.....3,2,1,0!!!!!!!!!!!

Σαν την Μανταλένα – άλλος για την βάρκα μας!!!! – τρέχω σήμερα σαν την τρελή να προλάβω να τελειώσω τις δουλειές μου και να επιβιβαστώ στην ώρα μου στο SuperFerry… Η χειρότερη στιγμή της ημέρας, το ξέρω, το ξέρω καλά, θα είναι σε λίγο που θα παραδώσω τον σκυλούκο μου στο kennel… Θα έχει μαζί του και την αγαπημένη του, και το γούνινο άσπρο- κόκκινο μαξιλάρι του και ένα παιχνίδι, και όλη μας την αγάπη και την έννοια, αλλά και μόνο η ιδέα πως για οκτώ ολόκληρες μέρες θα νομίζει πως τον εγκαταλείψαμε μου χαλάει όλο μου το κέφι… Μακάρι να γινόταν αλλιώς…
Βέβαια θα τηλεφωνώ κάθε μέρα να μαθαίνω νέα του- ξινό θα τους το βγάλω των ιδιοκτητών αλλά ούτε που με νοιάζει- και θα παρακαλέσω και την φίλη μου την Ελένη που της αρέσουν οι αυτοκινητάδες αλλά και ο Droopy, αν την βγάλει ο δρόμος καμιά μέρα προς Μαραθώνα να πάει να κάνει μια αιφνιδιαστική έφοδο να δει πως πάει το θέμα…
Αν το ξεπεράσουμε αυτό, τα υπόλοιπα της μέρας είναι κουραστικά αλλά ευχάριστα… Έχω διάφορες χαζές δουλειές όπως να πάρω τα παντελόνια του Μάνου από το καθαριστήριο, να επιστρέψω τα DVD στο Video Club, να πληρώσω το φροντιστήριο του Άρι και άλλα σχετικά, έχω να φτιάξω τα μαλλιά μου στον Βαγγέλη, έχω να φτιάξω βαλίτσες και να μην ξεχάσω τίποτα και στις 7 η ώρα το απόγευμα να είμαι στην Ραφήνα έτοιμη να σας κουνήσω το μαντήλι… Που σημαίνει πως το επόμενο post θα σας το γράψω από το νησί… Από το Blu-Blu συγκεκριμένα, μια που δεν θα έχω μαζί μου laptop, με θέα θάλασσα και ηθικό ακμαίο… Έχω μεγάλη χαρά που αύριο το πρωί θα πίνω τον καφέ μου στην Καζάρμα.. Και που θα δω τους φίλους μου, και θα ξαναπάρω βαθιές ανάσες από τον αέρα που τόσο αγαπώ, τόσον καιρό μετά… Προς το παρόν λοιπόν, καλημέρα και φιλιά σε όλους.. Και την επόμενη φορά που θα τα πούμε τα φιλιά θα είναι θαλασσινά και η καλημέρα θα φέρνει μαζί της αεράκι κυκλαδίτικο…