Αν υποτεθεί πως αυτό που χρειαζόμουν ήταν λίγη ενθάρυνση, παράπονο δεν έχω, την πήρα και με το παραπάνω... Τόσα μηνύματα και άλλα τόσα mails, και όλα με μια καλή κουβέντα... Ο κύβος ερρίφθη οπότε και συνεχίζω ακάθεκτη... Και ότι προκύπτει σοβαρότερο στην πορεία, εδώ είμαστε... Πριν πάω παρακάτω όμως, να κάνω μια διευκρίνιση... Με ρώτησε η Ελένη πόσο δύσκολο είναι να γράφω τόσες λεπτομέρειες για την ζωή μου επώνυμα, και πως δεν φοβάμαι μήπως ορισμένοι με παρεξηγήσουν... Για μένα δεν είναι δύσκολο... Γιατί δεν το βλέπω εγώ σαν επίδειξη, δεν γράφω πράγματα για να σας πουλήσω μούρη αλλά για να μοιραστώ μαζί σας στιγμές και πράγματα και πιστεύω πως αυτό βγαίνει... Πιστεύω πως όταν γράφεις απλά όπως νοιώθεις, αυτός που σε διαβάζει το εισπράτει. Εκτός αν έχει λόγο ή αν είναι αποφασισμένος να το δει διαφορετικά.. Οπότε όπως και αν έγραφα, το αποτέλεσμα το ίδιο θα ήταν...
Πίσω στα ημερολογιακά μου τώρα, εχτές πήγα με την μαμά μου στην avant premiere του Αθηνοράματος για το έργο "Παρακαλώ να μείνει μεταξύ μας". Πρωταγωνιστούν η Κάτια Δανδουλάκη, η Κατιάνα Μπαλανίκα, ο Κώστας Σπυρόπουλος, ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης και ο λατρεμένος Γιώργος Μαρίνος... Η μαμά λοιπόν είναι φίλη του Γιώργου από παλιά και ήθελε πολύ να πάει να τον δει και έτσι είπα στον Μάνο και μας κανόνισε μια πρόσκληση... Να πάτε, δεν το συζητάω... Η παράσταση είχε πλάκα, είναι γραμμένη από τους Ρήγα και Παπαθανασίου, οι ηθοποιοί καταπληκτικοί, από την Δανδουλάκη το περίμενα, είναι εξαιρετική ηθοποιός, ο Σπυρόπουλος όμως ήταν αποκάλυψη και η Μπαλανίκα θεά... Όσο για τον Μαρίνο... Δεν θα είμαι αντικειμενική γιατί τον ξέρω από όταν ήμουν παιδάκι και με πήγαιναν οι δικοί μου στην Μέδουσα, και τον θεωρώ κορυφαίο καλιτέχνη... Πάντως ένα σας λέω... Μόλις βγήκε στην σκηνή, σείστηκε το θέατρο από το χειροκρότημα... Και ο ρόλος του είναι ραμένος επάνω του.... Περάσαμε υπέροχα.. πήγαμε και τον είδαμε μετά στα καμαρίνια, συγκινήθηκε και εκείνος, συγκινήθηκε και η μαμά, και φύγαμε ευτυχείς και βουρκωμένοι...
Σήμερα πάω σε λίγο για καφέ με τον Μάνο στο Patron - άλλαξα και στέκι αναγκαστικά όπως σας είπα- και μετά θα πάμε με την μαμά να διαλέξει ψυγείο γιατί της χάλασε και στις 11.30 θα πάω στην φίλη μου την Κατερίνα για κάφε... Θα είναι η κυρία Κωνσταντίνα εδώ όλο το πρωί για να μας συμαζέψει και εγώ πρέπει να λείπω... Οπότε είπα να πάω τουρνέ για καφέδες μέχρι το μεσημέρι, να περάσει η ώρα μου ευχάριστα... Και το βράδυ έχουμε οργανώσει girl's night, θα πάμε στην Ρένα της Φτελιάς με δύο αγαπημένες φίλες και co- bloggers και πολύ το κάνω κέφι λίγο πρόγραμμα αυστηρά γυναικείο...
Τέλος, πριν κλείσω θέλω να σας θυμήσω πως το επόμενο σαββατοκύριακο είναι το bazaar για τους δρόμους Ζωής... Και πως πέρα από το ότι σας περιμένουμε όλους εκεί για να υποστηρίξουμε την προσπάθεια των ανθρώπων που το οργανώνουν και κυρίως τα παιδιά των Δρόμων, όσοι έχετε ή θέλετε να προσφέρετε πράγματα μπορείτε να επικοινωνήσετε με την Τίνα και να το κανονίσετε ή να κάνετε κλικ στο bannerάκι επάνω δεξιά... Έχω μεγάλη αγωνία για το πως θα πάει φέτος το Bazaar, ίσως γιατί έχω ζήσει από κοντά την προσπάθεια και την αγάπη με την οποία το αντιμετωπίζεουν οι διοργανωτές και θέλω μέσα από την καρδιά μου να σκίσουν... Να μαζευτούν όσα περισσότερα χρήματα γίνεται για αυτά τα παιδιά που ήρθαν στην πατρίδα μας αναζητώντας μαζί με τις οικογένειες τους ένα καλύτερο μέλλον... Είναι μεγάλη ιστορία να ανοίγεις την πόρτα της καρδιάς σου σε αυτούς τους ανθρώπους που νοιώθουν ξένοι στον τόπο μας και προσπαθούν να βρουν τρόπο να χωρέσουν... Με αξιοπρέπεια και με σεβασμό γιατί δεν είναι όλοι οι πρόσφυγες ίδιοι και είναι κρίμα να αφήνουμε τους λίγους να παίρνουν στον λαιμό τους τούς πολλούς... Το επόμενο σαββατοκύριακο λοιπόν, σας έχουμε ανάγκη... Θέλουμε να είστε εκεί, να ενισχύσετε με την παρουσία σας τα παιδιά και κυρίως να δώσουμε όλοι μαζί ένα μήνυμα... Πως η αγάπη δεν έχει σύνορα, δεν έχει χρώματα, δεν έχει θρησκεία... Είναι παντού και είναι για όλους...
Καλημέρα.....