Τρίτη, Απριλίου 08, 2008

Βραβεία Gourmet


Εχτές το βράδυ ήμασταν καλεσμένοι στα βραβεία Gourmet της Ελευθεροτυπίας... Έτσι, λέω να κάνω μια ακόμα προσπάθεια να σας ενημερώσω περί των γαστρονομικών δρωμένων στην πόλη ελπίζω με επιτυχία.... 8.30 η ώρα λοιπόν ήμασταν στο Intercontinental, εμείς και όλοι οι συνήθεις ύποπτοι του κουρμπετιού πλην του Αθήναιου που σοφά την κοπάνησε φέτος, με τα καλά μας -εντάξει, όχι τόσο με τα καλά μας όπως στους Σκούφους αλλά μια χαρά- έτοιμοι να χειροκροτήσουμε μια εβδομάδα αργότερα, ξανά, τα καλύτερα εστιατόρια της Ελλάδας... Εγώ όπως πάντα στον κόσμο μου, από την περσινή βραδιά θυμόμουν την Βίβιαν με το Mac και το αγόρι της κυρίας Κυρκιλή... Αυτά μου είχαν εντυπωθεί... Η Πολυάννα μέσα μου δρώντας για μια ακόμα φορά υπονομευτικά απέναντι σε κάθε είδους ταλαιπωρίας είχε κάνει delete από καιρό όλα τα υπόλοιπα και έτσι, όταν συνειδητοποίησα πως τα καλύτερα εστιατόρια, ταβέρνες, μεζεδοπωλεία, μπακάλικα, προϊόντα, chef και ότι άλλο βάλει ο νους σας της Ελλάδος είναι πάνω από 100 είχα ήδη στρογγυλοκαθίσει στο τραπέζι μας και δεν μπορούσα να σηκωθώ και να φύγω τρέχοντας χωρίς να με πάρει χαμπάρι όλη η υπόλοιπη αίθουσα... Και το μόνο που με κράτησε από το να μην σωριαστώ με τα μούτρα πάνω στο τραπέζι από τις 11 ήταν τα βραβεία που θα έδινε το περιοδικό σε μαγαζιά του νησιού και η παρέα των μυκονιατών φίλων μας που καθόταν το ίδιο απορρημένη δυό τραπέζια παρά κάτω...
Παρατηρήσεις έχω να κάνω πολλές... Με την καλή έννοια πιστέψτε με μια που νομίζω πως έχετε διαπιστώσει πια πως δεν λιβανίζω τα γένεια κανενός... Ούτε καν του Μάνου που δεν έχει άλλωστε... Κατ' αρχάς ήταν οι ομιλίες... Πολλές ομιλίες... Από τον διευθυντή της εφημερίδας μέχρι τον τελευταίο αρχισυντάκτη του περιοδικού, ανεβήκαν όλοι στην σκηνή για να ευχαριστήσουν κατ' αρχάς ο ένας τον άλλον και στην συνέχεια τους χορηγούς, τους υπεθύνους του ξενοδοχείου, τον κύριο που προμηθεύει την εφημερίδα με χαρτί, τις διαφημιστικές, το τυπογραφείο, την μαμά τους, τους φίλους τους... Η κυρία Αλωνιστιώτη (αν γράφω καλά το όνομα της) μάλιστα διάβασε έξι ολόκληρες σελίδες μέσα από τις οποίες ευχαρίστησε σχεδόν το σύμπαν... Παρόλα αυτά δεν βρέθηκε ούτε ένας να ευχαριστήσει τους παρισταμένους που κάπου εκεί κατά τις 10.30 αναρωτιόνταν απελπισμένοι κατά πόσο θα μπορούσαν να κόψουν τις φλέβες τους με το μαχαίρι τους ψαριού το οποίο ακόμα δεν είχε κάνει την εμφάνιση του, όπως άλλωστε και τίποτε άλλο πλην ενός πιάτου με κρύα ζαμπονάκια το οποίο είχε φαγωθεί από ώρας...
