Από Σάββατο σε Σάββατο, ο χρόνος τρέχει... Πως περνάνε οι μέρες, ούτε που το καταλαβαίνω τον τελευταίο καιρό... Προσπαθώντας να τελειώσω τις δουλειές των περιοδικών και ταυτόχρονα να συντονίσω το καινούριο μου project με κωδικό Changes, νοιώθω τον χρόνο να κυλάει σαν γάργαρο νεράκι μέσα από τα χέρια μου... Και πότε ήταν Δευτέρα, πότε ήρθε Σάββατο, ιδέα δεν έχω... Παρ' όλα αυτά δε, ξαφνικά, βγαίνουμε και αρκετά... Μέσα στην εβδομάδα πήγαμε ξανά Central που όπως σας είπα μας άρεσε πολύ, κάναμε ένα girl's με την Μαρία και την Ρούλα στο καινούριο Far East που άνοιξε στην γειτονιά μας, εχτές πήγαμε Matsuhisa για το οποίο απλά δεν έχω λόγια - από καλή μου διάθεση θα μπορούσα να τρώω τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα carasi su miso και black cod - σήμερα μας έχει καλέσει αγαπημένη φιλενάδα σπίτι της για dinner, και το μεσημέρι, επειδή θα βγούμε για δουλειές, μπορεί να χτυπήσουμε ένα burgerάκι στην Παλιά Αγορά... Αύριο βέβαια, από καλή μου διάθεση δεν θέλω να κουνήσω από τον καναπέ μου ρούπι... Ειδικά αν έχει χαλάσει ο καιρός και έχει αρχίσει επιτέλους να βρέχει, σκοπεύω να περάσω την μέρα μου με DVD, χουζούρι, εφημερίδες και σπιτικό φαγητό..
Μέσα σε όλον αυτό τον πανικό βέβαια, προλαβαίνω πάντα να ρίχνω μια ματιά στα μεσημεριανά και να ενημερώνομαι για τις εξελίξεις.. Και έχω να σας πω ότι χτες που περνούσαμε από την Βάρης - Κορωπίου για να πάμε Βουλιαγμένη, και μάλιστα, τι σύμπτωση, με τζιπ και φυμέ τζάμια, κανείς δεν μας σταμάτησε για έλεγχο (στον οποίο εμείς βέβαια θα σταματούσαμε) ούτε μας κυνήγησε με έξι περιπολικά για να μας πιάσει και να μας "τραμπουκίσει" όπως δήλωσαν η κυρία Πάνια και ο κύριος Καρβέλας μετά την περιπέτεια τους. Βέβαια φαντάζομαι πως για να σε τραμπουκίσουν έτσι ξαφνικά, πρέπει να έχεις βάλει και εσύ το χεράκι σου, ειδικά όταν είσαι μεγάλος άνθρωπος και δεν εκτυλίσσεται γύρω σου συγκέντρωση αναρχικών... Μπορεί όμως να κάνω και λάθος.. Και στην πραγματικότητα ο κύριος Καρβέλας να είναι ένας κύριος και μάλιστα παρεξηγημένος...
Κλείνοντας, θέλω να σας εξομολογηθώ πως αυτή την κυρία Μανωλίδου που παρουσιάζει την Στιγμή της Αλήθειας, την είδα χτες να βγαίνει από τα δικαστήρια - στα οποία τραβολογιέται εδώ και επτά χρόνια λέει επειδή ο τέως σύζυγος της που είναι και διάσημος ζωγράφος δεν θέλει να της δώσει διαζύγιο- και την συμπάθησα πραγματικά... Ένα χαριτωμένο κοριτσάκι έδειχνε, που κρατιόταν με το ζόρι να μην βάλει τα κλάματα οn camera, και που πραγματικά, έτσι όπως μίλησε για την περιπέτεια της φάνηκε απολύτως κανονικός άνθρωπος και μάλιστα συμπαθέστατος... Ακόμη και ο Άδωνις ( ο γνωστός ντε, ο αγαπημένος της μπουμπούκος) τον οποίο συνήθως τον βλέπω να ωρύεται στα κανάλια και μου σηκώνεται η πέτσα από τα νεύρα μου, όταν βγήκε στο Star και μίλησε για την καλή του και την εκπομπή της ήταν μια χαρά normal άνθρωπος.. Και μου έκανε σούπερ καλή εντύπωση που είχε την μαγκιά να βγει και να υπερασπιστεί την γυναίκα του, σαν αληθινός gentleman και που δεν μάσησε και δεν τα γύρισε και έμεινε σταθερός στην άποψη του πως ακόμα και αν δεν συμφωνεί απόλυτα με τις επιλογές της θα την στηρίζει γιατί την αγαπάει... Κάτι αυτή η συνέντευξη, κάτι η χτεσινή εμφάνιση της κυρίας του, έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται κάποια στιγμή "βρε μπας και τελικά είναι ένα κανονικό, συμπαθητικό ζευγάρι που απλά παίζει έναν ρόλο που δεν του ταιριάζει?"... Μετά βέβαια, θυμήθηκα το ιδεολογικό υπόβαθρο του Άδωνι και ανατρίχιασα λίγο, με την κακή έννοια, αλλά η ζημιά είχε γίνει... Είναι σοβαρό άραγε γιατρέ μου???? Θα μου περάσει ή θα πάω να ψηφίσω στις επόμενες εκλογές και θα φύγει το χέρι μου από μόνο του προς τα ψηφοδέλτια του ΛΑΟΣ? Ή μήπως, ακόμη χειρότερα, βρεθώ καμιά μέρα σκαρφαλωμένη στην καρεκλίτσα του παιχνιδιού, συνδεδεμένη με το μηχάνημα, να απαντάω σε ερωτήσεις του τύπου "έχετε κάνει ποτέ σεξ με γυναίκα" ή "συμπαθήσατε την πεθερά σας από την πρώτη στιγμή που την είδατε?" Either way, το μέλλον μου προβλέπεται ζοφερό...Οπότε, τι μπορώ να κάνω για να μου περάσουν τα συμπτώματα on time? Να πάρω χάπια? Να κάνω yoga? Να ασπαστώ την Kabhala? Τι?????
