Τώρα τελευταία, τα απογεύματα μου είναι πιο ήσυχα από τα πρωινά... Που όλο κάτι γίνεται και, λόγω δουλειάς ή άσχετα από αυτήν, με το που ξυπνάω αρχίζω να τρέχω.. Και να μην προλαβαίνω κι όλας τελικά... Όπως σήμερα ας πούμε που ήταν να είμαι μάρτυρας σε ένα δικαστήριο το πρωί, ανέβαλα δυο ραντεβού γιατί δεν ήξερα τι ώρα θα τελειώσω, λίγα λεπτά πριν φύγω από το σπίτι με πήραν τηλέφωνο να μου πουν ότι πήρε η δίκη τελικά αναβολή για τον Απρίλιο, είπα να κάνω κάτι άλλες δουλειές να ξεμπερδεύω, και τελικά, ούτε σούπερ μάρκετ δεν πρόλαβα να πάω... Έλεος πια!!
Και τώρα πρέπει να πάω αύριο, μια που το ψυγείο μας θυμίζει πια την έρημο Σαχάρα, και να δω πάλι πότε θα προλάβω μια που έχω ραντεβού για ρίζα, μια συνέντευξη, να πάω τον Άρι στον γιατρό για να πάρει ένα πιστοποιητικό για το basket και να προλάβω να τελειώσω και ένα κομμάτι για το περιοδικό... Χάος....
Παρόλα αυτά, τώρα πίνω τον - απογευματινό- καφέ μου και βολτάρω στα blogs, οπότε είπα να γράψω δυο λεξούλες και στο δικό μου που έχει πάρει πάλι την κάτω βόλτα... Έτσι, για να μην νομίζετε πως σας εγκατέλειψα... Βέβαια, βλέπω μια πτώση γενική, και σε άλλα "μαγαζάκια", ο Αθήναιος έχει μέρες να δώσει στίγμα, η Κανατάκη γράφει κάθε όποτε, η Una Mama και η Δενδρογαλή επίσης, η So Far τρέχει σαν τον Βέγγο, η Valisia νέο κορίτσι είναι και το παλεύει ακόμα όπως και η συμμαθήτρια μου που θα γίνει wonder woman όπου να' ναι, ακόμη και η Melissoula ψιλοχάθηκε μερικές μέρες... Μόνο το Δεσποινάριον είναι τυπικότατο και καθημερινό, και τα αγόρια βέβαια, πλην του Νανάκου που τον έφαγαν η δουλειά και ο έρωτας και του γιατρού (Mad) που κατέβασε ρολά προς το παρόν αλλά αναμένουμε συνέχεια... Χτύπησε η κρίση και τα blogs? Τι να πω...
Κατά τα άλλα, εχτές πήγαμε στο ανανεωμένο Central και περάσαμε σούπερ... Τόσο που θα ξαναπάμε σύντομα και σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα γιατί συνδυάζει καλό φαγητό (καλύτερο από ποτέ για να ακριβολογούμε, με καταπληκτικό sushi among others), trendy φατσούλες αλλά και άφθονο it crowd, καλή μουσική σε volume που σου επιτρέπει να συζητήσεις με την παρέα σου χωρίς να πάθεις φαρυγγίτιδα και ταυτόχρονα σε κρατάει high, ωραία cocktails και super spot στην καρδιά της πλατείας... (Και parking δίπλα ακριβώς για τους τελείως τεμπέληδες σαν εμάς..) Ακόμα και ο Άλκης για να καταλάβετε, που είναι ο περίεργος της παρέας και συνήθως όλο και κάτι του φταίει, δήλωσε σούπερ φαν του μαγαζιού φεύγοντας, και αυτό σημαίνει πολλά...
Σήμερα πάλι, το δικό μου πρόγραμμα περιλαμβάνει άραγμα στον καναπέ παρέα με τον Άρι γιατί ο Μάνος έχει δουλειά, και Nova με delivery και μετά Στιγμή της Αλήθειας... Και μετά πλονζόν στο κρεββάτι μου και κουκούλωμα με το παπλωματάκι μου μέχρι το πρωί.... Δηλαδή πρόγραμμα απολαυστικό που μόνο που σας το γράφω, χαμογελάω...
Και με αυτό το χαμόγελο, το χουζούρικο και ταυτοχρόνως κουρασμένο, σας αφήνω με μια καληνύχτα αντί για την συνηθισμένη καλημέρα, και ευχές για... όνειρα γλυκά... Φιλάκια...
Υ.Γ. Για το δικαστήριο που λέγαμε... Ακούστε τι μυαλά κουβαλάει ο κόσμος... Μας έκανε αγωγή ένας εστιάτορας του νησιού γιατί στο πρώτο τεύχος του Mykonos Confidential, χωρίς καν να είναι πελάτης μας και χωρίς να έχουμε και καμιά απολύτως υποχρέωση, συμπεριλάβαμε το μαγαζί τους στο κομμάτι με τις 500 καλύτερες διευθύνσεις του νησιού με ένα λήμμα που έλεγε περίπου: "σε έναν υπέροχο κήπο θα δοκιμάσετε μεσογειακή κουζίνα με έμφαση στις πάστες και τις πίτσες".. Το σοβαρότατο πρόβλημα του ήταν πως, ενώ έχει μεσογειακή κουζίνα και ζυμαρικά, δεν έχει λέει, πίτσες... Και για αυτόν τον λόγο, έκανε αγωγή στις Εκδόσεις Λυμπέρη και τον διευθυντή του περιοδικού ζητώντας, κρατηθείτε!!!, 100.000 ευρώ αποζημίωση γιατί του κάναμε λέει, μεγάλη ζημιά στην δουλειά του.... Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου... Ειδικά όταν δεν έχει δουλειά....
