Επιτέλους ήλιος!!!! Και μαλιστα, αν η λιακάδα κρατήσει (θα μπω σε λίγο στο meteo να δω) θα είναι και στο τέλειο timing μια που αύριο θα πάμε εκδρομούλα στο Ναύπλιο.... Το λέγαμε καιρό και παρόλο που ο Άλκης και η Μάρθα δεν θα έρθουν γιατί πνίγονται στην δουλειά, ο Κώστας με την Λιάνα στάθηκαν πιο αποφασιστικοί και έτσι, αύριο πρωί αναχωρούμε.... Θα μείνουμε και σε ωραίο ξενοδοχείο, ανακαινισμένο πρόσφατα, θα πάρω και την φωτογραφική μου μηχανή μαζί και internet επιτρέποντoς θα έχετε και ανταπόκριση live....
Και σήμερα όμως είναι πολύ ιδιαίτερη μέρα... Γιατί η φίλη μου η Ελένη (η παλιά μου συμμαθήτρια που σας έλεγα) μας έχει καλέσει σπίτι της και θα είναι εκεί και άλλες παλιές συμμαθήτριες που έχω να δω από τον καιρό που τελείωσα το σχολείο... Που μπορεί να μην είναι το ...12, είναι όμως αρκετά παλιά για να έχουμε αλλάξει όλες πολύ... Για καλό ή για κακό θα δείξει το βράδυ... Και όσο και αν ο Μάνος με "απειλεί" πως αν τελικά η βραδιά εξελιχθεί σε reunion θα πάρει τον Παναγιώτη να πάνε για ποτό αλλού, εγώ ανυπομονώ... Μου φαίνεται πολύ τρυφερό που θα ξαναβρεθούμε, έστω και αν κάποιες τις θυμάμαι πολύ αμυδρά τόσα χρόνια μετά... Κατά τα άλλα έχω ξεκινήσει να δουλεύω τον σχεδιασμό του Confidential, έχω και διάφορα να κάνω για το ΕΥ ΖΗΝ, και το Nitro, και το Traveler και θέλω να πάω και έναν Βαγγέλη το μεσημέρι να είμαι σουλουπωμένη και για το βράδυ και για το weekend...
Α, και να μην το ξεχάσω...Διάβασα τα σχόλια σας για το χτεσινό μου ποστ και έχετε δίκιο.. Δεν ήταν καθόλου σύντομο αλλά έτσι την παθαίνω συχνά... Ξεκινάω να γράφω και παρασύρομαι.. Έχω και την ελευθερία εδώ να μην μετράω λέξεις αλλά να γράφω όπως σκέφτομαι, σαν να κουβεντιάζω με φίλους, και συχνά βγαίνουν σεντόνια... Θα το έχω στο νου μου να μην σας κουράζω αλλά δεν υπόσχομαι πως θα το καταφέρω... Καλημέρα και φιλιά σε όλους, ηλιόλουστα και αισιόδοξα μια που η -δύσκολη τουλάχιστον για μένα τελικά- εβδομάδα έφτασε στο τέλος της....
Y.Γ. Και μια φωτογραφία από Ναύπλιο για να μπαίνουμε λίγο στο πνεύμα...
Και σήμερα όμως είναι πολύ ιδιαίτερη μέρα... Γιατί η φίλη μου η Ελένη (η παλιά μου συμμαθήτρια που σας έλεγα) μας έχει καλέσει σπίτι της και θα είναι εκεί και άλλες παλιές συμμαθήτριες που έχω να δω από τον καιρό που τελείωσα το σχολείο... Που μπορεί να μην είναι το ...12, είναι όμως αρκετά παλιά για να έχουμε αλλάξει όλες πολύ... Για καλό ή για κακό θα δείξει το βράδυ... Και όσο και αν ο Μάνος με "απειλεί" πως αν τελικά η βραδιά εξελιχθεί σε reunion θα πάρει τον Παναγιώτη να πάνε για ποτό αλλού, εγώ ανυπομονώ... Μου φαίνεται πολύ τρυφερό που θα ξαναβρεθούμε, έστω και αν κάποιες τις θυμάμαι πολύ αμυδρά τόσα χρόνια μετά... Κατά τα άλλα έχω ξεκινήσει να δουλεύω τον σχεδιασμό του Confidential, έχω και διάφορα να κάνω για το ΕΥ ΖΗΝ, και το Nitro, και το Traveler και θέλω να πάω και έναν Βαγγέλη το μεσημέρι να είμαι σουλουπωμένη και για το βράδυ και για το weekend...
Α, και να μην το ξεχάσω...Διάβασα τα σχόλια σας για το χτεσινό μου ποστ και έχετε δίκιο.. Δεν ήταν καθόλου σύντομο αλλά έτσι την παθαίνω συχνά... Ξεκινάω να γράφω και παρασύρομαι.. Έχω και την ελευθερία εδώ να μην μετράω λέξεις αλλά να γράφω όπως σκέφτομαι, σαν να κουβεντιάζω με φίλους, και συχνά βγαίνουν σεντόνια... Θα το έχω στο νου μου να μην σας κουράζω αλλά δεν υπόσχομαι πως θα το καταφέρω... Καλημέρα και φιλιά σε όλους, ηλιόλουστα και αισιόδοξα μια που η -δύσκολη τουλάχιστον για μένα τελικά- εβδομάδα έφτασε στο τέλος της....
Y.Γ. Και μια φωτογραφία από Ναύπλιο για να μπαίνουμε λίγο στο πνεύμα...
