Σάββατο, Μαΐου 19, 2007

Συννεφιάζει και στην Μύκονο...


Ο τίτλος δανεικός από ένα παλιό βιβλίο του κύριου Ζάχου μεν, απόλυτα ταιριαστός με τον καιρό σήμερα δε ... Για την ακρίβεια μάλιστα, δεν έχει απλά συννεφιάσει, βρέχει καρέκλες από το πρωί και δεν δείχνει καμιά διάθεση να αλλάξει, τουλάχιστον προς το παρόν... Για να καταλάβετε, βγήκα κατά τις 6 για μια συνέντευξη εν τω μέσω μιας καταιγίδας που με μούσκεψε ως το κόκκαλο μέχρι να μπω στο αυτοκίνητο, πέντε βήματα απόσταση από την πόρτα, και την ώρα που κατέβαινα τον δρόμο προς την χώρα και τα νερά κυλούσαν σαν ορμητικός χείμαρος κάτω από τις ρόδες, αναρωτιώμουν πως θα καταφέρω να γυρίσω πίσω όταν θα τελείωνα.... Βλέπετε ο δρόμος προς το Πουλί είναι .. μάλλον ανηφορικός, και σίγουρα δεν είναι φτιαγμένος για καταιγίδες... Ευτυχώς την ώρα που επέστρεφα είχε κοπάσει λίγο η βροχή και τώρα είμαι καθισμένη στο γραφείο μου , με μια απίστευτη σκούρα θάλασσα που γίνεται ένα με τον γκρίζο ουρανό καδραρισμένη στο παράθυρο μπροστά μου και τις αστραπές να σκίζουν την σκοτεινιά σαν πυροτεχνήματα... Και με προοπτική να ξαναβγώ από το σπίτι, όταν ξαναβγεί και ο ήλιος... Ακόμα και αν αυτό πρόκειται να συμβεί σε μια βδομάδα...
Αυτά που λυπάμαι πραγματικά βέβαια είναι τα παιδάκια που έχουν γεμίσει το νησί από χτες μια που άρχισε επισήμως η περιόδος που ονομάζουμε "Τα σχολεία".. Οι εκδρομές των διάφορων σχολών δηλαδή, και αυτοί οι πρώτοι- καημένοι- εκδρομείς περιφέρονται με βερμούδες και φούτερ μέσα στο κατακλυσμό από το πρωί μην ξέροντας κατά που να κάνουν μια που φαντάζομαι το να έρθεις στην Μύκονο εκδρομή στα σχεδόν 20 σου και να βρεθείς κλεισμένος μέσα σε ένα room to let είναι μακράν χειρότερη προοπτική από το να γίνεις παπί... Τα είδα πριν να.. επιπλέουν στον δρόμο προς την Χώρα και τα καταλυπήθηκα.. Βέβαια θα την βρουν την άκρη, σιγά μην την χάσουν, διότι όταν είσαι 20 είσαι σαν πυξίδα ένα πράγμα.. Από ότι θυμάμαι δηλαδή... Εγώ από την άλλη, που δεν είμαι 20 και δεν τις αντέχω πια τις ταλαιπωρίες, θα λιώσω στον καναπέ μου βλέποντας DVD- έχω ξεκινήσει την σειρά Boston Legal που είναι σούπερ και γελάω μόνη μου σαν τον χάχα - θα παραγγείλω delivery μπιφτεκάκια από τον Λευτέρη στον Ορνό , θα τηγανήσω εγώ πατάτες γιατί τις κάνω καλύτερες και θα περάσω μια χαρά... Για να μην σας πω ότι σκέφτομαι σοβαρά να ανάψω και το τζάκι... Θυμίζει που θυμίζει Αράχωβα ο καιρός, να μπω τουλάχιστον στο κλίμα all the way... Από την μουσκεμένη Μύκονο, καληνύχτα σας...