Υπάρχουν φορές που τον τοίχο που χωρίζει τον όμορφο κόσμο μου από το «εκεί έξω» διαπερνούν άνθρωποι που δεν το αξίζουν… Σπάνια, μια που το προσωπικό μου ραντάρ δουλεύει υπερωρίες και με ακρίβεια αξιοπρόσεκτη, όμως συμβαίνει…Ίσως γιατί πολλές φορές η καλή μου διάθεση ξεπερνά τις προειδοποιήσεις των ανθρώπων που βλέπουν καθαρότερα και αντικειμενικότερα από μένα ή τα σήματα που μου δίνει το υποσυνείδητο μου…
Καλώς ή κακώς, είμαι άνθρωπος που δίνει ευκαιρίες… Πολλές… Δεν μπορώ να ξεχάσω τις ευκαιρίες που δόθηκαν σε μένα, ακόμα και όταν δεν τις άξιζα, και θυμάμαι ακόμα, κι ας έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε, πως είναι να είσαι μόνος και απελπισμένος… Έχοντας λοιπόν χαραγμένο βαθιά μέσα στην ψυχή μου το παρελθόν της κοπέλας που υπήρξα κάποτε, έχω επιλέξει στην ζωή μου να δίνω… Βοήθεια, χαρά, support, τις ευκαιρίες που λέγαμε.. Ότι καλύτερο μπορώ τέλος πάντων μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων μου… Το θεωρώ υποχρέωση μου όχι μόνο απέναντι στους ανθρώπους γύρω μου αλλά και απέναντι στο σύμπαν… Που μέχρι σήμερα μου το έχει ανταποδώσει στον απόλυτο βαθμό φέρνοντας στην ζωή μου σχέσεις, δουλειές και ανθρώπους που με πάνε παρακάτω... Και που με στηρίζουν, και που με κάνουν να νοιώθω ευτυχισμένη, περήφανη και γεμάτη...
Υπάρχουν όμως και φορές που βρίσκομαι να παίζω τον άχαρο ρόλο του μαλάκα… Και που κάνω πως δεν καταλαβαίνω πως κάποιοι με «χρησιμοποιούν» για τους δικούς τους λόγους και τις δικές τους φιλοδοξίες… Είτε αυτές είναι κοινωνικές, μια που ανάμεσα στους φίλους μας υπάρχουν άνθρωποι που είναι «επώνυμοι» ή πάρα πολύ established στην δουλειά τους, είτε επαγγελματικές μια που πέρα από τα όποια κονέ έχω και εγώ λόγω δουλειάς, υπάρχει και ο Μάνος που στον δικό του τομέα μπορεί να ανοίξει, αν θέλει, πολλές πόρτες σε πολλούς.... Που συνήθως όμως δεν θέλει μια που όντας λιγότερο συναισθηματικός από μένα και πολύ πιο ορθολογιστής αντιλαμβάνεται άμεσα ποιος τον προσεγγίζει και γιατί και πράττει αναλόγως.. Συνήθως δεν με πειράζει… Και επιλέγω συνειδητά να κάνω πως δεν καταλαβαίνω… Όμως όταν αυτό αρχίζει και γίνεται άκομψο, επεκτατικά και με λάθος τρόπο, όταν αρχίζω και νοιώθω πως πέρα από την κατάχρηση της κατανόησης ή της καλής μου διάθεσης κάποιοι καταχρώνται και τον χρόνο ή την υπομονή ανθρώπων που γνωρίζουν σχεδόν ελάχιστα, άσχετα αν θα ήθελαν να τους κάνουν κολλητούς, τότε παίρνω ανάποδες… Και τώρα τελευταία, είμαι στο τσάκ….
