Παρασκευή, Νοεμβρίου 23, 2007

Disaster... (Γιατρέ μου από τα νεύρα μου έφαγα το σκουλαρίκι της διπλανής μου...)

Η χτεσινή μας έξοδος εξελίχθηκε σε πανωλεθρία... Πήγαμε οι άνθρωποι να φάμε σε ένα σικ εστιατόριο και βρεθήκαμε σε κοσμική ταβέρνα από αυτές που αναλαμβάνουν και εκδηλώσεις instead... Και δεν έχω τίποτα εναντίον των κοσμικών ταβερνών, να το ξεκαθαρίσω, αρκεί να τις έχω επιλέξει εγώ ως προοπτική εξόδου... Τέλος πάντων, για να μην σας τα πολυλογώ, μπαίνουμε μέσα, καθόμαστε στο τραπέζι μας, έρχεται ο σομελιέ μας φέρνει λίστες κρασιών, παραγγέλνουμε ένα Μαγικό Βουνό του 2002 ( είδατε βρε που έχω αρχίσει να προσέχω?) και αυτό ήταν και το highlight της βραδιάς... Γιατί στο καπάκι εμφανίζεται ζεύγος καλλιτεχνών με συνθεσαίζερ και αρχίζει πρόγραμμα. (Μας κυνηγάει αυτό τώρα, από την Κυριακή εκείνη πριν από 15 μέρες που πήγαμε να φάμε σε oriental και βερθήκαμε στο "La Notte" 3 η ώρα το μεσημέρι.. Πότε θα τριτώσει δεν ξέρω.. Λέτε να πάμε Σπονδή καμιά μέρα και να βγουν τα κλαρίνα?) Όπου το πρόγραμμα για να επιστρέψω στα χτεσινά, ήταν ότι έπρεπε για gourmet δείπνο... Από τον Σταμούλη τον Λοχία και τον Γιώργο που είναι πονηρός, μέχρι το "όταν παίρνω φόρα, φόρα κατηφόρα" και το "όλα για το φουστάνι" ακούσαμε... Δυνατά... Και φάλτσα... Και τα νεύρα μας έγιναν κρόσια... Μας είδαν οι υπεύθυνοι που σταβώσαμε, ήρθαν και μας εξήγησαν τι είχε συμβεί... Ένας πολύ καλός πελάτης του μαγαζιού λέει, (και με εξαιρετικό γούστο συμπληρώνω εγώ για λόγους που θα καταλάβετε στην συνέχεια) είχε κλείσει το μισό εστιατόριο και είχε φέρει και την "ορχήστρα"... Και ενοχλούσε και το υπόλοιπο μισό... Επισημάναμε στην ευγενέστατη κυρία πως όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο καλό είναι όταν παίρνει κάποιος να κάνει κράτηση να τον ενημερώνουν διότι μπορεί να μην θέλει να ακούσει πρόγραμμα ( αφήστε που πόσο τσίπης ήταν πια και αυτός ο πολύ καλός πελάτης που δεν μπορούσε να το κλείσει ολόκληρο το μαγαζί και να φέρει αν θέλει και τις μαϊμούδες του Λάκη, αυτές που χορεύουν πεντοζάλι που θα ήταν και πολύ καλύτερες) και είπαμε να το ξεπεράσουμε το θέμα και να παραγγείλουμε.. Να φάμε και να φύγουμε... Και εκεί, αρχίζουν τα δύσκολα... Διότι έρχεται το amuse bouche που είναι ένα καναπεδάκι από αυτά τα καλσσικά που βγάζουν στις δεξιώσεις σε δίσκο αλλά σε πιάτο, ορφανό και μόνο, με διαφορά πως το ψωμί ήταν ψημένο και σκληρό, και από πάνω είχε μια κρέμα από τυρί με πέστο και ένα τριγωνικό κομμάτι τυρί του τοστ, όρθιο σαν πανί πλοίου... Όπως είπε και ο Μάνος αργότερα, έπρεπε να είχαμε υποψιαστεί την συνέχεια και να έχουμε φύγει τρέχοντας αμέσως μετά από αυτή την πανδεσία γεύσης και έμπνευσης... Όμως δεν το κάναμε και καλά να πάθουμε... Όλα τα επόμενα πιάτα - που ήταν και πολλά γιατί είμασταν τέσσερις- απλά δεν τρώγονταν... Να φανταστείτε το κύριο μου που ήταν φιλέτο με σάλτσα από πράσινο πιπέρι και πατάτες φούρνου, είχε τόσο δεντρολίβανο πάνω στις πατάτες που η μυρωδιά του έχει σίγουρα ποτίσει τα ωραία μου μαλλάκια, σχεδόν το μύριζα στον ύπνο μου , η δε πικρίλα μου έχει μείνει ακόμα και έχω πλύνει τα δόντια μου δύο φορές... Αφού ο Μάνος , που γενικά είναι πολύ συγκρατημένος και σοβαρός όταν ήρθαν στο τέλος να τον ρωτήσουν πως του φάνηκε το φαγητό, τους απάντησε πως ήταν μάλλον το χειρότερο που έχει φάει τα τελευταία χρόνια!!!
Στο αυτοκίνητο, επιστρέφοντας στο σπίτι, μας είχε πιάσει τρελό γέλιο με τα όσα ζήσαμε... Και σκεφτήκαμε πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο του να σταματήσουμε στην πλατεία Μαβίλη για ένα περιποιημένο βρώμικο αλλά είμασταν κουρασμένοι και προτιμήσαμε να πάμε για ύπνο και να το ξεχάσουμε... Και σήμερα, ξύπνησα νωρίς γιατί είχα και αυτή την πικρίλα που λέγαμε, και τώρα, αφού τελειώσω με το blog μου, θα πάω μια βόλτα από την μαμά μου και μετά λέω να πάω Θανόπουλο στην Νέα Ερυθραία για τα γκουρμέ ψώνια του σαββατοκύριακου. Δεν ξέρω αν έχετε πάει στο συγκεκριμένο σούπερ μάρκετ, αλλά αν σας φέρει ο δρόμος μεχρι εκεί να το δοκιμάσετε και θα με θυμηθείτε... Κάνει δικές του εισαγωγές από την Αμερική κυρίως αλλά και από Αγγλία και βρίσκει κανείς πράγματα που δεν μπορεί να βρει πουθενά αλλού... Φοβερές σάλτσες, μπισκότα, corn flakes απίστευτα, παγωτά Ben & Jerry, λεμονάδες Lorena και ένα σωρό άλλες λιχουδιές.. Και έχει και πολύ καλά τυριά και ψωμί από το Kaiser... Μετά θα γυρίσω σπίτι για να ετοιμάσω μεσημεριανό στον Άρι, θα μεταφράσω τις σελίδες μου, θα χαζολογήσω , θα τελειώσω και ένα παιχνίδι στον υπολογιστή που μου έχει σπάσει τα νεύρα και το βράδυ έχουμε κανονίσει με την Μάρθα και τον Άλκη να πάμε Kiku .. Μας έπιασε μια πελώρια λαχτάρα για sushi που έχουμε να φάμε από το νησάκι... Οπότε το πρόγραμμα είναι και πάλι φουλ... Αυτά για σήμερα, και τα λέμε demain που λένε και οι φίλοι μας οι Γάλλοι... Φιλιά πολλά σε όλους...