευτεί ήδη τα DVDs μου, έχω και ένα καινούριο παιχνίδι για τον υπολογιστή μου, Belief and Betrayal λέγεται και είναι, όπως πάντα, adventure, θα οργανώσουμε και κανένα girls με τα κορίτσια και θα είναι μια χαρά... Και από Δευτέρα, καλά να πάνε όλα, θα προσπαθήσω να μπω σε ένα πρόγραμμα... Με γράψιμο, με διατροφή (προσέξτε, δεν γράφω δίαιτα να μην με πάρετε με τις πέτρες πια) και όταν περάσει λίγο ο καιρός και ξεφουσκώσω κάπως, με γυμναστήριο.. Όχι τίποτα τρελά, δεν θα γίνω και Πρόβατος, μην φανταστείτε, λίγο περπάτημα στον διάδρομο λέω να κάνω, έτσι για την ιδέα.... Μέχρι τότε βέβαια, μέχρι την Δευτέρα δηλαδή, μπορώ να απολαύσω χωρίς τύψεις τα τελευταία μπισκοτάκια- τσαντούλες, άντε και καμιά πίτσα που ταιριάζει και με τις ταινίες.... Φιλιά σε όλους και καλημέρα!!!!!
Υ.Γ. Νομίζω πως η φωτογραφία που ταιριάζει απόλυτα με το σημερινό ποστ είναι μια ακόμη τούρτα της Colette... Είναι εορταστική, είναι νόστιμη και το κυριότερο, είναι φάτε μάτια ψάρια!!!!!
Βέβαια, η δική μας μικρή καφετέρια έχει γίνει πια Goody's και Flocafe ενώ η ταπεινή μας βιβλιοθήκη έχει δώσει την θέση της στην μεγαλύτερη των Βαλκανίων όπως μας εξήγησε περήφανος ο φίλος μας ο Αλβέρτος που είχε την ευγένεια να αφήσει για λίγο την δουλειά του και να κάνει τον ξεναγό στον Άρι... Και πίσω από το παλιό, κλασσικό κτήριο απλώνονται ολοκαίνουριες εγκαταστάσεις με φοβερά labs, αίθουσες computer, Starbucks και ένα σωρό άλλα facilities για τους φοιτητές... Το feeling όμως παραμένει το ίδιο.. Και για μια ώρα ξαναβρέθηκα πίσω, σε μια φάση της ζωής μου που έχει περάσει ανεπιστρεπτί και που όποτε την σκέφτομαι χαμογελάω αυθόρμητα...
Και χαίρομαι πολύ που το παιδί μου θα περάσει την ίδια φάση στα ίδια μέρη... Είναι σαν να συνεχίζεται η ιστορία... Σαν ο χρόνος να κάνει κύκλους... Και αυτό, για κάποιο λόγο το νοιώθω ανακουφιστικό.... (Μέσα σε όλα όσα έχουν αλλάξει βέβαια, έχει διαφοροποιηθεί και ο τρόπος με τον οποίο περνάνε τα παιδιά στο Deree... Χρειάζεται απολυτήριο πάνω από 15, συστατική επιστολή από καθηγητές, Proficiency ή TOEFL πάνω από 115 και interview με την επιτροπή του Κολεγίου... Και 650 ευρώ το μάθημα, επί 10 μαθήματα τον χρόνο, συν κάτι διάφορα, περίπου 7.600 την χρονιά... Βέβαια αξίζει τον κόπο κάθε cent αλλά και πάλι, δεν είναι καθόλου λίγα... )
Τέλος πάντων, για να φύγουμε λίγο από φοιτητικές αναμνήσεις και άλλα passe, εχτές το βράδυ πήγαμε στο Dirty Ginger στο Γκάζι... Και μου άρεσε πολύ... Μοιάζει με νησί μέσα στην πόλη η περιοχή, με μουσικές, και περατζάδα και όμορφο, χαμογελαστό κόσμο, και το μαγαζί είναι χαλαρό και απλό και φτιάχνει -among others- και σούπερ σουβλάκια τυλιχτά με κοντοσούβλι μέσα που τα χτύπησα αλύπητα.... Και πολύ ωραία Pavlova με φράουλες για dessert... Αν σας φέρει ο δρόμος από 'κει να τα δοκιμάσετε... Όσο για το σαββατοκύριακο που έρχεται, θα το περάσω ήσυχα μια που ο Μάνος φεύγει ταξίδι και επιστρέφει την Δευτέρα... Έχω προμηθευτεί ήδη τα DVDs μου, έχω και ένα καινούριο παιχνίδι για τον υπολογιστή μου, Belief and Betrayal λέγεται και είναι, όπως πάντα, adventure, θα οργανώσουμε και κανένα girls με τα κορίτσια και θα είναι μια χαρά... Και από Δευτέρα, καλά να πάνε όλα, θα προσπαθήσω να μπω σε ένα πρόγραμμα... Με γράψιμο, με διατροφή (προσέξτε, δεν γράφω δίαιτα να μην με πάρετε με τις πέτρες πια) και όταν περάσει λίγο ο καιρός και ξεφουσκώσω κάπως, με γυμναστήριο.. Όχι τίποτα τρελά, δεν θα γίνω και Πρόβατος, μην φανταστείτε, λίγο περπάτημα στον διάδρομο λέω να κάνω, έτσι για την ιδέα.... Μέχρι τότε βέβαια, μέχρι την Δευτέρα δηλαδή, μπορώ να απολαύσω χωρίς τύψεις τα τελευταία μπισκοτάκια- τσαντούλες, άντε και καμιά πίτσα που ταιριάζει και με τις ταινίες.... Φιλιά σε όλους και καλημέρα!!!!!
Υ.Γ. Νομίζω πως η φωτογραφία που ταιριάζει απόλυτα με το σημερινό ποστ είναι μια ακόμη τούρτα της Colette... Είναι εορταστική, είναι νόστιμη και το κυριότερο, είναι φάτε μάτια ψάρια!!!!!
