Σήμερα ξύπνησα αχάραγα (για τα δικά μου δεδομένα) και 8.30 το πρωί ήμουν ήδη στον ΟΤΕ Χαλανδρίου για να πληρώσω το τηλέφωνο... Δεν με έπιασε προκοπή, τόσες μέρες το παλεύω, απλά το parking στην περιοχή όταν είναι ανοιχτά τα μαγαζιά είναι τόσο δύσκολο που με έβλεπα να παρκάρω στα Άνω Βριλήσσια.. Ή ακόμα πιθανότερο να μέναμε άλλη μια μέρα χωρίς τηλέφωνο.. Πράγμα που δεν θα ήταν και τόσο φοβερό αν δεν διαπίστωνα εχτές πως μας είχαν κόψει και τις εισερχόμενες κλήσεις... Είναι η καινούρια τακτική της εταιρίας με ενημέρωσε μια ευγενέστατη κυρία στο 134... Καταρχάς σου κόβουν τις εξερχόμενες και αν δεν πληρώσεις τον λογαριασμό μμέσα σε 15 μέρες σου κόβουν και τις εισερχόμενες... Μετά σειρά είχε το internet (εξ ου και το πρωινό ξύπνημα) και μετά, υποθέτω, μπορεί να μας κόβανε και το κεφάλι...
Φυσικά η πρωινή βόλτα στον ΟΤΕ έχει και τα "τυχερά" της... Την ώρα που σε κατάσταση ημι-υπνώσεως ακόμα προσπαθούσα να καταλάβω αν λειτουργεί το μηχάνημα με τα χαρτάκια για την σειρά στο ταμείο ήρθε δίπλα μου μια κυρία έξαλλη και άρχισε να μου λέει τον πόνο της... Που έχει κάνει συμβόλαιο για 50 ευρώ τον μήνα και της έρχεται λογαριασμός 400 ευρώ κάθε πέντε μέρες... Και μπούρου μπούρου μπούρου... Δίκιο είχε η γυναίκα προφανώς αν έτσι συμβαίνει αλλά τι να κάνω και εγώ αγουροξυπνημένος άνθρωπος χωρίς καφέ... Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια.. Μουρμούρησα κάτι που μου φάνηκε ευγενικό μέσα από τα δόντια μου και μετατοπίσητκα ελαφρά στα δεξιά, στην διπλανή ουρά που μου φάνηκε μικρότερη.. Και κυρίως πιο σιωπηλή...
Και τώρα, 300 ευρώ φτωχότερη αλλά βέβαιη πως η σύνδεση μου με το διαδίκτυο δεν κινδυνεύει ανεβάζω το ποστ και μετά πάω να φτιάξω τον πρώτο καφέ της ημέρας και να διαβάσω τα blogs σας... Αγαπημένες συνήθειες που στην ουσία δεν κόπηκαν ποτέ... Το υπόλοιπο πρόγραμμα περιλαμβάνει γράψιμμο μια που χρωστάω δυο κομμάτια στο ΕΥ ΖΗΝ και πρέπει να τα στείλω, πλύσιμο του Droopy οπωσδήποτε μια που ο Άρις πάει Σούνιο το βράδυ και δεν έχουμε άλλα περιθώρια να τον αφήσουμε τόσο βρώμικο, κάφε με την Doris το μεσημεράκι και βόλτα με την Ελένη και τον Παναγιώτη το βράδυ... Αν έρθει και το απόγευμα ο κύριος για το aircondition θα είμαστε φουλ κανονικά... Για να δούμε...
Αυτά τα ολίγα για σήμερα, φιλιά πολλά σε όλους και χαμόγελα.. Πολλά και λαμπερά για να γίνονται οι μέρες μας καλύτερες.....
