Σήμερα που τα λόγια είναι ακόμα λιγότερα, αντιγράφω το post της Νίνας ( Composition Doll) αυτούσιο.... Δεν θα μπορούσα να εκφράσω καλύτερα τα όσα νοιώθω- και ελπίζω τα όσα νοιώθουν και άλλοι πολλοί- από προχτες το βράδυ..... Από την Νίνα λοιπόν, με τις θερμές μου ευχαριστίες.....
August 26th, 2007
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51 συνάνθρωποι νεκροί, από τον πιο φρικτό θάνατο, μέχρι αυτή τη στιγμή.
ΟΛΟΙ, ΟΛΟΙ, ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ συνυπεύθυνοι.
Στις άλλες χώρες της Ευρώπης οι «αρμόδιοι» παραιτούνται.
Στην Ιαπωνία κάνουν χαρακίρι.
Εδώ τίποτα.
Καμία παραίτηση.
Καμία ευθιξία.
Καμία ντροπή.
Κανένα αίσθημα ευθύνης.
Καμένοι, μέσα τους, όλοι. Οι «αρμόδιοι».
Στις 16 Σεπτέμβρη έχουμε γιορτή. Οι εκλογές είναι το ύψιστο πανηγύρι της Δημοκρατίας.
Πώς θα γιορτάσουμε με 51 ανθρώπινα κουφάρια γύρω μας;
Πώς θα πανηγυρίσουμε μπροστά στα απανθρακωμένα κορμιά της μάνας και των μικρών της;
Ποιο κόμμα θα χαλάσει έστω και 1 ευρώ σε συγκεντρώσεις και διαφημίσεις;
Ποιος υποψήφιος θα ξοδέψει έστω και 1 ευρώ σε αφίσες και καταχωρίσεις, σε γραφεία και διαφημιστικό υλικό;
Όταν υπάρχουν άνθρωποι με μοναδική περιουσία ένα ζευγάρι μισολειωμένες, από τη φωτιά, σαγιονάρες, ποιος υποψήφιος εθνοπατέρας, οποιασδήποτε απόχρωσης, θα χαμογελάσει μπροστά στο φακό του φωτογράφου και θα μας κοιτάξει κατάματα;
Και ποιος από μας θα ρίξει οποιοδήποτε ψηφοδέλτιο στην κάλπη;
Λίγο χώμα απ’ τα καμένα, μέσα στο φάκελο, τους πρέπει. Όσο χωράει στη χουφτίτσα ενός νεογέννητου.
Σαν ανάθεμα.
(Πριν με κατηγορήσει ο οποιοσδήποτε για λαϊκισμό, ας έρθει με μια καλύτερη πρόταση, αποδεικνύοντάς μου ότι υπάρχει κάποιος άμοιρος ευθύνης τον οποίο μπορώ ανερυθρίαστα να ψηφίσω. Οκ;)