Οι Σπέιρα- Σπείρα που έκαναν την παρουσίαση και για τους οποίους είχα μεγάλη χαρά μια που δεν καταφέραμε ακόμα να πάμε να δούμε την παράσταση στην Αθηναϊδα (ακούς Παναγιώτη?) ελπίζω ειλικρινά να είναι πολύ καλύτεροι στην επιθεώρηση....Και περισσότεροι... Διότι χτες είχαν διαλλέξει τους τρεις πιο χοντούς που σκέφτηκαν προφανώς πως ταίριαζαν στο κόνσεπτ, οι οποίοι πέρασαν όλο το βράδυ κάνοντας πλάκα μεταξύ τους, διαβάζοντας ασυναρτησίες και ελπίζοντας (όπως όλοι μας) κάποια στιγμή να εμφανιστεί το φαγητό... Το οποίο άργησε πολύ, αλλά όταν ήρθε, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, ήταν εξαιρετικό.... Το σέρβις πάλι ήταν μέτριο... Προφανώς γιατί τα άσπρα γάντια από μόνα τους δεν φτάνουν...
Αν τώρα περιμένετε πως θα σας γράψω τα βραβεία, πλανάστε πλάνην οικτράν γιατί άνθρωπος είμαι και εγώ και τι να πρωτοθυμηθώ από σαράντα τόσες κατηγορίες... Μπερδεμένες, αυτό να το αναφέρω, αλλά μην την πιάσουμε αυτή την συζήτηση τώρα γιατί θα νυχτώσουμε.... Πάντως στο νησάκι - που το άφησαν τελευταίο γιατί ο νόμος του Μέρφυ πιάνει πάντα και παντού (μια που εμείς περιμέναμε να ακούσουμε τα βραβεία του νησιού και να φύγουμε)- πήραν διάκριση για την καλύτερη ταβέρνα το "Ότι Απόμεινε" και βραβείο ο Χρήστος στον Άη Γιάννη, βραβείο Δημιουργικής Κουζίνας το "Matsuhisa", διάκριση για Διεθνή Κουζίνα ο "Danniele" και το "Soly- Sombra" και βραβείο το Katrine's... Να πω εδώ πως θεωρώ τεράστια αδικία στις συγκεκριμμένες κατηγορίες να λείπει το Nammo's ή το Coo του Ζαννή αλλά όταν πήρε ο Μποτρίνι διάκριση (στην Αθήνα ή στην Κέρκυρα δεν θυμάμαι) για Ιταλική κουζίνα, τι να λέμε τώρα για τα υπόλοιπα...
Έτσι, αφού χειροκροτήσαμε με πάθος και ενθουσιασμό τους δικούς μας ανθρώπους, πήραμε και το δωράκι μας, κάτι κουταλάκια για το σερβίρισμα, χαιρετήσαμε ευγενικά τους συνδαιτημόνες μας και επιστρέψαμε στο σπίτι μας... Και του χρόνου, καλά να 'μαστε, ως άλλοι Εξολοθρευτές, we will be back!!!!!!

Υ.Γ. Στο τραπέζι μας ευτυχώς είχαμε παρέα εκλεκτή... Παρόλα αυτά σημειώθηκε μια αναχώριση νωρίς ( και ένας κύριος ανέβηκε πολύ στην εκτίμηση μου) και μια "κυρία" -ο θεός να την κάνει- επιβεβαίωσε την άποψη μου για εκείνη μια ακόμα φορά.. Tip λοιπόν προς πάσα ενδιαφερόμενη... Το βρακί συνήθως είναι για να το φοράμε... Και όχι για να το κρατάμε στο χέρι..... Καλημέρα σε όλους και πολλά, πολλά φιλιά...

ΠΟΛΥ ΕΤEΡΟΧΡΟΝΙΣΜΕΝΟ UPDATE: Για να μην ξεχνάμε και τις αθηναϊκες αδυναμίες μας, διάκριση πήρε εχτές και η Νέα Διαγώνιος... Άλλο ένα θερμό χειροκρότημα....