Επείγον UPDATE: Αφού έχουν περάσει τρεις ώρες και το τηλέφωνο δεν έχει επανασυνδεθεί ακόμα αρχίζω τα τηλέφωνα από το κινητό. Από το υποκατάστημα με παραπέμπουν στο 134, από το 134 στις βλάβες από τις βλάβες στο υποκατάστημα και από το υποκατάστημα σε μια άλλη υπηρεσία. Εκεί μια αγενέστατη γαϊδούρα αφού της λέω την ιστορία της ζωής μου αποφασίζει να ανοίξει τον υπολογιστή της για να ανακαλύψει πως χρωστάμε λέει ένα υπόλοιπο από ένα παλιό τηλέφωνο της Μυκόνου το οποίο δεν φαίνεται στο σύστημα αλλά λόγω αυτού μας έχουν κόψει το τηλέφωνο και θα μας το επανασυνδέσουν όταν πληρωθεί. Της εξηγώ πως εγώ πήγα το πρωί στον ΟΤΕ ζήτησα αντίγραφο του λογαριασμού, μου το έδωσαν, πλήρωσα και επανασύνδεση, ουδείς μου είπε κάτι για άλλο χρέος άρα? Για ποιόν λόγο πρέπει να ξαναπάω δεύτερη φορά καπάκι στον ΟΤΕ επειδή αυτοί δεν ξέρουν να κάνουν την δουλειά τους? Να μου επανασυνδέσουν το τηλέφωνο σήμερα και αύριο, πάω και πληρώνω το υπόλοιπο. Και ποια ήταν η απάντηση αν έχετε τον Θεό σας? "Πως να το δουν αφού δεν φαίνεται στο σύστημα?" Δηλαδή έπρεπε να έχω εγώ κληρονομικό χάρισμα για να το καταλάβω από μόνη μου μάλλον... Έξαλλη πια από τα νεύρα μου της ζητάω το τηλέφωνο του προϊσταμένου μπας και βγάλω καμιά άκρη... Μου δίνει όνομα και τηλέφωνο, μου την λέει κι όλας και μου το κλείνει στα μούτρα.. Παίρνω τον προϊστάμενο (από κινητό όλα αυτά έτσι?) και, άκουσον άκουσον, δεν υπηρετεί πια στην συγκεκριμένη υπηρεσία... Μιλάμε πως δεν ξέρουν που τους πάνε τα τέσσερα κανονικά... Βγάζοντας αφρούς πια από τα νεύρα μου (γιατί δεν μπορώ να φύγω να πάω να το πληρώσω σήμερα, περιμένω από στιγμή σε στιγμή το συνεργείο για το air condition) αρχίζω δεύτερο γύρο τηλεφωνημάτων.. Και επειδή ο Θεός είναι μεγάλος τελικά, τηλέφωνο στο τηλέφωνο που νομίζετε πως με παρέπεμψαν ? Ναι, ναι, ναι!!! Στην αγενέστατη γαϊδούρα... Τα υπόλοιπα τα αφήνω στην φαντασία σας... Χείμαρρος και ποταμός!!!! Μπορεί μέχρι αύριο να μην έχω τηλέφωνο αλλά έχω από εκείνη την ώρα και μετά ένα χαμόγελο να!!!!
Φυσικά η πρωινή βόλτα στον ΟΤΕ έχει και τα "τυχερά" της... Την ώρα που σε κατάσταση ημι-υπνώσεως ακόμα προσπαθούσα να καταλάβω αν λειτουργεί το μηχάνημα με τα χαρτάκια για την σειρά στο ταμείο ήρθε δίπλα μου μια κυρία έξαλλη και άρχισε να μου λέει τον πόνο της... Που έχει κάνει συμβόλαιο για 50 ευρώ τον μήνα και της έρχεται λογαριασμός 400 ευρώ κάθε πέντε μέρες... Και μπούρου μπούρου μπούρου... Δίκιο είχε η γυναίκα προφανώς αν έτσι συμβαίνει αλλά τι να κάνω και εγώ αγουροξυπνημένος άνθρωπος χωρίς καφέ... Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια.. Μουρμούρησα κάτι που μου φάνηκε ευγενικό μέσα από τα δόντια μου και μετατοπίσητκα ελαφρά στα δεξιά, στην διπλανή ουρά που μου φάνηκε μικρότερη.. Και κυρίως πιο σιωπηλή...
