Σήμερα το ποστάκι θα είναι βιαστικό μεν γιατί έχω διάφορες δουλειές σήμερα, συν ένα ραντεβού με την Μίνα για καφέ οσονούπω, πλην όμως περιεκτικό... Διάφορα περιστατικά τον τελευταίο καιρό με κάνουν να αντιλαμβάνομαι πόσο πολύ έχω αλλάξει... Πόσο καλό μου έχει κάνει η αυτογνωσία και ο Χοϊμές αν θέλετε, ή πόσο διαφορερικά αντιμετωπίζω πια τις κρίσεις στην ζωή μου.... Το βράδυ των Σκούφων παραδείγματος χάριν συνέβη κάτι που μερικά χρόνια πριν θα με είχε οδηγήσει σε έναν τεράστιο καυγά... Ένας "φίλος" που από την συμπεριφορά του αποδεικνύει όλο και πιο συχνά πως δεν υπήρξε ποτέ, ήρθε στο τραπέζι που καθόμασταν με τον Μάνο και διάφορους άλλους, άσχετους ανθρώπους και μου μίλησε ειρωνικά και απαράδεκτα... Ο συγκεκριμμένος άνθρωπος έχει πρόβλημα συμπεριφοράς έτσι κι αλλιώς, όχι μόνο με μένα αλλά και με τους συνεργάτες του στην δουλειά όπως και με όλους σχεδόν τους ανθρώπους που γνωρίζει από ένα σημείο και μετά, όμως προχτές ξεπέρασε τα όρια... Όχι μόνο γιατί έφερε σε δύσκολη θέση εμένα, που μάλιστα είναι η δεύτερη φορά που το κάνει, αλλά γιατί έφερε σε ακόμα δυσκολότερη θέση τον Μάνο και μάλιστα μπροστά σε ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζεται... Η αφορμή μάλιστα, γιατί οι αιτίες προφανώς είναι άλλες. ήταν πως θεώρησε πως όταν τον είδα λίγο νωρίτερα, δεν τον χαιρέτησα όσο θερμά έπρεπε... Είχε δίκιο, τον ρώτησα τι κάνει και αν είναι καλά και έφυγα γιατί δεν ήθελα να του μιλήσω παραπάνω.. Όμως ήμουν ευγενική και χαμογελαστή και δεν αισθάνομαι ότι έκανα κάτι λιγοτερο από αυτό που του άξιζε.. Ίσως έκανα λάθος και δεν έπρεπε να του μιλήσω καθόλου...Παρόλα αυτά όταν έγινε το περιστατικό κράτησα την ψυχραιμία μου και δεν τον έβρισα όπως θα είχα κάνει παλιότερα... Προσπάθησα να κρατήσω χαμηλούς τους τόνους, και να τελειώσει η συζήτηση αμέσως όπως και έγινε...
Στο καπάκι εχτές είχα και νέα από την τέως κολλητή μου και συνειδητοποίησα πως εξι μήνες μετά από την αποφαση που ίδια πήρε, χωρίς καν να το συζητήσει μαζί μου, εξακολουθεί να ασχολείται ... Και να προσπαθεί να δημιουργήσει αιτίες για να την πάρω τηλέφωνο... Δεν θα το κάνω γιατί δεν θέλω... Και δεν σας κρύβω πως εχτές θύμωσα πολύ μεν , αποφάσισα όμως να μην ασχοληθώ γιατί μέσα μου όλη αυτή η ιστορία έχει τελείωσει οριστικά... Με εντυπωσιάζουν όμως κάποιοι άνθρωποι, και εκεί θέλω να καταλήξω... Με εντυπωσιάζει η ανωριμότητα και ο εγωισμός τους , με εντυπωσιάζουν η κακοί τους τρόποι και η έλλειψη καλλιέργειας που τους χαρακτηρίζει στις σχέσεις τους με τους άλλους, πράγμα που συνήθως φαίνεται όταν έρθουν τα δύσκολα, και πιο πολύ απ' όλα με εντυπωσιάζει το ότι και εγώ η ίδια εγώ δεν τα είχα διακρίνει όλα αυτά νωρίτερα... Παρόλο που μου δόθηκαν ευκαιρίες.... Προφανώς γιατί δεν ήθελα να τα δω είναι η απάντηση... Πάντως, τώρα που τα είδα, είμαι πολύ περήφανη για τον εαυτό μου που δεν αντιδρώ σαν το κωλοπαιδάκι που υπήρξα κάποτε... Παρόλο που η χαρά της στιγμής θα ήταν αξεπέραστη, τελικά η ωριμότητα και η ψυχραιμία είναι αυτές που φέρνουν την γαλήνη στην ζωή, στην ψυχή και στις σχέσεις μας....... Και οι πόρτες, που όταν πρέπει καλό είναι να κλείνουν οριστικά...