Και τώρα πρέπει να πάω αύριο, μια που το ψυγείο μας θυμίζει πια την έρημο Σαχάρα, και να δω πάλι πότε θα προλάβω μια που έχω ραντεβού για ρίζα, μια συνέντευξη, να πάω τον Άρι στον γιατρό για να πάρει ένα πιστοποιητικό για το basket και να προλάβω να τελειώσω και ένα κομμάτι για το περιοδικό... Χάος....
Παρόλα αυτά, τώρα πίνω τον - απογευματινό- καφέ μου και βολτάρω στα blogs, οπότε είπα να γράψω δυο λεξούλες και στο δικό μου που έχει πάρει πάλι την κάτω βόλτα... Έτσι, για να μην νομίζετε πως σας εγκατέλειψα... Βέβαια, βλέπω μια πτώση γενική, και σε άλλα "μαγαζάκια", ο Αθήναιος έχει μέρες να δώσει στίγμα, η Κανατάκη γράφει κάθε όποτε, η Una Mama και η Δενδρογαλή επίσης, η So Far τρέχει σαν τον Βέγγο, η Valisia νέο κορίτσι είναι και το παλεύει ακόμα όπως και η συμμαθήτρια μου που θα γίνει wonder woman όπου να' ναι, ακόμη και η Melissoula ψιλοχάθηκε μερικές μέρες... Μόνο το Δεσποινάριον είναι τυπικότατο και καθημερινό, και τα αγόρια βέβαια, πλην του Νανάκου που τον έφαγαν η δουλειά και ο έρωτας και του γιατρού (Mad) που κατέβασε ρολά προς το παρόν αλλά αναμένουμε συνέχεια... Χτύπησε η κρίση και τα blogs? Τι να πω...
Κατά τα άλλα, εχτές πήγαμε στο ανανεωμένο Central και περάσαμε σούπερ... Τόσο που θα ξαναπάμε σύντομα και σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα γιατί συνδυάζει καλό φαγητό (καλύτερο από ποτέ για να ακριβολογούμε, με καταπληκτικό sushi among others), trendy φατσούλες αλλά και άφθονο it crowd, καλή μουσική σε volume που σου επιτρέπει να συζητήσεις με την παρέα σου χωρίς να πάθεις φαρυγγίτιδα και ταυτόχρονα σε κρατάει high, ωραία cocktails και super spot στην καρδιά της πλατείας... (Και parking δίπλα ακριβώς για τους τελείως τεμπέληδες σαν εμάς..) Ακόμα και ο Άλκης για να καταλάβετε, που είναι ο περίεργος της παρέας και συνήθως όλο και κάτι του φταίει, δήλωσε σούπερ φαν του μαγαζιού φεύγοντας, και αυτό σημαίνει πολλά...
Σήμερα πάλι, το δικό μου πρόγραμμα περιλαμβάνει άραγμα στον καναπέ παρέα με τον Άρι γιατί ο Μάνος έχει δουλειά, και Nova με delivery και μετά Στιγμή της Αλήθειας... Και μετά πλονζόν στο κρεββάτι μου και κουκούλωμα με το παπλωματάκι μου μέχρι το πρωί.... Δηλαδή πρόγραμμα απολαυστικό που μόνο που σας το γράφω, χαμογελάω...
Και με αυτό το χαμόγελο, το χουζούρικο και ταυτοχρόνως κουρασμένο, σας αφήνω με μια καληνύχτα αντί για την συνηθισμένη καλημέρα, και ευχές για... όνειρα γλυκά... Φιλάκια...
Υ.Γ. Για το δικαστήριο που λέγαμε... Ακούστε τι μυαλά κουβαλάει ο κόσμος... Μας έκανε αγωγή ένας εστιάτορας του νησιού γιατί στο πρώτο τεύχος του Mykonos Confidential, χωρίς καν να είναι πελάτης μας και χωρίς να έχουμε και καμιά απολύτως υποχρέωση, συμπεριλάβαμε το μαγαζί τους στο κομμάτι με τις 500 καλύτερες διευθύνσεις του νησιού με ένα λήμμα που έλεγε περίπου: "σε έναν υπέροχο κήπο θα δοκιμάσετε μεσογειακή κουζίνα με έμφαση στις πάστες και τις πίτσες".. Το σοβαρότατο πρόβλημα του ήταν πως, ενώ έχει μεσογειακή κουζίνα και ζυμαρικά, δεν έχει λέει, πίτσες... Και για αυτόν τον λόγο, έκανε αγωγή στις Εκδόσεις Λυμπέρη και τον διευθυντή του περιοδικού ζητώντας, κρατηθείτε!!!, 100.000 ευρώ αποζημίωση γιατί του κάναμε λέει, μεγάλη ζημιά στην δουλειά του.... Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου... Ειδικά όταν δεν έχει δουλειά....
