Πέμπτη, Μαΐου 01, 2008

Πίσω στην Αθήνα...

Η παραλία της Ψαρούς....

Και όταν χρειαστεί, τραπεζάκια στην άμμο...

Η θέα από την βεράντα του καινούριου μας σπιτιού...

Στην βεράντα του ξενοδοχείου μας είχαμε και Jacuzzi.... (Αλλά δεν το χρησιμοποιήσαμε..)

Η πισίνα του Belvedere...

Καφές στην Καζάρμα...

Η θέα από την βεράντα του ξενοδοχείου μας... Χώρα και το σπίτι του Προέδρου...


Η πρώτη μέρα του Μάη με βρίσκει πίσω στην Αθήνα χαμογελαστή... Οι μέρες που πέρασαν ήταν υπέροχες, η παρέα καταπληκτική και το νησάκι, όπως πάντα, το ωραιότερο του κόσμου... Ούτε η βροχή μας πτόησε, ούτε το κρύο κάποιων ημερών... Άλλωστε όταν οι μέρες έφτιαξαν και ο ήλιος άρχισε πάλι να λάμπει, ξεχυθήκαμε όλοι στις παραλίες και πήραμε το πρώτο χρώμα της σαιζόν...
Το Nammo's του Ζαννή μας ήταν και φέτος το ορμητήριο μας, και θέλω να γράψω, έτσι γιατί νοιώθω πως του το χρωστάω, πως χάρη στον φίλο μας και τις ιδέες του περνάμε πέντε χρόνια τώρα υπέροχα... Όχι μόνο τα καλοκαίρια στις ξαπλώστρες που φέτος θα γίνουν ακόμα πιο περιζήτητες αλλά και το Πάσχα, και την Καθαρά Δευτέρα που κάθε χρονιά γίνεται το opening της καινούριας σαιζόν, και τα σαββατοκύριακα του χειμώνα στο Coo το βράδυ και στην Καζάρμα τα πρωινά... Ο Ζαννής, που τον βρίζουν οι μισοί και τον κυνηγάνε οι υπόλοιποι, είναι ένας επιχειρηματίας που ανέβασε τον πύχη σε πολλά πράγματα που αφορούν την Μύκονο και αυτό είναι κρίμα που δεν του το αναγνωρίζουν... Ένας επιχειρηματίας που δεν επαναπαύεται ποτέ και ψάχνεται κάθε χρόνο για το πως θα καλυτερέψει τα μαγαζιά του και για το πως θα ευχαριστήσει τους πελάτες του... Με επιμονή στην λεπτομέρεια, με πάθος και με πείσμα που νικάει τελικά όλα τα εμπόδια.. Και είναι και αγαπημένος φίλος, χρόνια, και έτσι μπορώ να το γράψω με την μεγαλύτερη βεβαιότητα του κόσμου... Πίσω από την απρόσιτη εικόνα κρύβεται μια χρυσή καρδιά... Ένας άνθρωπος που δεν ξεχνά ποτέ όσους τον στήριξαν και που όταν έρχεται η ώρα, γίνεται για τους φίλους του χαλί...
Αυτά, έτσι για αρχή και αφού όπως λένε μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, θα αφήσω τις φωτογραφίες που τράβηξα να πουν τα υπόλοιπα...
Καλό μήνα να έχουμε, η άνοιξη είναι πια εδώ και μου λείψατε... Φιλιά πολλά λοιπόν, και άντε να μπούμε σιγά σιγά στην σειρά μας.....

Υ.Γ. Μικρό το σημερινό ποστ, το ξέρω, αλλά έχω να βάλω πλυντήρια, να οργανωθώ λίγο και να υποδεχτώ το παιδάκι μου που σήμερα επιστρέφει από Dubai... Από αύριο σας υπόσχομαι όλες τις λεπτομέρειες για το τι συνέβη στο νησί.. (Και δεν το έδειξε το Star...)