Αυτός ο καιρός σαν την δίατα γιο-γιο μας πάει... Μια στον ήλιο μια στη συννεφιά, να μην μπορούμε να αποφασίσουμε με τίποτα να αλλάξουμε γκαρνταρόμπα... Το προηγούμενο Σάββατο που έλειπε ο καλός μου ανέβασα τα πολύ χειμωνιάτικα, κάτι πολύ χοντρά πουλόβερ και κάτι μποτες που ούτε θέλω να τις ξαναδώ στα μάτια μου μέχρι του χρόνου.... Και κατέβασα τα πιο ενδιάμεσα που στο νησί θα είναι όπως και να το κάνουμε πιο χρήσιμα... Γενικά τέτοιες μέρες εφαρμόζω το ντύσιμο σε layers... Κάτι προσθέτω , κάτι αφαιρώ, κάτι φοράω το ένα πάνω από το άλλο και έτσι, είμαι πάντα στην σωστή θερμοκρασία... Ξέρετε.. Μαγιό και από πάνω μακώ και από πάνω κοττονένιο πουλοβεράκι και από πάνω νιτσεράδα... Από το πρωί στην Ψαρρού μέχρι το βράδυ στην Άνω Μερά σε βγάζει αυτό το σύστημα...
Έτσι, εχτές που πήγα και για shopping πήρα ένα σούπερ ροζ πουλόβερ και μια ζακέτα σε ένα υπέροχο γαλαζοπράσινο χρώμα που θα ταιριάζει άψογα με τις γκρίζες φόρμες μου, και τα δύο cotton - το τέλειο ντύσιμο για Πάσχα στην παραλία- και εκεί που χάζευα, πήρε το μάτι μου και δυο νυχτικά με καμηλοπαρδάλεις και τα τσίμπησα και αυτά... Το ξέρω πως οι καμηλοπαρδάλεις ως concept δεν είναι ούτε της ηλικίας μου ούτε και ότι ρομαντικότερο μπορεί να σκεφτεί κανείς για ένα Πάσχα χωρίς παιδιά με τον αγαπημένο του σε σούπερ ξενοδοχείο στο νησί, όμως μετά από τόσα χρόνια που είμαστε μαζί με τον Μάνο, πιστέψτε με, το αληθινό σοκ θα το πάθαινε αν με έβλεπε να σκάω μύτη με νεγκλιζέ, ζαρτιέρες και πασούμι με γούνινο pompom. Οι καμηλοπαρδάλεις μια χαρά θα του κάνουν....:-)
Κατά τα άλλα μην σας κουράζω με τα ίδια και τα ίδια... Γράφω , γράφω γράφω, αλλά τελειώνω πια σήμερα, άντε αύριο, έχω διάφορα τρεξίματα για δουλειές μέχρι να φύγουμε αλλά όπως λέει και μια φίλη, I don't even care...... Μετράω τις μέρες ανάποδα και η προοπτική του καφέ την Πέμπτη το πρωί στην Καζάρμα με κάνει να χαμογελάω σαν χάχας όλη μέρα.... Κάθε μέρα... Οπότε, να έχουμε μια υπέροχη έστω και συννεφιασμένη μέρα σήμερα και πολλά, πολλά φιλιά σε όλους....
Υ.Γ. Επίσης να σας πω πως σήμερα ξύπνησα χωρίς μουσική υπόκρουση... Μούγκα στην στρούγκα.... Μωρέ, μια χαρά ήταν ο Φίλιππος τελικά.....
Έτσι, εχτές που πήγα και για shopping πήρα ένα σούπερ ροζ πουλόβερ και μια ζακέτα σε ένα υπέροχο γαλαζοπράσινο χρώμα που θα ταιριάζει άψογα με τις γκρίζες φόρμες μου, και τα δύο cotton - το τέλειο ντύσιμο για Πάσχα στην παραλία- και εκεί που χάζευα, πήρε το μάτι μου και δυο νυχτικά με καμηλοπαρδάλεις και τα τσίμπησα και αυτά... Το ξέρω πως οι καμηλοπαρδάλεις ως concept δεν είναι ούτε της ηλικίας μου ούτε και ότι ρομαντικότερο μπορεί να σκεφτεί κανείς για ένα Πάσχα χωρίς παιδιά με τον αγαπημένο του σε σούπερ ξενοδοχείο στο νησί, όμως μετά από τόσα χρόνια που είμαστε μαζί με τον Μάνο, πιστέψτε με, το αληθινό σοκ θα το πάθαινε αν με έβλεπε να σκάω μύτη με νεγκλιζέ, ζαρτιέρες και πασούμι με γούνινο pompom. Οι καμηλοπαρδάλεις μια χαρά θα του κάνουν....:-)
Κατά τα άλλα μην σας κουράζω με τα ίδια και τα ίδια... Γράφω , γράφω γράφω, αλλά τελειώνω πια σήμερα, άντε αύριο, έχω διάφορα τρεξίματα για δουλειές μέχρι να φύγουμε αλλά όπως λέει και μια φίλη, I don't even care...... Μετράω τις μέρες ανάποδα και η προοπτική του καφέ την Πέμπτη το πρωί στην Καζάρμα με κάνει να χαμογελάω σαν χάχας όλη μέρα.... Κάθε μέρα... Οπότε, να έχουμε μια υπέροχη έστω και συννεφιασμένη μέρα σήμερα και πολλά, πολλά φιλιά σε όλους....
Υ.Γ. Επίσης να σας πω πως σήμερα ξύπνησα χωρίς μουσική υπόκρουση... Μούγκα στην στρούγκα.... Μωρέ, μια χαρά ήταν ο Φίλιππος τελικά.....