Και ευτυχώς που η ζωή μου εξακολουθεί να είναι γεμάτη με ανθρώπους που κάνουν την διαφορά, και με σχέσεις ουσίας που κρατάνε χρόνια... Γιατί αλήθεια σας λέω, τώρα πια, αμφιβάλω αν θα μπορούσα να επιβιώσω για καιρό εκεί έξω, ανάμεσα σε ανθρώπους που το μόνο που ξέρουν είναι να δημιουργούν ίντριγκες, και κρίσεις, και ταραχές....
Και τώρα που τα είπα και ξαλάφρωσα πάω να πιω τον πρωινό μου καφέ στο Patron με σούπερ παρέα, και μετά να ξεκινήσω να τρέχω.... Φιλιά σε όλους και να έχουμε μια πολύ όμορφη και ήσυχη μέρα....
Στο καπάκι εχτές είχα και νέα από την τέως κολλητή μου και συνειδητοποίησα πως εξι μήνες μετά από την αποφαση που ίδια πήρε, χωρίς καν να το συζητήσει μαζί μου, εξακολουθεί να ασχολείται ... Και να προσπαθεί να δημιουργήσει αιτίες για να την πάρω τηλέφωνο... Δεν θα το κάνω γιατί δεν θέλω... Και δεν σας κρύβω πως εχτές θύμωσα πολύ μεν , αποφάσισα όμως να μην ασχοληθώ γιατί μέσα μου όλη αυτή η ιστορία έχει τελείωσει οριστικά... Με εντυπωσιάζουν όμως κάποιοι άνθρωποι, και εκεί θέλω να καταλήξω... Με εντυπωσιάζει η ανωριμότητα και ο εγωισμός τους , με εντυπωσιάζουν η κακοί τους τρόποι και η έλλειψη καλλιέργειας που τους χαρακτηρίζει στις σχέσεις τους με τους άλλους, πράγμα που συνήθως φαίνεται όταν έρθουν τα δύσκολα, και πιο πολύ απ' όλα με εντυπωσιάζει το ότι και εγώ η ίδια εγώ δεν τα είχα διακρίνει όλα αυτά νωρίτερα... Παρόλο που μου δόθηκαν ευκαιρίες.... Προφανώς γιατί δεν ήθελα να τα δω είναι η απάντηση... Πάντως, τώρα που τα είδα, είμαι πολύ περήφανη για τον εαυτό μου που δεν αντιδρώ σαν το κωλοπαιδάκι που υπήρξα κάποτε... Παρόλο που η χαρά της στιγμής θα ήταν αξεπέραστη, τελικά η ωριμότητα και η ψυχραιμία είναι αυτές που φέρνουν την γαλήνη στην ζωή, στην ψυχή και στις σχέσεις μας....... Και οι πόρτες, που όταν πρέπει καλό είναι να κλείνουν οριστικά...
Και ευτυχώς που η ζωή μου εξακολουθεί να είναι γεμάτη με ανθρώπους που κάνουν την διαφορά, και με σχέσεις ουσίας που κρατάνε χρόνια... Γιατί αλήθεια σας λέω, τώρα πια, αμφιβάλω αν θα μπορούσα να επιβιώσω για καιρό εκεί έξω, ανάμεσα σε ανθρώπους που το μόνο που ξέρουν είναι να δημιουργούν ίντριγκες, και κρίσεις, και ταραχές....
Και τώρα που τα είπα και ξαλάφρωσα πάω να πιω τον πρωινό μου καφέ στο Patron με σούπερ παρέα, και μετά να ξεκινήσω να τρέχω.... Φιλιά σε όλους και να έχουμε μια πολύ όμορφη και ήσυχη μέρα....