Και τώρα, 300 ευρώ φτωχότερη αλλά βέβαιη πως η σύνδεση μου με το διαδίκτυο δεν κινδυνεύει ανεβάζω το ποστ και μετά πάω να φτιάξω τον πρώτο καφέ της ημέρας και να διαβάσω τα blogs σας... Αγαπημένες συνήθειες που στην ουσία δεν κόπηκαν ποτέ... Το υπόλοιπο πρόγραμμα περιλαμβάνει γράψιμμο μια που χρωστάω δυο κομμάτια στο ΕΥ ΖΗΝ και πρέπει να τα στείλω, πλύσιμο του Droopy οπωσδήποτε μια που ο Άρις πάει Σούνιο το βράδυ και δεν έχουμε άλλα περιθώρια να τον αφήσουμε τόσο βρώμικο, κάφε με την Doris το μεσημεράκι και βόλτα με την Ελένη και τον Παναγιώτη το βράδυ... Αν έρθει και το απόγευμα ο κύριος για το aircondition θα είμαστε φουλ κανονικά... Για να δούμε...
Αυτά τα ολίγα για σήμερα, φιλιά πολλά σε όλους και χαμόγελα.. Πολλά και λαμπερά για να γίνονται οι μέρες μας καλύτερες.....
Επείγον UPDATE: Αφού έχουν περάσει τρεις ώρες και το τηλέφωνο δεν έχει επανασυνδεθεί ακόμα αρχίζω τα τηλέφωνα από το κινητό. Από το υποκατάστημα με παραπέμπουν στο 134, από το 134 στις βλάβες από τις βλάβες στο υποκατάστημα και από το υποκατάστημα σε μια άλλη υπηρεσία. Εκεί μια αγενέστατη γαϊδούρα αφού της λέω την ιστορία της ζωής μου αποφασίζει να ανοίξει τον υπολογιστή της για να ανακαλύψει πως χρωστάμε λέει ένα υπόλοιπο από ένα παλιό τηλέφωνο της Μυκόνου το οποίο δεν φαίνεται στο σύστημα αλλά λόγω αυτού μας έχουν κόψει το τηλέφωνο και θα μας το επανασυνδέσουν όταν πληρωθεί. Της εξηγώ πως εγώ πήγα το πρωί στον ΟΤΕ ζήτησα αντίγραφο του λογαριασμού, μου το έδωσαν, πλήρωσα και επανασύνδεση, ουδείς μου είπε κάτι για άλλο χρέος άρα? Για ποιόν λόγο πρέπει να ξαναπάω δεύτερη φορά καπάκι στον ΟΤΕ επειδή αυτοί δεν ξέρουν να κάνουν την δουλειά τους? Να μου επανασυνδέσουν το τηλέφωνο σήμερα και αύριο, πάω και πληρώνω το υπόλοιπο. Και ποια ήταν η απάντηση αν έχετε τον Θεό σας? "Πως να το δουν αφού δεν φαίνεται στο σύστημα?" Δηλαδή έπρεπε να έχω εγώ κληρονομικό χάρισμα για να το καταλάβω από μόνη μου μάλλον... Έξαλλη πια από τα νεύρα μου της ζητάω το τηλέφωνο του προϊσταμένου μπας και βγάλω καμιά άκρη... Μου δίνει όνομα και τηλέφωνο, μου την λέει κι όλας και μου το κλείνει στα μούτρα.. Παίρνω τον προϊστάμενο (από κινητό όλα αυτά έτσι?) και, άκουσον άκουσον, δεν υπηρετεί πια στην συγκεκριμένη υπηρεσία... Μιλάμε πως δεν ξέρουν που τους πάνε τα τέσσερα κανονικά... Βγάζοντας αφρούς πια από τα νεύρα μου (γιατί δεν μπορώ να φύγω να πάω να το πληρώσω σήμερα, περιμένω από στιγμή σε στιγμή το συνεργείο για το air condition) αρχίζω δεύτερο γύρο τηλεφωνημάτων.. Και επειδή ο Θεός είναι μεγάλος τελικά, τηλέφωνο στο τηλέφωνο που νομίζετε πως με παρέπεμψαν ? Ναι, ναι, ναι!!! Στην αγενέστατη γαϊδούρα... Τα υπόλοιπα τα αφήνω στην φαντασία σας... Χείμαρρος και ποταμός!!!! Μπορεί μέχρι αύριο να μην έχω τηλέφωνο αλλά έχω από εκείνη την ώρα και μετά ένα χαμόγελο να!!!!
