Τετάρτη, Αυγούστου 29, 2007

Let's talk politics....


Ok... Με πείσατε.. It's time to talk politics, παρόλο που σήμερα προέχει η βουβή διαμαρτυρία ... Fine with me... Ας το συζητήσουμε σοβαρά λοιπόν... Η αποχή δεν είναι λύση, ούτε το λευκό... Είναι και τα δύο, όπως διάβασα κάπου, βούτυρο στο ψωμί των μεγάλων κομμάτων... Να το δεχτώ. Προφανώς ξέρετε περισσότερα πράγματα από μένα, πράγμα που, ειδικά όταν έχει να κάνει με πολιτική, δεν είναι καθόλου δύσκολο...
Πάω εγώ την Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου λοιπόν, σκούντα βρόντα και με μισή καρδιά να ψηφίσω.. Γιατί πραγματικά, θέλω να κάνω την διαφορά... Να βοηθήσω, αν μπορώ, να αλλάξει κάτι...Τι ψηφίζω? Συνασπισμός και KKE, sorry guys, αλλά για μένα είναι out of the question... Μην κάνουμε αυτά που κοροϊδεύουμε - να δηλώνουμε δηλαδή κομουνιστές ζώντας μια απολύτως καπιταλιστική ζωή- αφήστε που παίζει να σηκωθεί η κάλπη να με μουτζώσει από μόνη της.... Μένουν λοιπόν τα πολύ μικρά κόμματα, όπως οι Φιλελεύθεροι ας πούμε, που έχω και γνωστή, αγαπημένη φίλη υποψήφια... Και των οποίων διάβασα και την προκύρηξη και την βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα σε πολλά σημεία....ΟΜΩΣ... Λυπάμαι που το λέω αλλά είναι εύκολο να κάνεις σχέδια και εξαγγελίες όταν ξέρεις ότι δεν υπάρχει πιθανότητα να σου ζητηθεί να τα πραγματοποιήσεις... Και επειδή δεν υπάρχει περίπτωση οι Φιλελεύθεροι ή οι Οικολόγοι, ή όποιοι άλλοι σχετικοί να κυβερνήσουν στις 17, άντε να μπουν δυο τρεις στην Βουλή στην καλύτερη περίπτωση παίζει, ο προβληματισμός μου παραμένει... ( Παρένθεση μεγάλη: Χέρι χέρι με τον Καρατζαφέρη επίσης δεν με βλέπω γιατί, πως να το πω ευγενικά, πληγώνει και την αισθητική μου πέρα από την λογική μου.... Κλείνει η παρένθεση)
Εγώ τι να ψηφίσω? Τα μικρά κόμματα, ακόμα και αν μπουν τελικά στην Βουλή, δεν θα κάνουν την διαφορά... Τα μεγάλα, τα είδαμε, τι να λέμε τώρα.... Η αλλαγή που περιμένουμε, προφανώς δεν μπορεί να έρθει μέσω της πολιτικής και των εκλογών.. Τουλάχιστον όχι με αυτό το εκλογικό σύστημα, με αυτά τα μεγάλα κόμματα και με αυτούς τους πολιτικούς αρχηγούς για τους οποίους συζητάμε σε αυτές τις εκλογές... Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν, για ποιό λόγο δεν είναι καλύτερη λύση η αποχή? Που είναι τουλάχιστον ειλικρινής ως προσωπική μου άποψη και που μπορώ να την τεκμηριώσω σε όποιον με ρωτήσει ότι ώρα να' ναι.... Και στο φινάλε, ακόμα και αν είναι πράγματι βούτυρο στο ψωμί των δύο μεγάλων κομμάτων, μήπως αυτή είναι τελικά η λύση? Να τους φουσκώσουμε στα λιπαρά μέχρι να πάνε από υψηλή χοληστερίνη?


Υ.Γ. Μην σας ξεγελάσει το ανάλφρο του κειμένου... Πραγματικός είναι ο προβληματισμός μου και οι απόψεις σας με ενδιαφέρουν απολύτως... Απλά, μόνο έτσι μπορώ να μιλήσω εγώ πολιτικά... Μπορεί να φταίει το life style, μπορεί να φταίνε οι προσλαμβάνουσες... Δεν έχει σημασία... Οι προθέσεις μου πάντως, που είναι άλλωστε και αυτές που μετράνε επί της ουσίας, είναι αγαθές.... Και αυτό θα έπρεπε να αρκεί....