Σήμερα έχω τις κακές μου... Πιθανά προβλήματα με τα επαγγελματικά μου και μια ανακατωσούρα που πλανάται στον αέρα αλλά δεν μπορώ ακόμα να καταλάβω τι συμβαίνει ακριβώς, πολλές δουλειές στο σπίτι και για το σπίτι, ένα πιθανό πρόβλημα υγείας ενός δικού μου ανθρώπου... Σαν ξαφνικά κάποιος να πάτησε ένα κουμπάκι και να άρχισαν όλα να ρατάρουν, ή απλά, σαν κάποιος να μας έφτυσε... (Και όχι για να μην μας ματιάσει...)
Η Πολυάννα μέσα μου έχει ήδη αρχίσει τις διεργασίες αντιμετώπισης πανικού, και προφανώς όλα θα φτιάξουν ή κι αν δεν φτιάξουν θα βρεθούν άκρες άλλες, διαφορετικές, και τελικά θα κολυμπήσω για μια ακόμα φορά μέχρι απέναντι... Προέχει η υγεία... Η δική μας και των γύρω μας, κι όλα τα άλλα βρίσκονται... Άλλωστε μέχρι τώρα στην ζωή μου έχω περάσει πολλές μπόρες, μέχρι καταιγίδες και ακραία καιρικά φαινόμενα να τα πω, και ευτυχώς, μια χαρά τα έχω καταφέρει... Και θα συνεχίσω έτσι... Απλά όσο μεγαλώνουμε και περνάει ο καιρός ελπίζουμε πως κάποια στιγμή η ζωή μας, τουλάχιστον σε ότι αφορά τα διαδικαστικά, θα μπει επιτέλους σε μια ευλογημένη ρέγουλα, σε μια ρουτίνα, και θα ησυχάσουμε... Και όταν, ή μάλλον όσο δεν γίνεται, έρχονται στιγμές που πνιγόμαστε... (Οκ, ο πληθυντικός ήταν της ευγενείας.. Εγώ νοιώθω έτσι.. ) Τι να πω... Καθόλου ροζ το ποστ σήμερα αλλά προς το παρόν δεν έχω καθόλου κέφι.. Ούτε καν να απαντήσω στα σχόλια του προηγούμενου... Θα με συγχωρέσετε ελπίζω... Πάω να κάνω καμιά δουλειά να τελειώνω και θα τα πούμε αύριο, ελπίζω με καλύτερο mood... Καλημέρα....
UPDATE: Τελικά η Πολυάννα δουλεύει μαγικά γιατί τουλάχιστον τα επαγγελματικά όχι απλώς λύθηκαν αλλά μοιάζουν να πηγαίνουν καλύτερα από ποτέ.. Παραμένει το θέμα υγείας που δεν είναι ούτε δικό μου, ούτε του Μάνου, ούτε του Άρι, μην ανησυχείτε (και ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ για τα τόσα mails) αλλά ελπίζω πως και αυτό δεν θα είναι τελικά κάτι σοβαρό... Αφήστε που όπως όλα τα δυσάρεστα σε αυτή την ζωή μπορεί να γίνει αφορμή και για κάτι ευχάριστο.... Μια που με έφερε ξανά σε επικοινωνία με μια φίλη με την οποία είχαμε χαθεί για λίγο.... Γι' αυτό σας λέω... Πολυάννα και Χοϊμές... Και ξερό ψωμί.....
Η Πολυάννα μέσα μου έχει ήδη αρχίσει τις διεργασίες αντιμετώπισης πανικού, και προφανώς όλα θα φτιάξουν ή κι αν δεν φτιάξουν θα βρεθούν άκρες άλλες, διαφορετικές, και τελικά θα κολυμπήσω για μια ακόμα φορά μέχρι απέναντι... Προέχει η υγεία... Η δική μας και των γύρω μας, κι όλα τα άλλα βρίσκονται... Άλλωστε μέχρι τώρα στην ζωή μου έχω περάσει πολλές μπόρες, μέχρι καταιγίδες και ακραία καιρικά φαινόμενα να τα πω, και ευτυχώς, μια χαρά τα έχω καταφέρει... Και θα συνεχίσω έτσι... Απλά όσο μεγαλώνουμε και περνάει ο καιρός ελπίζουμε πως κάποια στιγμή η ζωή μας, τουλάχιστον σε ότι αφορά τα διαδικαστικά, θα μπει επιτέλους σε μια ευλογημένη ρέγουλα, σε μια ρουτίνα, και θα ησυχάσουμε... Και όταν, ή μάλλον όσο δεν γίνεται, έρχονται στιγμές που πνιγόμαστε... (Οκ, ο πληθυντικός ήταν της ευγενείας.. Εγώ νοιώθω έτσι.. ) Τι να πω... Καθόλου ροζ το ποστ σήμερα αλλά προς το παρόν δεν έχω καθόλου κέφι.. Ούτε καν να απαντήσω στα σχόλια του προηγούμενου... Θα με συγχωρέσετε ελπίζω... Πάω να κάνω καμιά δουλειά να τελειώνω και θα τα πούμε αύριο, ελπίζω με καλύτερο mood... Καλημέρα....
UPDATE: Τελικά η Πολυάννα δουλεύει μαγικά γιατί τουλάχιστον τα επαγγελματικά όχι απλώς λύθηκαν αλλά μοιάζουν να πηγαίνουν καλύτερα από ποτέ.. Παραμένει το θέμα υγείας που δεν είναι ούτε δικό μου, ούτε του Μάνου, ούτε του Άρι, μην ανησυχείτε (και ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ για τα τόσα mails) αλλά ελπίζω πως και αυτό δεν θα είναι τελικά κάτι σοβαρό... Αφήστε που όπως όλα τα δυσάρεστα σε αυτή την ζωή μπορεί να γίνει αφορμή και για κάτι ευχάριστο.... Μια που με έφερε ξανά σε επικοινωνία με μια φίλη με την οποία είχαμε χαθεί για λίγο.... Γι' αυτό σας λέω... Πολυάννα και Χοϊμές... Και ξερό ψωμί.....
