Τετάρτη, Απριλίου 11, 2007

Κεφάλια μέσα λοιπόν....

Επέστρεψα εχτές το βράδυ αργά... Το ταξίδι με το High Speed , αν και σε θέση VIP, ενας Γολγοθάς δυό μέρες μόλις μετά την Ανάσταση... Παιδάκια να τρεχαλάνε παντού, άνθρωποι να καπνίζουν κολλητά στις θέσεις των μην καπνιζόντων, ατμόσφαιρα αποπνικτική, η τηλεόραση να παίζει Champion's League στο τέρμα, καθυστερήσεις στα λιμάνια, και τελικά αντί για τρείς ώρες και ένα τέταρτο την κάναμε τέσσερις ώρες και την διαδρομή μέχρι Πειραιά... Έπεσα στο κρεβάτι μου νεκρή και ξύπνησα με πονοκέφαλο....Και σήμερα, μαζί με τον πρώτο καφέ, λίγο αφού ταχτοποίησα τις βαλίτσες και έβαλα το πρώτο πλυντήριο και λίγο πριν πάω για τον καθιερωμένο καφέ με την Μαρία στο Ivy είπα να πάρω μια τζούρα blog που πολύ μου έλειψε.... Θα διαβάσω τα posts με ησυχία προς το απόγευμα, παρόλο που ξεκινάω και εγώ δουλειά στο φουλ - έχω ήδη δύο απομαγνητοφωνήσεις να κάνω και ατελείωτα meetings μια που ξαναφεύγω γύρω στις 21, οριστικά αυτή την φορά- αλλά είπα να γράψω κάτι έτσι για να ξαναμπώ στο πνεύμα... Το φετινό Πάσχα, το ξαναείπα, ήταν υπέροχο... Και το νησί μαγικό... Και τώρα, πίσω στην πόλη, μετράω μεν μέρες αντίστροφα αλλά για πρώτη φορά εδώ και χρόνια μέσα μου νοιώθω και ένα κράτημα... Ίσως γιατί η μετακόμιση στο καινούριο σπίτι σηματοδότησε στο μυαλό μου μια καινούρια αρχή, πιο οικογενειακή, και μέσα σε όλη μου την χαρά και τον ενθουσιασμό για την επιστροφή μου στο νησί, και για την δουλειά που με γεμίζει ικανοποίηση, και για το βιβλίο που θέλω να τελειώσω, νοιώθω πως η φετινή δεν θα είναι σαν τις προηγούμενες χρονιές... Θα μου λείψει ο Μάνος, πολύ... Γιατί τελικά πέρασε καιρός για να ανακαλύψω, ξανά, το αυτονόητο... Τα καλύτερα πράγματα , τις καλύτερες μέρες μας, τις πιο σημαντικές στιγμές μας τις περνούσαμε και εξακολουθούμε να τις περνάμε πάντα μαζί... Και το βασικότερο, μοιραζόμαστε ακόμα μαγικά τα απλά μικρά καθημερινά πράγματα , τις παύσεις και τις σιωπές μας... Και όσο και αν η καθημερινότητα και η ρουτίνα μας κάνει κατά καιρούς να ξεχνιόμαστε, η αλήθεια είναι πως όλα είναι πιο όμορφα και πιο αληθινά οταν είναι κάπου εκεί γύρω... Καλημέρα....