Μού ζήτησε ο Κώστας να γράψω κάτι αισιόδοξο (για μπλε δεν είμαι σίγουρη αλλά θα προσπαθήσω) και νομίζω πως η αρχή της καινούριας εβδομάδας το αξίζει… Μια που η προηγούμενη ήταν παράξενη, δεν θα πω δύσκολη γιατί η Λυδία μας άλλαξε το μέτρο, ας ξεκινήσουμε την επόμενη όπως πρέπει… Με χαμόγελο… Άλλωστε, αν υποθέσουμε πως στα απλά τουλάχιστον όλα μέσα στο μυαλό μας είναι, ένα χαμόγελο και happy thoughts είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για να ευχαριστήσουμε τον Θεό, το σύμπαν ή ότι άλλο πιστεύει ο καθένας μας πως ορίζει κατά ένα μέρος το πεπρωμένο μας για το ότι είμαστε καλά και μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την ζωή μας στα ίσα…
Το δικό μου σαββατοκύριακο πέρασε ήσυχα… Με καλή παρέα στο Kiku την Παρασκευή και guest star έναν αγαπημένο φίλο, τον Στέλιο, που ήρθε ξαφνικά από Αμερική και μας έκανε μια πολύ ευχάριστη έκπληξη, με άραγμα στο σπίτι το Σάββατο - είδαμε τον υπόλοιπο 6ο κύκλο του 24 και έφτιαξα ένα σούπερ σουφλέ τυρί- και με Αράχωβα την Κυριακή… Η ιδέα της εκδρομούλας ήταν δική μου, είχα κέφι για βόλτα και για αλλαγή εικόνων αλλά την ξεσήκωσα από τον Μίμη που μας είχε πάει την ίδια βόλτα με την Χριστίνα του πρόπερσι… Ξεκινήσαμε κατά τις 12, συναντηθήκαμε με τον Κωνσταντίνο και την Πόπη στην Εθνική κατά τις 12.30 και 2.30 ή ώρα ήμασταν επάνω… Φάγαμε καταπληκτικά στην ταβέρνα του Δασαργύρη, μετά πήγαμε για καφέ και άραγμα στο Εμπορικό, βολτάραμε, βγάλαμε φωτογραφίες, γελάσαμε, ψωνίσαμε φορμαέλες και χυλοπίτες, βρήκα και ένα σούπερ δώρο για την μαμά μου που γιόρταζε σήμερα στο Country Home, και 8.30 η ώρα είχαμε ήδη επιστρέψει στην Αθήνα… Εννοείται πως δεν θέλαμε τίποτα περισσότερο για το υπόλοιπο βράδυ από το να αράξουμε στους καναπέδες του σπιτιού μας, να χαζολογήσουμε λίγο με τον Άρι που βαρέθηκε να μας ακολουθήσει – δικαίως- και να πάμε για ύπνο… Και ο μόνος λόγος που γράφω τώρα αυτό το κομμάτι και όχι το πρωί είναι γιατί αύριο θα έχω διάφορα να κάνω και θα με πάρει το μεσημέρι…
Θέλω να πιω καφέ με την μαμά μου, μετά να πάω σούπερ μάρκετ και ΟΤΕ να πληρώσω τον λογαριασμό μας που έχει λήξει, μετά έχω ραντεβού στο κομμωτήριο, μετά σπίτι για το μεσημεριανό του Άρι, έπειτα μετάφραση και το βράδυ… Το βράδυ θα πάμε στο El Pecado να δούμε τις Μαγγίρες… Πέρσι τις είχαμε δει δυο φορές στο Pomodoro και ήταν θεές και τώρα που ξεκίνησαν το καινούριο πρόγραμμα θα πάμε με σούπερ παρέα να τις απολαύσουμε… Καλό ξεκίνημα εβδομάδας, μην μου πείτε… Έχει και τα δύσκολα της, ραντεβού περίεργα, deadlines και μπόλικο γράψιμο, αλλά αυτά από Τρίτη… Η Δευτέρα ας είναι ευχάριστα δημιουργική…. Και αισιόδοξη.. Και έστω λίγο μπλε… Εξαιρετικά αφιερωμένη στον Κώστα και την γκρίζα Γερμανία…. Φιλιά πολλά και χαμόγελα… Σε όλους…
Υ.Γ. Και χρόνια πολλά στις Κατερίνες για χτες και στους Στέλιους και τις Στέλλες για σήμερα…