Με την αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο μου και αναμένοντας με καρδιοχτύπι απαντήσεις και αποτελέσματα, σας φιλώ όλους γλυκά και σας εύχομαι να περάσετε ένα όμορφο και γελαστό σαββατοκύριακο...
Μέσα σε όλον αυτό τον πανικό βέβαια, προλαβαίνω πάντα να ρίχνω μια ματιά στα μεσημεριανά και να ενημερώνομαι για τις εξελίξεις.. Και έχω να σας πω ότι χτες που περνούσαμε από την Βάρης - Κορωπίου για να πάμε Βουλιαγμένη, και μάλιστα, τι σύμπτωση, με τζιπ και φυμέ τζάμια, κανείς δεν μας σταμάτησε για έλεγχο (στον οποίο εμείς βέβαια θα σταματούσαμε) ούτε μας κυνήγησε με έξι περιπολικά για να μας πιάσει και να μας "τραμπουκίσει" όπως δήλωσαν η κυρία Πάνια και ο κύριος Καρβέλας μετά την περιπέτεια τους. Βέβαια φαντάζομαι πως για να σε τραμπουκίσουν έτσι ξαφνικά, πρέπει να έχεις βάλει και εσύ το χεράκι σου, ειδικά όταν είσαι μεγάλος άνθρωπος και δεν εκτυλίσσεται γύρω σου συγκέντρωση αναρχικών... Μπορεί όμως να κάνω και λάθος.. Και στην πραγματικότητα ο κύριος Καρβέλας να είναι ένας κύριος και μάλιστα παρεξηγημένος...
Κλείνοντας, θέλω να σας εξομολογηθώ πως αυτή την κυρία Μανωλίδου που παρουσιάζει την Στιγμή της Αλήθειας, την είδα χτες να βγαίνει από τα δικαστήρια - στα οποία τραβολογιέται εδώ και επτά χρόνια λέει επειδή ο τέως σύζυγος της που είναι και διάσημος ζωγράφος δεν θέλει να της δώσει διαζύγιο- και την συμπάθησα πραγματικά... Ένα χαριτωμένο κοριτσάκι έδειχνε, που κρατιόταν με το ζόρι να μην βάλει τα κλάματα οn camera, και που πραγματικά, έτσι όπως μίλησε για την περιπέτεια της φάνηκε απολύτως κανονικός άνθρωπος και μάλιστα συμπαθέστατος... Ακόμη και ο Άδωνις ( ο γνωστός ντε, ο αγαπημένος της μπουμπούκος) τον οποίο συνήθως τον βλέπω να ωρύεται στα κανάλια και μου σηκώνεται η πέτσα από τα νεύρα μου, όταν βγήκε στο Star και μίλησε για την καλή του και την εκπομπή της ήταν μια χαρά normal άνθρωπος.. Και μου έκανε σούπερ καλή εντύπωση που είχε την μαγκιά να βγει και να υπερασπιστεί την γυναίκα του, σαν αληθινός gentleman και που δεν μάσησε και δεν τα γύρισε και έμεινε σταθερός στην άποψη του πως ακόμα και αν δεν συμφωνεί απόλυτα με τις επιλογές της θα την στηρίζει γιατί την αγαπάει... Κάτι αυτή η συνέντευξη, κάτι η χτεσινή εμφάνιση της κυρίας του, έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται κάποια στιγμή "βρε μπας και τελικά είναι ένα κανονικό, συμπαθητικό ζευγάρι που απλά παίζει έναν ρόλο που δεν του ταιριάζει?"... Μετά βέβαια, θυμήθηκα το ιδεολογικό υπόβαθρο του Άδωνι και ανατρίχιασα λίγο, με την κακή έννοια, αλλά η ζημιά είχε γίνει... Είναι σοβαρό άραγε γιατρέ μου???? Θα μου περάσει ή θα πάω να ψηφίσω στις επόμενες εκλογές και θα φύγει το χέρι μου από μόνο του προς τα ψηφοδέλτια του ΛΑΟΣ? Ή μήπως, ακόμη χειρότερα, βρεθώ καμιά μέρα σκαρφαλωμένη στην καρεκλίτσα του παιχνιδιού, συνδεδεμένη με το μηχάνημα, να απαντάω σε ερωτήσεις του τύπου "έχετε κάνει ποτέ σεξ με γυναίκα" ή "συμπαθήσατε την πεθερά σας από την πρώτη στιγμή που την είδατε?" Either way, το μέλλον μου προβλέπεται ζοφερό...Οπότε, τι μπορώ να κάνω για να μου περάσουν τα συμπτώματα on time? Να πάρω χάπια? Να κάνω yoga? Να ασπαστώ την Kabhala? Τι?????
Με την αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο μου και αναμένοντας με καρδιοχτύπι απαντήσεις και αποτελέσματα, σας φιλώ όλους γλυκά και σας εύχομαι να περάσετε ένα όμορφο και γελαστό σαββατοκύριακο...
