Αλλαγή πορείας....

Όλο και συχνότερα τον τελευταίο καιρό νοιώθω ότι - τουλάχιστον σε ότι αφορά σε αυτό εδώ το blog- επαναλαμβάνομαι... Και όλο συχνότερα, βολτάροντας στην blogoγειτονιά αντιλαμβάνομαι πως υπάρχουν και άλλοι σαν εμένα... Που ξεκίνησαν με φόρα και τώρα, μετά από ένα ή δύο χρόνια, αισθάνονται λίγο αμήχανα....Μιλώντας για μένα, γιατί μόνο για τον εαυτό μου μπορώ να μιλήσω με σιγουριά, δεν είναι ότι δεν έχω τι να γράψω, πάντα έχω κάτι να γράψω, αυτή είναι η δουλειά μου άλλωστε.... Είναι το ότι τα όσα γράφω πια, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, τα έχω ξαναγράψει... Εδώ.. Ξανά και ξανά...
Η καθημερινότητα μου είναι ίδια, ακόμα και μέσα στις εναλλαγές της, οι σχέσεις μου παραμένουν εκτός από μία σταθερές, το παιδί μου δεν μου δημιουργεί προβλήματα, η δουλειά μου μού αποροφά περισσότερο χρόνο και αυτό το ημερολόγιο έχει αρχίσει να μοιάζει λίγο με την μέρα της Μαρμότας....
Κάτι πρέπει να γίνει λοιπόν... Να αλλάξει προτού σας κουράσω, και κυρίως, να αλλάξει προτού κουραστώ εγώ... Ακούω προτάσεις λοιπόν.... Τι θα σας άρεσε να διαβάζετε εδώ μέσα? Τι θα σας άρεσε να "κουβεντιάζουμε"? Το σκέφτομαι μέρες τώρα αλλά δεν έχω καταλήξει κάπου.... Και ίσως είναι η δική σας βοήθεια που χρειάζεται για να πάμε όλοι μαζί λίγο παρά κάτω... Βλέπετε, αυτό που ξεκίνησε σαν προσωπική ανάγκη έχει γίνει πια πολύ πιο κοινωνικό και πολύ πιο interactive... Γνωριστήκαμε, τα είπαμε και συνεχίζουμε να τα λέμε, εξομολογηθήκαμε πράγματα, γελάσαμε... Γίναμε παρέα... Και έτσι έχω και εγώ την άνεση να σας το ζητήσω, όπως το νοιώθω... Σας άλλος Φοίνικας έμπορος στον Asterix θα πω την φοβερή ατάκα..."Εμπρός καλοί μου συνέταιροι, να δώσουμε μια ώθηση στην επιχείρηση"... Να ανανεωθούμε πριν μας πάρει από κάτω... Οριστικά...
Καλημέρα σε όλους.... Και... περιμένω....